Vertaling van "meeste patiënten doen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bij de meeste patiënten doen zich koude rillingen, koorts en vermoeidheid voor.
La majorité des patients présentent des frissons, de la fièvre et de la fatigue.

Patiënten lijken een verhoogd risico voor deze reacties te vertonen bij het begin van de behandeling: in de meeste gevallen doen de reacties zich voor binnen de eerste maand van de behandeling.
Les patients semblent présenter un risque accru pour ces réactions au début du traitement : dans la plupart des cas, les réactions se manifestent durant le premier mois du traitement.

Het gaat dan over het systematisch monitoren van patiënten in situaties waar de meeste ziekenhuizen dat niet doen, of over het systematisch verlengen van monitoring tot 2 dagen, daar waar de meeste ziekenhuizen zich beperken tot 1 dag.
Pour les interventions plus importantes, il s’agit surtout d’une utilisation déviante du monitoring invasif. Dans ces cas, il est question d’un monitoring systématique des patients dans des situations où la plupart des hôpitaux n’effectuent pas de monitoring, ou d’une prolongation systématique du monitoring à 2 jours alors que la plupart des hôpitaux se limitent à 1 jour.

De centra zullen de meeste onderzoeken niet zelf verrichten, noch zorgen voor de behandeling of de revalidatie van de patiënten, maar zullen een beroep doen op de bestaande zorgverleners.
Les centres ne réaliseront pas eux-mêmes la plupart des examens, ni le traitement ou la rééducation des patients, mais ils feront appel aux dispensateurs de soins existants.

Rookstop aanmoedigen is een van de meest efficiënte en kostenefficiënte zaken die artsen en andere gezondheidsspecialisten kunnen doen om de gezondheid te verbeteren en het leven van hun patiënten te verlengen.
Encourager le sevrage tabagique est l'une des choses les plus efficaces et les plus performantes que les médecins et autres professionnels de la santé peuvent faire pour améliorer la santé et prolonger la vie de leurs patients.

De Nationale Raad constateert dat de meeste zaken die door de Provinciale Raden worden behandeld geen betrekking hebben op misdrijven en dat heel wat patiënten niet langer een beroep zouden doen op een raad van orde wanneer die niet uitsluitend uit geneesheren zou bestaan en ongetwijfeld zouden aarzelen hun fysieke en psychische moeilijkheden uiteen te zetten voor leken.
Le Conseil national constate qu'en grande majorité, les affaires traitées par les Conseils provinciaux ne concernent pas des délits et que de nombreux patients s'abstiendraient de recourir à un Conseil de l'Ordre autrement composé que de seuls médecins et hésiteraient à dévoiler leurs misères physiques ou psychiques devant des profanes.

De meest ernstige infecties doen zich voor bij bejaarde patiënten.
C’est parmi les patients âgés que se manifestent les infections les plus graves.

de meeste gebruikte vullingen hebben een stabiliteit van minder dan 90 dagen lagere concentraties zijn aanbevelingswaardig waardoor de frequentie moet worden verhoogd de populatie van chronische patiënten die op deze verstrekking beroep moet doen, leeft vaak van een vervangingsinkomen.
la plupart des recharges utilisées ont une stabilité de moins de 90 jours des concentrations plus faibles sont à recommander mais la fréquence doit alors être augmentée la population de patients chroniques devant faire appel à cette prestation vit, dans la plupart des cas, d’un revenu de remplacement.