Traduction de «maatman » (Néerlandais → Français) :

Het aantal uren kan ook niet groter zijn dan de gemiddelde wekelijkse arbeidsduur (maatman) zoals ingevuld in het scherm van de inrichting/dienst.
Le nombre d'heures ne peut pas davantage être supérieur à la durée de travail moyenne hebdomadaire indiquée dans l'écran institution/service.

Q is het gemiddelde aantal uren per week dat de werknemer krachtens zijn arbeidsovereenkomst moet presteren en S is het gemiddelde aantal uren per week dat de voltijdse maatman met hetzelfde werk geacht wordt te presteren (toepassing van art. 35 van het K.B. van 30.3.1967 tot bepaling van de algemene uitvoeringsmodaliteiten van de wetten betreffende de jaarlijkse vakantie van de werknemers).
35 de l’A.R. du 30.3.1967 déterminant les modalités générales d’exécution des lois relatives aux vacances annuelles des travailleurs salariés).

Het aantal wettelijke vakantiedagen en de vakantiedagen krachtens een algemeen verbindend verklaarde CAO (waarop de werknemer recht heeft), uitgedrukt in een vijfdagenweekregeling, omzetten in uren jaarlijkse vakantie (waarop de werknemer recht heeft), in functie van het gemiddeld aantal uren per week van de maatman (S):
Convertir le nombre de jours de vacances légales et en vertu d’une CCT rendue obligatoire (auquel le travailleur a droit), exprimé en régime 5 jours par semaine, en heures de vacances annuelles (auquel le travailleur a droit), en fonction du nombre moyen d’heures par semaine du travailleur de référence (S) :

Het gemiddelde aantal uren per week van de maatman is, ter herinnering, forfaitair vastgesteld op 38 uur per week (factor S).
Le nombre moyen d’heures par semaine du travailleur de référence est, pour rappel, fixé forfaitairement à 38 heures par semaine (facteur S).

Na de eerste zes maanden primaire arbeidsongeschiktheid zijn de evaluatiecriteria gebaseerd op de karakteristieken van een “maatman” en op de bijzondere kenmerken van een “referentiearbeidsmarkt”.
Au-delà des six premiers mois de l’incapacité primaire, les critères de l’évaluation font appel aux caractéristiques d’un travailleur de référence et aux particularités d’un marché de l’emploi de référence.