Vertaling van "meest frequent pijn " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Willekeurige, herhaalde, stereotype, niet-functionele (en vaak ritmische) bewegingen die geen deel uitmaken van een als zodanig onderkende psychiatrische of neurologische toestand. Indien zulke bewegingen optreden als symptomen van een andere stoornis, dient slechts de omvattende stoornis geregistreerd te worden. Als niet zelfverwondende bewegingen komen voor: wiegen met het lichaam, hoofdschudden, haartrekken, haar in elkaar draaien, vingerschuddende maniërismen en handenflappen. Stereotyp wel zelfverwondend gedrag behelst herhaald hoofdbonzen, in het gezicht slaan, in de ogen prikken en bijten in de handen, op de lippen of in andere lichaamsdelen. Alle stereotype bewegingsstoornissen komen het meest frequent voor in combinatie met zwakzinnigheid (indien dit het geval is, dienen beide geregistreerd te worden). Indien in de ogen prikken voorkomt bij een kind met een visuele stoornis, dienen beide gecodeerd te worden: in de ogen prikken onder deze categorie en de visuele gesteldheid onder de code van de desbetreffende somatische stoornis. | Neventerm: | stoornis met stereotypieën/gewoontevorming
Définition: Trouble caractérisé par des mouvements intentionnels, répétitifs, stéréotypés, dépourvus de finalité (et souvent rythmés), non lié à un trouble psychiatrique ou neurologique identifié. Lorsque ces mouvements surviennent dans le cadre d'un autre trouble, seul ce dernier doit être noté. Ces mouvements peuvent ne pas avoir de composante automutilatrice; ils comprennent: un balancement du corps, un balancement de la tête, le fait de s'arracher les cheveux, de se tordre les cheveux, de claquer des doigts et de battre des mains. Les comportements stéréotypés auto-mutilateurs comprennent: le fait de se cogner la tête, de se gifler, de se mettre le doigt dans l'œil, de se mordre les mains, les lèvres ou d'autres parties du corps. L'ensemble de ces mouvements stéréotypés surviennent le plus souvent chez des enfants présentant un retard mental (dans ce cas, les deux diagnostics doivent être notés). Quand le fait de s'enfoncer le doigt dans l'œil survient chez un enfant présentant un déficit visuel, les deux diagnostics doivent être notés: le premier dans cette catégorie et le deuxième à l'aide du code somatique approprié. | Stéréotypies/comportements répétitifs

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Personen met zorggraad A en O rapporteerden het meest frequent pijn (28,6% en 28% respectievelijk)(Tabel 3.5.54).
Les personnes d’un degré de soins A et O ont signalé le plus fréquemment les douleurs (28,6% et 28% respectivement) (Tableau 3.5.54).

De meest frequent (tussen 1% en 10% van de patiënten) gerapporteerde bijwerkingen zijn: hoofdpijn, migraine, braken, buikpijn, opgezwollen gevoel, krampen in de benen, pijn in de borst, bij palpatie gevoelige borsten, doorbraakbloedingen en spotting, pijn in de liesstreek, zwaktegevoel, verhoging / vermindering van het lichaamsgewicht. De meest frequent (tussen 1% en 10% van de patiënten) gerapporteerde bijwerkingen zijn:
Les effets indésirables fréquemment (entre 1 et 10% des patientes) rapportés sont céphalées, migraine, nausées, douleurs abdominales, gonflement, crampes dans les jambes, mastalgie, sensibilité des seins à la palpation, des saignements de rupture et spotting, douleurs pelviennes, asthénie, augmentation/diminution du poids.

De meest frequente bijwerking was lichte tot matige pijn in de penis ten gevolge van de injectie; bijna een derde van de patiënten hebben deze pijn minstens één maal gemeld. Penisfibroseaandoeningen zijn eveneens redelijk frequent en veroorzaken vervormingen of verhardingen (angulatie, fibrotische nodules, ziekte van Peyronie).
Les problèmes de fibrose du pénis sont également assez fréquents, provoquant des déformations ou indurations (angulation, nodules fibreux, maladie de La Peyronie).

De meest frequent (tussen 1% en 10% van de patiënten) gerapporteerde bijwerkingen zijn: hoofdpijn, migraine, braken, buikpijn, opgezwollen gevoel, krampen in de benen, pijn in de borst, bij palpatie gevoelige borsten, doorbraakbloedingen en spotting, pijn in de liesstreek, zwaktegevoel, verhoging / vermindering van het lichaamsgewicht.
Les effets indésirables fréquemment (entre 1 et 10% des patientes) rapportés sont céphalées, migraine, nausées, douleurs abdominales, gonflement, crampes dans les jambes, mastalgie, sensibilité des seins à la palpation, des saignements de rupture et spotting, douleurs pelviennes, asthénie, augmentation/diminution du poids.

Frequente ongewenste effecten = meest frequente reden tot stoppen – Cu : overmatig bloedverlies en pijn – LNG : spotting en amenorroe
Effets indésirables fréquents = raisons les plus fréquentes d’arrêt

De 5 meest frequent gerapporteerde drempels voor Franstalige zorgverleners zijn in dalende volgorde: personen werken tegen (49%), personen weigeren (37%), de tanden zijn in te slechte conditie (33%), gebrek aan tijd (30%) en schrik om de persoon pijn te doen tijdens het poetsen (25%).
Les 5 obstacles les plus fréquemment rapportés pour le personnel soignant francophone sont, en ordre dégressif: le fait que les personnes fassent obstruction (49%), que les personnes refusent (37%), les dents sont en trop mauvais état (33%), le manque de temps (30%) et la crainte de faire mal aux personnes durant le brossage (25%).

Op basis van een follow-upduur van minimaal 12 maanden waren de bijwerkingen die het meest frequent werden gemeld door nieuw gediagnosticeerde CML patiënten in de chronische fase die met SPRYCEL werden behandeld: vochtretentie (waaronder pleurale effusie) (19%), diarree (17%), hoofdpijn (12%), huiduitslag (11%), musculoskeletale pijn (11%), misselijkheid (8%), vermoeidheid (8%), myalgie (6%), braken (5%) en spierontsteking (4%).
Sur la base d'un suivi minimum de 12 mois, les effets indésirables les plus fréquemment rapportés chez les patients atteints de LMC en phase chronique nouvellement diagnostiquée, traités par SPRYCEL ont été: rétention hydrique (dont épanchement pleural) (19%), diarrhée (17%), céphalée (12%), rash cutané (11%), douleur musculo-squelettique (11%), nausées (8%), fatigue (8%), myalgie (6%), vomissements (5%) et inflammation musculaire (4%).

De meest frequent voorkomende bijwerkingen die werden gerapporteerd waren abdominale pijn en opgeblazen gevoel (49%), luchtweginfecties (28%), misselijkheid (27%), reacties op de plaats van injectie (21%), hoofdpijn (17%), braken (14%) en perifeer oedeem (10%).
Les effets indésirables les plus fréquemment rapportés ont été les suivants : douleurs abdominales et météorisme (49 %), infections des voies respiratoires (28 %), nausées (27 %), réactions au site d'injection (21 %), céphalées (17 %), vomissements (14 %) et œdème périphérique (10 %).

De meest frequent gemelde bijwerkingen waren lichtovergevoeligheidsreacties (69%), oesophageale stenose (40%), braken (32%), pijn in de borst van niet-cardiale oorsprong (20%), pyrexie (20%), dysphagie (19%), constipatie (13%), dehydratie (12%) en misselijkheid (11%). De meerderheid van deze gemelde bijwerkingen waren mild tot gematigd in intensiteit.
Les effets indésirables les plus fréquemment rapportés ont été : réactions de photosensibilité (69 %), sténose œsophagienne (40 %), vomissements (32 %), douleur thoracique d’origine non cardiaque (20 %), fièvre (20 %), dysphagie (19 %), constipation (13 %), déshydratation (12 %) et nausées (11%). La majorité de ces effets indésirables rapportés était d’intensité légère à modérée.

De meest frequent gemelde bijwerkingen waren lichtovergevoeligheidsreacties (69%), oesophageale stenose (40%), braken (32%), pijn in de borst van niet-cardiale oorsprong (20%), pyrexie (20%), dysphagie (19%), constipatie (13%), dehydratie (12%) en misselijkheid (11%).
Les effets indésirables les plus fréquemment rapportés ont été : réactions de photosensibilité (69 %), sténose œsophagienne (40 %), vomissements (32 %), douleur thoracique d’origine non cardiaque (20 %), fièvre (20 %), dysphagie (19 %), constipation (13 %), déshydratation (12 %) et nausées (11%).