Vertaling van "maanden werd over " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het gemeenschappelijk thema van dissociatieve stoornissen of conversiestoornissen bestaat uit een gedeeltelijk of volledig verlies van de normale integratie van herinneringen, besef van identiteit en onmiddellijke zintuiglijke gewaarwordingen en controle over de motoriek. Alle vormen van dissociatieve stoornissen vertonen de tendens minder te worden na enige weken of maanden, vooral als hun begin samenviel met een traumatische levensgebeurtenis. Meer chronische stoornissen, vooral verlammingen en anesthesieën, kunnen ontstaan indien het begin samenvalt met onoplosbare problemen of persoonlijke conflicten. Deze stoornissen zijn voorheen geclassificeerd als verschillende vormen 'conversiehysterie'. Men neemt aan dat ze psychogeen van oorsprong zijn, nauw verbonden in de tijd als ze zijn met traumatische gebeurtenissen, onoplosbare en onverdraaglijke problemen of verstoorde betrekkingen. De symptomen vertegenwoordigen dikwijls de voorstelling van de patiënt over hoe een lichamelijke ziekte er uit ziet. Lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen enkele bekende lichamelijke of neurologische stoornis aan het licht. Daarenboven zijn er aanwijzingen dat het functieverlies een uitdrukking is van emotionele conflicten of noden. De symptomen kunnen zich ontwikkelen in nauwe relatie met psychische stress en verschijnen vaak plotseling. Alleen stoornissen van lichamelijke functies die gewoonlijk onder willekeurige controle staan en verlies van zintuiglijke gewaarwordingen vallen hieronder. Stoornissen met betrekking tot pijn en andere complexe lichamelijke sensaties die verlopen via het autonome zenuwstelsel zijn geclassificeerd onder somatisatiestoornissen (F45.0). De mogelijkheid van het naderhand optreden van ernstige lichamelijke of psychiatrische stoornissen dient altijd in gedachten te worden gehouden. | conversiehysterie | conversiereactie | hysterie | hysterische psychose
Définition: Les divers troubles dissociatifs (ou de conversion) ont en commun une perte partielle ou complète des fonctions normales d'intégration des souvenirs, de la conscience de l'identité ou des sensations immédiates et du contrôle des mouvements corporels. Toutes les variétés de troubles dissociatifs ont tendance à disparaître après quelques semaines ou mois, en particulier quand leur survenue est associée à un événement traumatique. L'évolution peut également se faire vers des troubles plus chroniques, en particulier des paralysies et des anesthésies, quand la survenue du trouble est liée à des problèmes ou des difficultés interpersonnelles insolubles. Dans le passé, ces troubles ont été classés comme divers types d'hystérie de conversion . On admet qu'ils sont psychogènes, dans la mesure où ils surviennent en relation temporelle étroite avec des événements traumatiques, des problèmes insolubles et insupportables, ou des relations interpersonnelles difficiles. Les symptômes traduisent souvent l'idée que se fait le sujet du tableau clinique d'une maladie physique. L'examen médical et les examens complémentaires ne permettent pas de mettre en évidence un trouble physique (en particulier neurologique) connu. Par ailleurs, on dispose d'arguments pour penser que la perte d'une fonction est, dans ce trouble, l'expression d'un conflit ou d'un besoin psychique. Les symptômes peuvent se développer en relation étroite avec un facteur de stress psychologique et ils surviennent souvent brusquement. Seuls les troubles impliquant soit une perturbation des fonctions physiques normalement sous le contrôle de la volonté, soit une perte des sensations sont inclus ici. Les troubles impliquant des manifestations douloureuses ou d'autres sensations physiques complexes faisant intervenir le système nerveux autonome, sont classés parmi les troubles somatoformes (F45.0). La possibilité de survenue, à une date ultérieure, d'un trouble physique ou psychiatrique grave, doit toujours êt ...

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Intraveneuze toediening van Rilonacept Regeneron in doses van maximaal 2000 mg per maand bij een andere patiëntenpopulatie gedurende maximaal zes maanden werd over het algemeen goed verdragen.
Administré par voie intraveineuse à des doses allant jusqu’à 2000 mg par mois lors de traitement pouvant aller jusqu’à 6 mois dans une population de patients autre que celle atteinte de CAPS, Rilonacept Regeneron a été généralement bien toléré.

Op 24. 06.2011 beschikte het RIZIV nog niet over de uitgaven van het eerste trimester 2011, wel al over de maanden januari en februari. Bijkomend werd dan ook beslist om in de loop van september op basis van de gegevens van 5 maanden een uitspraak te doen over een eventuele aanvullende indexering, die vanaf 1 december zou worden doorgevoerd.
Il a donc également été décidé de se prononcer courant septembre, sur la base des données portant sur 5 mois, sur un éventuel complément d’index à partir du 1 er décembre.

In een lange-termijnstudie werden volwassen poliklinische patiënten die hadden gereageerd gedurende een 8-weken durende open trial met venlafaxine verlengde afgifte (75, 150 of 225 mg) gerandomiseerd om ofwel door te gaan met dezelfde venlafaxine verlengde afgiftedosis, ofwel over te stappen op placebo om gedurende 26 weken de kans op relaps te bestuderen. In een tweede lange-termijnstudie werd de werkzaamheid van venlafaxine bij de preventie van het opnieuw optreden van depressieve periodes, over een periode van 12 maanden beoordeeld in een placebogecontroleerde dubbelblinde studie bij volwassen poliklinische patiënten met recidieven van perioden van depressie in engere zin en die, bij de laatste depressieve episode gereageerd hadden op behandeling met venlafaxine (100 tot 200 mg/dag, volgens een b.i.d.schema).
Dans une étude à plus long terme, des patients adultes ambulatoires ayant répondu à un traitement en ouvert de 8 semaines par la venlafaxine à libération prolongée (75, 150, ou 225 mg) ont été randomisés, soit pour poursuivre le traitement à la même posologie de venlafaxine à libération prolongée, soit pour recevoir un placebo, pour une durée d’observation des rechutes pouvant atteindre 26 semaines.

Dit project liep over drie maanden waarbij aan vier medewerkers een extra inspanning werd gevraagd.
Celui-ci a duré trois mois, et un effort supplémentaire a été demandé à cet effet à quatre collaborateurs.

De evolutie van de aanwezigheid van deze 3 aandoeningen werd bestudeerd over een periode van 20 maanden.
L’évolution de la présence de ces 3 pathologies a été étudiée sur une période de 20 mois.

In een gecontroleerd en gerandomiseerd onderzoek werd bij 120 patiënten (gemiddelde leeftijd 65 jaar) met claudicatio intermittens (C. I. ) het klinische succes, de functionele capaciteit en de levenskwaliteit vergeleken over een termijn van 12 maanden tussen een groep patiënten behandeld met endovasculaire revascularisatieprocedure (ballondilatatie al dan niet met stenting) en een andere groep behandeld met een duidelijk omschreven oefenprogramma.
Une étude randomisée et contrôlée portant sur 120 patients (moyenne d’âge de 65 ans) atteints de claudication intermittente (CI) a comparé pendant 12 mois le succès clinique, la capacité fonctionnelle et la qualité de vie d’un groupe de patients traités par revascularisation endovasculaire (dilatation par ballonnet ou stent) à un groupe de patients ayant suivi un programme d’exercices clairement définis.

We spreken over herval als de periode van arbeidsongeschiktheid voor minder dan 14 dagen werd onderbroken tijdens de primaire ongeschiktheid, of voor minder dan 3 maanden tijdens de invaliditeitsperiode.
On parle de rechute s’il y a une interruption dans la période d’incapacité travail de moins de 14 jours, en incapacité primaire, ou de moins de 3 mois en période d’invalidité.

In de derde studie werd onderzocht bij hoeveel patiënten die 10 dagen penicilline kregen voor keelpijn, een nieuwe episode van keelpijn of een bovenste luchtweginfectie optrad over een periode van zes maanden (Dagnelie et al 1996).
La troisième étude a cherché à savoir combien de patients qui avaient reçu durant 10 jours de la pénicilline contre le mal de gorge, présentaient un nouvel épisode de mal de gorge ou une infection des voies respiratoires supérieures dans les six mois (Dagnelie et al. 1996).

De enkele studies waarbij deze instrumenten geëvalueerd werden, zijn vrij teleurstellend: in een Frans ziekenhuis werd het voorschrijfgedrag gedurende twee maanden na de verdeling van een informatiebundel over infecties van de urineen ademhalingswegen geëvalueerd. Daaruit bleek dat de aanbevelingen in 51% van de gevallen werden opgevolgd voor wat de keuze van antibioticum betreft, in 43% van de gevallen voor de dosering en in slechts 10% van de gevallen voor de duur van de behandeling.
Les quelques rares études évaluant ces outils sont plutôt décevantes : une étude collationnant deux mois de prescriptions dans un hôpital français après distribution d'un fascicule consacré aux infections urinaires et de l'arbre respiratoire, a constaté un suivi des recommandations dans 51 % des cas en ce qui concerne le choix de l'antibiotique, de 43 % pour la posologie et de 10 % seulement pour la durée de la prescription.

Gezien de informatie over de klinische ASA-score niet in onze databanken beschikbaar is, werd getracht dit gegeven te benaderen door de patiënten zonder chronische medicatie in de loop van de 12 maanden voorafgaand aan de ingreep, als " ASA-proxi-1" te beschouwen.
De tels patients sont désignés par un score ASA égal à 1. Puisque les informations relatives au score clinique ASA ne sont pas systématiquement disponibles, on a approché cette donnée en considérant les patients sans médication chronique au cours des 12 mois précédant l’intervention comme “ASA-proxy 1”.