Traduction de «mannen tegenover » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dyspareunie (of pijn tijdens de geslachtsgemeenschap) komt zowel bij vrouwen als bij mannen voor. Zij kan dikwijls aan lokale pathologie worden toegeschreven en dient dan te worden ingedeeld bij de desbetreffende aandoening. Deze categorie dient alleen gebruikt te worden indien er geen primaire niet-organische seksuele functiestoornis is (b.v. vaginisme of vaginale droogte). | Neventerm: | psychogene dyspareunie
Définition: La dyspareunie (ou douleur durant les relations sexuelles) survient tant chez la femme que chez l'homme. Elle peut souvent être attribuée à une cause pathologique locale et doit alors être classée dans la rubrique de l'affection pathologique en cause. Cette catégorie doit être utilisée uniquement lorsqu'il n'y a pas un autre dysfonctionnement sexuel primaire (par exemple un vaginisme ou une sécheresse vaginale). | Dyspareunie psychogène

familiale vroegtijdige puberteit beperkt tot mannen
puberté précoce familiale limitée aux garçons

Omschrijving: Het belangrijkste probleem bij mannen is erectiestoornis (moeite met het krijgen van een erectie of deze vol te houden zodanig dat een bevredigende geslachtsgemeenschap mogelijk is). Bij vrouwen is het belangrijkste probleem droogte van de vagina of verminderde lubricatie. | Neventerm: | geremde seksuele opwinding bij de vrouw | gestoorde erectie | psychogene impotentie
Définition: Le problème principal chez les hommes est un trouble des fonctions érectiles (difficulté à développer ou à maintenir une érection adéquate pour un rapport satisfaisant). Chez les femmes, le problème principal est une sécheresse vaginale ou un manque de lubrification. | Impuissance psychogène Trouble de:érection chez l'homme | réponse sexuelle chez la femme

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

Omschrijving: Een persoonlijkheidsverandering, ten minste twee jaar bestaand, die toegeschreven kan worden aan de traumatische ervaring van het lijden aan een ernstige psychiatrische-ziekte. De verandering kan niet verklaard worden door een voorafgaande persoonlijkheidsstoornis en dient gedifferentieerd te worden van een schizofrene resttoestand en andere toestanden van onvolledig herstel van een voorafgaande psychische stoornis. Deze stoornis wordt gekenmerkt door een overmatige afhankelijkheid van en een veeleisende houding tegenover anderen; door de overtuiging veranderd of gestigmatiseerd te zijn door de ziekte, leidend tot een onvermogen om nauwe en vertrouwelijke betrekkingen met anderen aan te gaan en te onderhouden en tot sociale isolatie; door passiviteit, verminderde interesses en afgenomen betrokkenheid bij voorheen-beoefende vrijetijdsbesteding; door aanhoudende klachten over ziek zijn die kunnen samengaan met hypochondrische beweringen en ziektegedrag; door dysfore of labiele stemming, niet ten gevolge van een actuele psychische stoornis of voorafgaande psychische stoornis met affectieve resttoestand; en door een beduidende stoornis in sociaal en beroepsgebonden functioneren.
Définition: Modification de la personnalité, persistant au moins deux ans, imputable à l'expérience traumatique d'une maladie psychiatrique sévère. Le changement ne peut pas s'expliquer par un trouble antérieur de la personnalité et doit être différencié d'une schizophrénie résiduelle et d'autres états morbides consécutifs à la guérison incomplète d'un trouble mental antérieur. Ce trouble se caractérise par une dépendance et une attitude de demande excessives vis-à-vis des autres, par la conviction d'avoir été transformé ou marqué par la maladie au point de ne pas parvenir à établir ou maintenir des relations interpersonnelles étroites et confiantes et de s'isoler socialement, par une passivité, une perte des intérêts et un engagement moindre dans les activités de loisir, par des plaintes persistantes de se sentir souffrant, parfois associées à des plaintes hypocondriaques et à un comportement de malade, par une humeur dysphorique ou labile non due à un trouble mental actuel ni aux symptômes affectifs résiduels d'un trouble mental antérieur et par des problèmes à long terme du fonctionnement social et professionnel.

Omschrijving: Een duurzame persoonlijkheidsverandering sinds ten minste twee jaar, volgend op blootstelling aan catastrofale stress. De stress moet zo uitzonderlijk zijn dat het niet nodig is persoonlijke gevoeligheid te verdisconteren ten einde zijn diepgaande effect op de persoonlijkheid te verklaren. De stoornis wordt gekenmerkt door een vijandige of wantrouwende houding tegenover de wereld, sociale teruggetrokkenheid, gevoelens van leegte of hopeloosheid, een chronisch gevoel van 'op scherp staan' als bij voortdurende dreiging en van vervreemding. Posttraumatische stressstoornis (F43.1) kan aan dit type persoonlijkheidsverandering voorafgaan. | Neventerm: | persoonlijkheidsverandering na | concentratiekampervaringen | persoonlijkheidsverandering na | langdurige blootstelling aan levensbedreigende situaties, bijvoorbeeld als slachtoffer van terrorisme | persoonlijkheidsverandering na | langdurige gevangenschap onder reële doodsdreiging | persoonlijkheidsverandering na | marteling | persoonlijkheidsverandering na | rampen
Définition: Modification durable de la personnalité, persistant au moins deux ans, à la suite de l'exposition à un facteur de stress catastrophique. Le facteur de stress doit être d'une intensité telle qu'il n'est pas nécessaire de se référer à une vulnérabilité personnelle pour expliquer son effet profond sur la personnalité. Le trouble se caractérise par une attitude hostile ou méfiante envers le monde, un retrait social, des sentiments de vide ou de désespoir, par l'impression permanente d'être sous tension comme si on était constamment menacé et par un détachement. Un état de stress post-traumatique (F43.1) peut précéder ce type de modification de la personnalité. | Modification de la personnalité après:captivité prolongée avec risque d'être tué à tout moment | désastres | expériences de camp de concentration | exposition prolongée à des situations représentant un danger vital, comme le fait d'être victime du terrorisme | torture

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In de categorie overgewicht vinden we 35.29% mannen tegenover 24.74% vrouwen ; in de groep met ernstig overgewicht vinden we 13.07% mannen en 10.29% vrouwen.
Dans la catégorie surpoids, nous trouvons 35.29% des hommes face à 24.74% des femmes ; dans le groupe avec le surpoids important, nous trouvons 13.07% des hommes et 10.29% des femmes.

Het gaat hier om minder dan 1% van de gevallen van borstkanker in België (cijfers van 2008: 85 gevallen bij mannen tegenover 9 697 bij vrouwen).
Il représente moins d’1% des cas de cancer du sein en Belgique (chiffres 2008: 85 cas chez des hommes pour 9 697 chez des femmes).

Rekening houdend met de leeftijdsverdeling van de Belgische bevolking (EUROSTAT, 2010) kan gesteld worden dat van de totale populatie van mannen en vrouwen met mogelijk risico op ijzerstapeling (respectievelijk 50+ en 60+ voor mannen en vrouwen) 71,6 % van de mannen in aanmerking komt voor bloeddonatie tegenover 44,0 % van de vrouwen.
Compte tenu de la répartition par tranche d’âge dans la population belge (EUROSTAT, 2010), nous pouvons affirmer que parmi la population totale des hommes et des femmes présentant un risque potentiel de surcharge en fer (respectivement plus de 50 ans pour les hommes et plus de 60 pour les femmes) 71,6 % des hommes entrent en ligne de compte pour le don de sang par rapport à 44,0 % des femmes.

Bij de vrouwen is de stijging, in de beschouwde periode, meer uitgesproken dan bij de mannen: +339 694 (+23,06%) vrouwen tegenover + 169 975 (+9,28%) mannen.
Dans la période considérée, l’augmentation observée chez les femmes est nettement plus prononcée que chez les hommes: + 339 694 (+ 23,06 %) femmes contre + 169 975 (+ 9,28 %) hommes.

Opgesplitst per geslacht zijn er iets meer vrouwen onder de 60 invalide dan mannen: 91 300 vrouwen tegenover 88 592 mannen.
Une ventilation par sexe permet de constater qu’il y a un peu plus de femmes invalides en dessous de 60 ans que d’hommes : 91 300 femmes par rapport à 88 592 hommes.

Als het aankomt op voorkamerfibrillatie (VKF)* – een ritmestoornis waarbij het hart zeer onregelmatig begint te kloppen wat het risico verhoogt op hartfalen en op de vorming van bloedklonters die een trombose of een beroerte kunnen veroorzaken – wees een langdurige studie (1976-1994) bij 16.000 vrouwen en evenveel mannen uit dat wanneer een vrouw het slachtoffer is van een cerebrovasculair accident (CVA, beroerte) men veel vaker dan bij mannen een voorkamerfibrillatie terugvindt (7,8% tegenover 1,7%).
En matière de fibrillation auriculaire (FA)* - une arythmie lors de laquelle le cœur commence à battre de façon très irrégulière, ce qui augmente le risque d'insuffisance cardiaque et la formation de caillots sanguins qui peuvent provoquer une thrombose ou un accident vasculaire cérébral - une étude à long terme (1976-1994) sur 16.000 femmes et autant d’hommes a démontré que quand une femme est victime d’un accident vasculaire cérébral (AVC), on retrouve significativement plus fréquemment que chez l’homme une fibrillation auriculaire associée (7,8% contre 1,7%).

In totaal hebben 173 vrouwen een aanvraag ingediend tegenover 121 mannen.
Au total, 173 femmes ont introduit une demande contre 121 hommes.

Bovendien ondervindt men bij vrouwen, wanneer ze het slachtoffer zijn van een cerebrovasculaire aandoening (CVA, beroerte), veel vaker dan bij mannen dat daar een voorkamerfibrillatie mee gepaard gaat (7,8% tegenover 1,7%).
De plus, quand une femme est victime d’un accident vasculaire cérébral (AVC), on retrouve significativement plus fréquemment que chez l’homme une fibrillation auriculaire associée (7,8% contre 1,7%).

Het aantal invalide mannen ligt echter nog wel hoger: 112 016 tegenover 103 806 invalide vrouwen in 2006.
Le nombre d’hommes invalides est toutefois plus élevé: 112 016 par rapport à 103 806 femmes invalides en 2006.

Bij mannen bedraagt de klinische penetrantie ongeveer 28 % tegenover 1 % bij vrouwen (Allen et al., 2008).
La pénétrance clinique atteint environ 28 % chez les hommes contre 1 % chez les femmes (Allen et al., 2008).