Vertaling van "l’accessibilité du système " (Nederlands → Frans) :

Treize des septante-quatre indicateurs évaluent l’accessibilité du système de santé. Ils sont regroupés par thèmes : disponibilité des soignants, accessibilité financière, couverture des mesures préventives, accessibilité aux soins de longue durée et moment de début des soins palliatifs en fin de vie.
Dertien van de 74 indicatoren beoordelen de toegankelijkheid van het gezondheidssysteem en zijn gegroepeerd in verschillende thema’s: beschikbaar personeel in gezondheidszorg, financiële toegankelijkheid, dekkingsgraad van preventieve maatregelen, toegankelijkheid van residentiële zorg voor ouderen, beschikbaarheid van mantelzorgers voor ouderen en tijdigheid van palliatieve zorg op het einde van het leven.

Bon système de protection sociale, accessibilité géographique importante de l’offre curative
Goed systeem van sociale bescherming, grote geografische toegankelijkheid van de curatieve zorg

L’accessibilité est une condition préalable à la qualité et à l’efficience d’un système de santé.
De toegankelijkheid van een gezondheidssysteem is een noodzakelijke voorwaarde voor een kwaliteitsvol en efficiënt gezondheidssysteem.

Ces indicateurs font office de signaux d’avertissement quant à l’’accessibilité, la qualité, l’’efficience, la pérennité et l’équité du système de santé.
De indicatoren fungeren als alarmsignalen wat betreft de toestand van het gezondheidssysteem in termen van toegankelijkheid, kwaliteit, efficiëntie, duurzaamheid en billijkheid.

Accessibilité financière et équité : une manière plus exhaustive de mesurer l’équité du système est de prendre en compte la distribution des dépenses privées (contribution individuelle officielle, suppléments, remboursements nets par les compagnies d’assurances privées et intervention du maximum à facturer) en fonction du statut socioéconomique.
Financiële toegankelijkheid en billijkheid Een meer volledige manier om de billijkheid van het systeem te meten is rekening te houden met de verdeling van persoonlijke uitgaven (officiële remgelden, supplementen, netto terugbetalingen door privé verzekeringen en tussenkomst van de maximumfactuur) in functie van de socio-economische status.