Traduction de «maanden werden onderzocht » (Néerlandais → Français) :

Klinische doeltreffendheid en veiligheid bij kinderen van 1 tot 24 maanden De doeltreffendheid en de veiligheid van een add-ontherapie bij partiële epilepsie bij patiënten van 1 tot 24 maanden werden onderzocht in een kleine, dubbelblinde, placebogecontroleerde stopzettingsstudie.
Efficacité clinique et sécurité chez les enfants de 1 à 24 mois L’efficacité et la sécurité d’un traitement adjuvant des crises partielles chez les patients âgés de 1 à 24 mois ont été évaluées dans une petite étude de sevrage contrôlée par placebo et réalisée en double aveugle.

Een analyse van de PSAwaarden van meer dan 3.000 patiënten in een dubbelblinde, placebogecontroleerde studie van 4 jaar waarin de doeltreffendheid en de veiligheid van finasteride op lange termijn werden onderzocht (PLESS), bevestigde dat de PSA-waarden bij typische patiënten die gedurende 6 maanden of langer worden behandeld met finasteride, moeten worden verdubbeld om ze te kunnen vergelijken met de normale waarden bij onbehandelde mannen.
L'analyse des données de PSA émanant de plus de 3.000 patients dans une étude en double aveugle contre placebo d'une durée de 4 ans évaluant l'efficacité et la sécurité à long terme du finastéride (PLESS) a confirmé que, chez des patients typiques traités par Finastéride pendant six mois ou plus, les valeurs de PSA obtenues doivent être doublées pour pouvoir être comparées aux valeurs normales chez des hommes non traités.

In klinische onderzoeken waarin de effecten van staken met Prolia werden onderzocht, keerde de BMD terug naar ongeveer de waarden van vóór de behandeling en bleven deze boven het niveau van de placebogroep, tot 18 maanden na toediening van de laatste dosis.
Dans les essais cliniques étudiant les effets de l'arrêt de Prolia, la DMO est approximativement revenue aux niveaux pré-thérapeutiques et est restée supérieure à la DMO sous placebo au cours des 18 mois suivant l'administration de la dernière dose.

De farmacokinetische parameters van quinapril werden onderzocht in een onderzoek met eenmalige dosis (0,2 mg/kg) bij 24 kinderen van 2,5 maanden tot 6,8 jaar en in een onderzoek met meervoudige dosissen (0,016-0,468 mg/kg) bij 38 kinderen van 5-16 jaar, met een gemiddeld gewicht van 66-98 kg.
Les paramètres pharmacocinétiques de quinapril ont été étudiés dans une étude à dose unique (0,2 mg/kg) chez 24 enfants âgés de 2,5 mois à 6,8 ans et dans une étude à doses multiples (0,016- 0,468 mg/kg) chez 38 enfants âgés de 5 à 16 ans, avec un poids moyen de 66 à 98 kg.

In meerdere klinische studies werden orale vormen van ribavirine in monotherapie onderzocht als behandeling voor chronische hepatitis C. De resultaten van die onderzoeken waren dat ribavirine in monotherapie het hepatitisvirus (HCV-RNA) niet elimineert en de histologie van de lever niet verbetert na zes tot 12 maanden behandeling en zes maanden follow-up.
Les résultats de ces études ont révélé que la ribavirine en monothérapie n’avait aucun effet sur l’élimination du virus de l’hépatite (ARN-VHC) ni sur l’amélioration de l’histologie hépatique après six à 12 mois de traitement et six mois de suivi.

- Nieuwe behandeling met een combinatie van ribavirine en interferon alfa-2b na een relaps In twee studies werd het gebruik van een combinatie van ribavirine en interferon alfa-2b onderzocht bij patiënten die een relaps vertoonden (C95-144 en I95-145); 345 patiënten met een chronische hepatitis die na een vroegere behandeling met interferon een terugval hadden vertoond, werden gedurende zes maanden behandeld met een follow-up van zes maanden.
- Retraitement des patients ayant présenté une rechute après un traitement par l’association ribavirine/interféron alpha-2b Deux études ont évalué l’utilisation du traitement combiné par ribavirine et interféron alpha- 2b chez des patients ayant présenté une rechute (C95-144 et I95-145) ; 345 patients atteints d’hépatite chronique et ayant présenté une rechute après un traitement précédent par interféron ont été traités pendant six mois avec une période de suivi de six mois.

Twee hoofdonderzoeken waarin de werkzaamheid van rotigotine bij de behandeling van de tekenen en symptomen van de idiopathische vorm van de ziekte van Parkinson werd onderzocht, werden uitgevoerd onder patiënten die niet gelijktijdig dopamine-agonisten kregen en die nog niet eerder met levodopa waren behandeld of bij wie de eerdere levodopa-behandeling ≤6 maanden duurde. Als primaire variabele werden twee componenten van de Unified Parkinson’s Disease Rating Scale (UPDRS) de Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen (ADL) (Deel II) en het Motorisch Onderzoek (Deel III) beoordeeld.
été le score pour la composante Activités de la vie quotidienne (ADL, Activities of Daily living) (partie II) plus la composante Examen moteur (partie III) de l’échelle UPDRS (Unified Parkinson’s Disease Rating Scale).

Ook twee andere studies hebben het effect van dabigatran onderzocht bij patiënten met VTE waarvoor zij reeds gedurende 6 maanden behandeld werden met een anticoagulans (klassiek of dabigatran).
Deux études ont également évalué l’efficacité du dabigatran chez des patients ayant présenté une TEV pour lesquels ils avaient été traités par anticoagulant (classique ou dabigatran) déjà pendant 6 mois.

A. Dabigatran Een cruciale studie (RE-COVER) 58 onderzocht het effect van dabigatran bij 2536 patiënten (gemiddelde leeftijd van 55 jaar, mediaan 55-56 jaar), met een acute trombo-embolie. Ze werden behandeld gedurende een mediane duur van 9 dagen (IQR van 8 tot 11) met een parenteraal anticoagulans (niet-gefractioneerde heparine IV of LMWH SC) en kregen vervolgens dabigatran 2 x 150 mg/d of warfarine (INR-streefwaarde 2-3) gedurende 6 maanden.
A. Dabigatran Une étude pivot (étude RE-COVER) 58 a évalué chez 2.539 patients (âge moyen de 55 ans, médiane de 55-56 ans), traités durant une médiane de 9 jours (IQR de 8 à 11) par un anticoagulant perentéral (héparine non fractionnée IV ou HBPM SC) pour une thromboembolie aiguë et recevant ensuite 2 x 150 mg de dabigatran par jour soit de la warfarine (INR cible 2-3) durant 6 mois.

Prins et al (2001) 86 hebben het effect onderzocht van een programma van cognitieve gedragstherapie (16 sessies CGT van 1 uur gespreid over 8 maanden) bij 92 CVS-patiënten. De resultaten van de behandelingsgroep werden vergeleken met die van een ‘guided support’ groep en een nietbegeleide groep (‘natural course’).
Prins et al (2001) 86 ont étudié l’effet d’un programme de thérapie comportementale cognitive (16 séances de TCC d’une heure réparties sur 8 mois) chez 93 patients SFC. Les résultats de la thérapie de groupe ont été comparés avec ceux d'un groupe de 'soutien accompagné' (‘guided support’) et d'un groupe non accompagné ('natural course').