Vertaling van "lymfocyten en macrofagen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

inflammatoire myopathie met overvloedige macrofagen
myopathie inflammatoire avec abondance de macrophages

bloedbestanddelen zoals lymfocyten, trombocyten of stamcellen
Donneur de fractions sanguines telles que:cellules souches | lymphocytes | plaquettes

agammaglobulinemie met immunoglobulinedragende B-lymfocyten | 'common variable'-agammaglobulinemie [CVA-gamma] | hypogammaglobulinemie NNO
Agammaglobulinémie:avec lymphocytes B porteurs d'immunoglobulines | commune variable | Hypogammaglobulinémie SAI

proliferatie van grote granulaire lymfocyten
leucémie à grands lymphocytes granuleux T

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het was ook actief tegen latent aanwezige lymfocyten en macrofagen.
On a également observé son activité contre les lymphocytes et les macrophages en phase de quiescence.

In vitro onderzoeken op humane weefsels tonen aan dat basiliximab zich enkel bindt aan geactiveerde lymfocyten en macrofagen/monocyten.
Les études in vitro sur des tissus humains montrent que le basiliximab ne se lie qu’aux lymphocytes activés et aux macrophages/monocytes.

Ook antigen-presenterende cellen (dendrietcellen, macrofagen, B-lymfocyten) spelen een cruciale rol: ze 'wekken' de lymfocyten (killers en helpers) door ze de antigenen op een bepaalde manier aan te bieden.
Des cellules présentatrices d'antigène (cellules dendritiques, macrophages, lymphocytes B) jouent également un rôle crucial : elles vont " réveiller" les lymphocytes (tueurs et aides) en leur présentant les antigènes d'une certaine façon.

Lamivudine is in vitro niet sterk cytotoxisch voor lymfocyten in het perifere bloed, voor cellijnen van lymfocyten en monocyten-macrofagen en voor allerhande progenitorcellen in het beenmerg.
La lamivudine présente une faible cytotoxicité sur les lymphocytes du sang périphérique, sur les lignées cellulaires établies de lymphocytes et de monocytes-macrophages et sur diverses cellules progénitrices médullaires in vitro.

Het mechanisme waardoor Ceplene de antileukemische functie van de lymfocyten bij AML verbetert, is niet helemaal duidelijk; gedacht wordt dat het berust op remming van reactieve zuurstofsoorten (ROS’en of “vrije zuurstofradicalen”), die door monocyten/macrofagen en granulocyten worden gesynthetiseerd.
Le mécanisme grâce auquel Ceplene améliore la fonction antileucémique des lymphocytes dans la LAM n’est pas entièrement établi; on pense que c’est par inhibition des espèces réactives à l’oxygène (RLO ou «radicaux libres d’oxygène»), qui sont synthétisées par les monocytes/macrophages et les granulocytes.

Er is aangetoond dat corticosteroïden op vele manieren inwerken op meerdere celtypen (bijv. eosinofielen, macrofagen, lymfocyten) en mediatoren (bijv. cytokinen en chemokinen die een rol spelen bij ontstekingen).
Les corticoïdes ont un large spectre d’actions sur divers types cellulaires (par ex. polynucléaires éosinophiles, macrophages, lymphocytes) et médiateurs (par ex. cytokines et chimiokines impliquées dans l’inflammation).

Er wordt verondersteld dat dit proces, tenminste ten dele, verantwoordelijk is voor de verschillende cellulaire reacties op interferon, waaronder de inhibitie van virusreplicatie in cellen die met een virus geïnfecteerd zijn, suppressie van celproliferatie en immunomodulerende activiteiten zoals de verhoging van de fagocytaire activiteit van macrofagen en toename van de specifieke cytotoxische werking van lymfocyten op doelcellen.
On pense que ce processus est responsable, du moins en partie, des diverses réponses cellulaires à l'interféron, comprenant l’inhibition de la réplication virale dans les cellules infectées par le virus, la suppression de la prolifération cellulaire et d’activités immunomodulatrices telles que l’amélioration de l’activité phagocytaire des macrophages et l’augmentation de la cytotoxicité spécifique des lymphocytes pour les cellules cibles.

Men neemt aan dat dit proces, althans gedeeltelijk, aan de basis ligt van diverse cellulaire reacties op interferon, waaronder inhibitie van virusreplicatie in met een virus geïnfecteerde cellen, onderdrukking van celproliferatie en een aantal immunomodulerende activiteiten, zoals verhoging van de fagocytose door macrofagen en toename van de specifieke cytotoxiciteit van lymfocyten voor targetcellen.
On pense que ce processus est responsable, du moins en partie, des diverses réponses cellulaires à l’interféron, telles que l’inhibition de la réplication virale dans les cellules infectées par des virus, la suppression de la prolifération cellulaire et des activités immunomodulatrices comme l’augmentation de l’activité phagocytaire des macrophages et l’augmentation de la cytotoxicité spécifique des lymphocytes pour les cellules cibles.

Microbiologie In concentraties van 50 tot 100 nM gaf indinavir een remming van 95 % (IC 95 ) van de virusverspreiding (in vergelijking met een onbehandelde met virus geïnfecteerde controlegroep) in kweken van menselijke T-lymfocyten en in primaire humane monocyten/macrofagen die waren geïnfecteerd met de HIV-1-varianten, respectievelijk LAI, MN, RF en een macrofaag-trope virusvariant SF-162.
Virologie A des concentrations de 50 à 100 nM, l’indinavir induit une inhibition de 95 % (CI 95 ) de la réplication virale (par rapport aux cultures témoin infectées par le virus et non traitées) d’une part dans des cultures de lymphocytes T humains infectées par différentes formes variantes du VIH-1, LAI, MN et RF, d’autre part dans des cultures primaires de monocytes / macrophages humains infectées par un variant de VIH-1, SF 162, à tropisme macrophagique.