Vertaling van "meeste patiënten behandeld " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

- bij de meeste patiënten behandeld in de transfusie-instellingen moet de serumferritine worden gemeten en moet een aantal andere evaluaties in het kabinet van hun geneesheer worden verricht (Adams & Barton, 2010).
- la plupart des patients traités dans les établissements de transfusion doivent subir une mesure de la ferritine sérique et d'autres évaluations dans les cabinets de leurs médecins (Adams & Barton, 2010).

Rekening houdend met de leeftijd, werden de meeste patiënten behandeld met geneesmiddelen (ongeveer 69%) of met radioactief jodium (ongeveer 22%); de anderen ondergingen een chirurgische ingreep.
Tenant compte de l’âge, la majorité des patients ont été traités par médicaments (environ 69%) ou par iode radioactif (environ 22%), les autres ayant subi une intervention chirurgicale.

Voor inclusie in de studie werden de meeste patiënten behandeld met een topische bètablokker in monotherapie.
La majorité des patients étaient traités par une monothérapie bêtabloquante topique avant leur enrôlement dans les études.

De meest gemelde bijwerkingen zijn bloedingen. Deze kwamen in totaal voor bij ongeveer 14% van de patiënten, die gedurende korte termijn behandeld werden na electieve heup- of knievervangende operaties, en bij 16,5% van de patiënten met atriumfibrilleren, die behandeld werden ter preventie van CVA en systemische embolie.
Les effets indésirables les plus fréquemment rapportés ont été des saignements, survenant au total chez environ 14 % des patients traités à court terme à la suite d’une chirurgie programmée pour prothèse de hanche ou de genou et chez 16,5 % des patients présentant une fibrillation atriale traités en prévention de l’AVC et de l’ES.

De meest gemelde bijwerking was een droge mond, die voorkwam bij 35 % van de patiënten die behandeld werden met Detrusitol tabletten en bij 10 % van de patiënten die behandeld werden met placebo.
L'effet indésirable le plus souvent rapporté est une sécheresse de bouche survenue chez 35% des patients traités par Detrusitol comprimés, et chez 10% des patients recevant un placebo.

Het feit dat het aantal patiënten uit deze regio’s dat in de centra behandeld is gering is, betekent (waarschijnlijk) niet dat de CVS-aandoening er minder voorkomt dan in andere regio’s van het land. Veel CVS-patiënten (die vaak ernstig fysiek geïnvalideerd zijn) zijn vermoedelijk echter niet in staat om een ambulante revalidatie te volgen in een (ver) afgelegen centrum, al blijkt uit tabel 15 (pagina 101) dat de meeste centra toch ook redelijk veel patiënten bereikt hebben uit andere regio’s dan waar de centra gevestigd zijn (wat er opnieuw lijkt op te wijzen dat de patiënten gemotiveerd zijn om de revalidatie te volgen).
De nombreux patients SFC (qui sont souvent gravement handicapés physiquement) ne sont cependant probablement pas en mesure de suivre une rééducation ambulatoire dans un centre qui est situé relativement loin de chez eux, bien que le tableau 15 (page 101) semble indiquer que la plupart des centres aient tout de même atteint également assez bien de patients d’autres régions que celles où les centres sont établis (ce qui semble à nouveau prouver que les patients sont motivés à suivre la rééducation).

De meeste patiënten worden behandeld met geneesmiddelen of met radioactief jodium.
La plupart des patients sont traités avec des médicaments antithyroïdiens ou de l'iode radioactif.

Maar zelfs voor het meest strenge criterium (meer bepaald criterium 2 ‘tweede- en derdegraadsbrandwonden over een oppervlakte van meer dan 20% van het totale lichaamsoppervlak’) werden 52 patiënten buiten de brandwondencentra behandeld en slechts 17 van hen werden overgebracht naar een ander ziekenhuis (uit de analyse van de gegevens kan echter niet worden afgeleid dat dit ander ziekenhuis een brandwondencentrum betreft).
Toutefois, même pour le critère le plus sévère (c.-à-d. le critère 2, brûlures du second et du troisième degré couvrant une surface supérieure à 20 % de la TBSA), 52 patients ont été traités en dehors d’un centre de traitement des grands brûlés et 17 d’entre eux seulement ont été transférés vers un autre hôpital (l’analyse des données n’a pas permis d’identifier si ces 17 patients ont été transférés vers un centre de traitement des grands brûlés).

De meeste patiënten kunnen adequaat behandeld worden met oa. pijnmedicatie.
La majorité des patients peuvent être soignés de manière adéquate, grâce entre autres aux anti-douleurs.

De meeste gevallen zijn gerapporteerd in Frankrijk met 74 (4,4%) gevallen op de 1.700 behandelde patiënten met hGH (Strandberg et al., 2002).
La plupart des cas sont rapportés en France avec 74 (4,4 %) cas sur les 1.700 patients traités avec des hGH (Strandberg et al., 2002).