Vertaling van "meeste klinische studies " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Deze categorie omvat een verscheidenheid aan stoornissen waarvan lang bestaande wanen het enige of het meest opvallende, klinische kenmerk zijn en die niet zijn geclassificeerd als organisch, schizofreen of affectief. Waanstoornissen die minder dan enige maanden hebben voortgeduurd dienen, althans voorlopig, geklasseerd te worden onder F23.-.
Définition: Comprend des troubles divers, caractérisés uniquement, ou essentiellement, par la présence d'idées délirantes persistantes et ne pouvant être classés parmi les troubles organiques, schizophréniques ou affectifs. Quand la durée d'un trouble délirant est inférieure à quelques mois, il doit être classé, au moins temporairement, en F23.-.

Omschrijving: Een stoornis waarin het belangrijkste kenmerk een ernstige stoornis is van de ontwikkeling van de motorische coördinatie die niet alleen verklaard kan worden in termen van algemene intellectuele achterstand of van een specifieke aangeboren of -verworven neurologische stoornis. Niettemin laat een zorgvuldig klinisch onderzoek in de meeste gevallen een uitgesproken onrijpheid van het zenuwstelsel zien in de zin van choreatiforme bewegingen van niet-ondersteunde ledematen of spiegelbewegingen en andere daarmee gepaard gaande motorische kenmerken, evenals tekenen van gestoorde coördinatie van de fijne en grove motoriek. | Neventerm: | brekebeen ['clumsy child'-syndroom] | coördinatieontwikkelingsstoornis | ontwikkelingsdyspraxie
Définition: Altération sévère du développement de la coordination motrice, non imputable exclusivement à un retard mental global ou à une affection neurologique spécifique, congénitale ou acquise. Dans la plupart des cas, un examen clinique détaillé permet toutefois de mettre en évidence des signes traduisant une immaturité significative du développement neurologique, par exemple des mouvements choréiformes des membres, des syncinésies d'imitation, et d'autres signes moteurs associés, ainsi que des perturbations de la coordination motrice fine et globale. | Débilité motrice de l'enfant Dyspraxie de développement Trouble de l'acquisition de la coordination

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De meeste klinische studies tonen echter geen effect van antioxidantia zoals vitamine C, β-caroteen en vitamine E na 3 tot 7 jaar inname, meestal bij patiënten zonder cognitieve stoornissen.
La plupart des études cliniques ne montrent toutefois pas d’efficacité des antioxydants comme la vitamine C, le β-carotène et la vitamine E après 3 à 7 ans de prise d’une dose supplémentaire, le plus souvent chez des patients sans troubles cognitifs.

De kwaliteit van de meeste klinische studies met glucosamine is slecht, en de studies zijn te kleinschalig.
La plupart des études cliniques sur la glucosamine sont de mauvaise qualité et elles ne sont réalisées qu’à petite échelle.

2. Algemene resultaten: in alle klinische studies inzake de effecten van storage lesion vinden de meeste auteurs geen statistisch significant verband tussen de bewaarduur van EC en de opgenomen klinische parameters als mortaliteit, opnameduur in ICU, duur van kunstmatige beademing en orgaanfalen.
2. Résultats globaux: si l’on considère l’ensemble des études cliniques consacrées aux effets des lésions de stockage, les auteurs ne retrouvent pas dans leur majorité d’association statistiquement significative entre la durée de conservation des CE et les paramètres cliniques retenus tels que mortalité, durée de séjour en ICU, durée d’assistance ventilatoire et défaillance d’organes.

Eens te meer valt op dat het design van de klinische studies niet gericht is op het aantonen van klinische superioriteit ten opzichte van andere aanvaarde antibiotica voor deze indicatie (Ânon-inferiority trialÊ) ofwel dat de vergelijking gebeurt met een antibioticum met een onnodig breed spectrum of met een antibioticum waarvan slechts een parenterale vorm bestaat, een niet geringe handicap voor een aandoening als pyelonefritis waarvoor aangetoond is dat veilig kan overgeschakeld worden naar een orale vorm bij de meeste patiënten, de zogenaamde sequentiële of switch therapie. Er zijn ook sinds 2000 nog steeds geen literatuurgegevens die aantonen dat parenteraal gebruik van een antibioticum met een
Eens te meer valt op dat het design van de klinische studies niet gericht is op het aantonen van klinische superioriteit ten opzichte van andere aanvaarde antibiotica voor deze indicatie (Ânon-inferiority trialÊ) ofwel dat de vergelijking gebeurt met een antibioticum met een onnodig breed spectrum of met een antibioticum

Hoewel sommige studies statistisch significante verschillen tussen de « z-drugs » en de benzodiazepines beschreven, zijn de resultaten van de verschillende studies niet congruent, en is de klinische relevantie in de meeste gevallen onduidelijk gezien de verschillen in absolute cijfers gering zijn.
Bien que des différences statistiquement significatives entre les « z-drugs » et les benzodiazépines aient été observées dans certaines études, les résultats ne sont pas consistants d’une étude à l’autre, et dans la plupart des cas, la signification clinique est incertaine vu les faibles différences observées en chiffres absolus.

Hoewel telithromycine in vitro meer actief is tegen de meeste pneumokokken resistent tegen erythromycine, werd in geen enkele klinische studie superioriteit ten opzichte van de macroliden aangetoond.
Bien que la télithromycine soit plus active in vitro sur la majorité des pneumocoques résistants à l’érythromycine, aucune étude clinique n’a démontré une supériorité par rapport aux macrolides.

Bij volwassenen waren in de meeste studies waarbij de patiënten werden geïncludeerd enkel op basis van klinische criteria, antibiotica niet doeltreffender dan placebo voor wat betreft de evolutie van de symptomen en de preventie
Chez l’adulte, dans la plupart des études dans lesquelles les patients ont été inclus uniquement sur base de critères cliniques, les antibiotiques n’étaient pas plus efficaces qu’un placebo en ce qui concerne l’évolution des symptômes et la prévention des récidives et des complications.

Dit vloeit voort uit de noodzaak om eerst gerandomiseerde klinische studies uit te voeren in homogene patiëntengroepen die het meest representatief zijn voor de doelgroepen voor de onderzochte behandelingen.
Ceci découle de la nécessité de réaliser tout d’abord des études cliniques randomisées dans des groupes de patients homogènes les plus représentatifs des groupes cibles pour les traitements étudiés.

De meeste studies bestuderen het effect op de cognitieve functies, waarvan de klinische relevantie beperkt lijkt.
La plupart des études se consacrent à l’effet sur les fonctions cognitives, dont l’importance clinique est limitée.

Tijdens de klinische studies zijn de meest frequent gerapporteerde ongewenste effecten: stoornissen van het centrale zenuwstelsel, gastro-intestinale stoornissen alsook zweten en seksuele stoornissen.
Les effets indésirables les plus fréquemment rapportés au cours des essais cliniques sont: troubles du système nerveux central, troubles gastro-intestinaux, ainsi que sudation et troubles sexuels.