Vertaling van "meerdere kortere " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

reumatoïde artritis van meerdere gewrichten
polyarthrite rhumatoïde de plusieurs articulations

degeneratieve gewrichtsaandoening van meerdere gewrichten
arthrose touchant plusieurs articulations

fractuur van meerdere ribben
fracture de plusieurs côtes

infectie door mycobacteria resistant aan meerdere antimycobacteriële agentia
infection par une mycobactérie multirésistante aux agents anti-mycobactériens

simulatieset voor meerdere foetale en maternale fysiologische parameters
kit de simulation de plusieurs paramètres physiologiques fœtaux/maternels

verlamming van meerdere hersenzenuwen
paralysie multiple des nerfs crâniens

gesloten fractuur van meerdere ribben
fracture fermée de multiples côtes

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Afhankelijk van de aard van de ziekte en de behandelingen kan het gaan om meerdere kortere periodes of een langere periode.
En fonction de la nature de la maladie et des traitements, il peut s’agir de plusieurs courtes absences ou bien d’une longue période.

Meerdere doses van 200 - 400 mg per dag gedurende 10 dagen resulteerden bij niet-geïnfecteerde vrijwilligers in een lagere accumulatie (22 - 42 % lager) dan voorspeld en een kortere terminale halfwaardetijd dan bij toediening van een enkelvoudige dosis (zie hieronder).
Chez les volontaires non infectés, l'administration réitérée de 200 à 400 mg par jour, pendant 10 jours, s’est traduite par une accumulation inférieure à celle prévue (de 22 à 42% inférieure) et des demi-vies d’éliminations plus courtes comparées à l'administration d’une dose unique (voir ci-dessous).

33% van de patiënten die met deze geneesmiddelen behandeld worden, hebben één of meerdere neuroleptica voorgeschreven gekregen : 21,5% van het aantal patiënten dat aan Alzheimer lijdt, hebben een atypisch neurolepticum voorgeschreven gekregen, 7,3% een klassiek neurolepticum (voor gemiddeld kortere periodes, wat strookt met de aanbevelingen) en 6% beide types van neuroleptica over het jaar gespreid.
Parmi les patients traités par ces médicaments, 33% ont reçu un ou plusieurs neuroleptique(s) : 21,5% du total des patients souffrant de maladie d’Alzheimer ont reçu un neuroleptique atypique, 7,3% un neuroleptique classique (pour des périodes en moyenne plus courtes, ce qui est recommandé) et 6% les deux types de neuroleptiques sur l’année .

33,5% van de patiënten die met deze geneesmiddelen behandeld worden, hebben één of meerdere neuroleptica voorgeschreven gekregen : 21,4% van het aantal patiënten dat aan Alzheimer lijdt, hebben een atypisch neurolepticum voorgeschreven gekregen, 7,4% een klassiek neurolepticum (voor gemiddeld kortere periodes, wat strookt met de aanbevelingen) en 4,7% beide types van neuroleptica over het jaar gespreid, cijfers die gelijklopend zijn met deze van 2009.
Parmi les patients traités par ces médicaments, 33,5% ont reçu un ou plusieurs neuroleptique(s) : 21,4% du total des patients souffrant de maladie d’Alzheimer ont reçu un neuroleptique atypique, 7,4% un neuroleptique classique (pour des périodes en moyenne plus courtes, ce qui est recommandé) et 4,7% les deux types de neuroleptiques sur l’année, chiffres semblables à ceux observés en 2009.

34% onder hen hebben één of meerdere neuroleptica voorgeschreven gekregen : 21,4% van het aantal patiënten dat aan Alzheimer lijdt, hebben een atypisch neurolepticum voorgeschreven gekregen, 7,8% een klassiek neurolepticum (voor gemiddeld kortere periodes, wat strookt met de aanbevelingen) en 5,1% beide types van neuroleptica over het jaar gespreid.
Parmi celles-ci, 34% ont reçu un ou plusieurs neuroleptique(s) : 21,4% du total des patients souffrant de maladie d’Alzheimer ont reçu un neuroleptique atypique, 7,8 % un neuroleptique classique (pour des périodes en moyenne plus courtes, ce qui est recommandé) et 5,1% les deux types de neuroleptiques sur l’année .