Traduction de «matige respectievelijk ernstige nierfunctiestoornis » (Néerlandais → Français) :

68,8% en 80,5% van de patiënten met een matige respectievelijk ernstige nierfunctiestoornis werd behandeld met insuline (gemiddelde dagdosis van respectievelijke 56 eenheden en 51,6 eenheden) op baseline.
A l’état initial, 68,8% et 80,5% des patients présentant respectivement une insuffisance rénale modérée et sévère étaient traités avec de l’insuline (dose moyenne quotidienne de 56 unités et 51,6 unités respectivement).

De belangrijkste kinetische parameters (AUC, C max , terminale plasmahalfwaardetijd) van brivudine, bij oudere mensen en bij patiënten met matige tot ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring respectievelijk van 26 tot 50 ml/min/1,73 m 2 lichaamsoppervlak en < 25 ml/min/1,73 m 2 lichaamsoppervlak), en bij patiënten met matige tot ernstige leverinsufficiëntie (Child-Pugh klasse A-B), zijn vergelijkbaar met die van controles. In deze situaties is dus geen dosisaanpassing nodig.
Les principaux paramètres cinétiques (AUC, C max et demi-vie plasmatique terminale) de la brivudine mesurés chez les sujets âgés ainsi que chez les patients atteints d’insuffisance rénale modérée à sévère (clairance de la créatinine respectivement de 26 à 50 ml/min/1,73 m 2 de surface corporelle et < 25 ml/min/1,73 m 2 de surface corporelle), et chez les patients atteints d’insuffisance hépatique modérée à sévère (classes Child-Pugh A-B) sont comparables à ceux retrouvés chez les sujets témoins et, dès lors, il n’est pas nécessaire dans ces cas d’adapter la dose.

De systemische emtricitabine-blootstelling (gemiddelde ± standaardafwijking) nam toe van 11,8±2,9 µg·h/ml bij personen met normale nierfunctie tot respectievelijk 19,9±1,1 µg·h/ml, 25,0±5,7 µg·h/ml en 34,0±2,1 µg·h/ml bij patiënten met milde, matige en ernstige nierfunctiestoornis.
L’exposition systémique à l’emtricitabine (moyenne ± écart type) est passée de 11,8±2,9 µg·h/ml chez les sujets à fonction rénale normale à 19,9±1,1 µg·h/ml, 25,0±5,7 µg·h/ml et 34,0±2,1 µg·h/ml chez les patients atteints d’insuffisance rénale respectivement légère, modérée et sévère.

De renale klaring van zolmitriptan en al zijn metabolieten is verminderd (7-8 maal) bij patiënten met matige tot ernstige nierfunctiestoornis in vergelijking met gezonde personen, hoewel de AUC van de moederstof en de actieve metaboliet slechts licht verhoogd waren (16 en 35% respectievelijk) met een verlenging van het halfleven met 1 uur naar 3 tot 3.5 uur.
La clairance rénale du zolmitriptan et de tous ses métabolites est réduite (de 7 à 8 fois) chez les patients présentant une insuffisance rénale modérée à sévère comparativement à des sujets sains, même si l'ASC de la molécule mère et du métabolite actif est légèrement plus élevée (respectivement de 16 et 35 %) avec une augmentation d’une heure de la demi-vie, passant de 3 à 3,5 heures.

De AUC van vildagliptine nam gemiddeld toe met een factor 1,4, 1,7 en 2 bij patiënten met respectievelijk een milde, matige en ernstige nierfunctiestoornis, in vergelijking met normale gezonde controlepersonen.
L’ASC de la vildagliptine a été augmentée d’environ 1,4, 1,7 et 2 fois chez les patients présentant respectivement une insuffisance rénale légère, modérée et sévère par rapport aux sujets sains.

De AUC van de metabolieten LAY151 en BQS867 nam gemiddeld toe met ongeveer een factor 1,5, 3 en 7 bij patiënten met respectievelijk een milde, matige en ernstige nierfunctiestoornis.
L’ASC des métabolites LAY151 et BQS867 a été augmentée d’environ 1,5, 3 et 7 fois chez les patients présentant respectivement une insuffisance rénale légère, modérée et sévère.

Nierfunctiestoornis Bij patiënten met lichte, matige of ernstige nierfunctiestoornis hoeft de dosis niet te worden aangepast.
Insuffisants rénaux Aucun ajustement posologique n’est nécessaire chez les patients présentant une insuffisance rénale légère, modérée ou sévère.

Nierfunctiestoornis Aanpassing van de dosis is niet nodig voor patiënten met een milde, matige of ernstige nierfunctiestoornis of nierziekte in het eindstadium.
Insuffisance rénale Aucun ajustement de dose n’est nécessaire chez les patients atteints d’insuffisance rénale légère, modérée ou sévère ou d’insuffisance rénale terminale.

Dosering bij patiënten met een nierfunctiestoornis Bij patiënten met een matige tot ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring < 60 ml/min) mag de dagelijkse dosis niet meer dan 600 mg zijn.
Chez les patients atteints d'une insuffisance rénale modérée ou sévère (clairance de la créatinine < 60 ml/min), la dose journalière ne doit pas dépasser 600 mg.

bij patiënten met een matige of ernstige nierfunctiestoornis.
réévalués régulièrement. Une réduction de la dose peut être nécessaire chez les patients présentant