Vertaling van "longoedeem bij gebruik " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een grote verscheidenheid van geneesmiddelen en huismiddelen kan hier een rol spelen, maar met name belangrijk zijn de groepen: (a) psychotrope middelen die geen afhankelijkheid geven, zoals antidepressiva, (b) laxantia en (c) analgetica die zonder recept verkrijgbaar zijn, zoals aspirine en paracetamol. Aanhoudend gebruik van deze middelen brengt vaak nodeloze contacten met de gezondheidszorg mee en gaat soms gepaard met schadelijke lichamelijke-effecten. Pogingen om het gebruik van het middel te ontraden of te verbieden stuiten dikwijls op weerstand; met betrekking tot laxantia en analgetica kan dit zo zijn ondanks waarschuwingen voor (of zelfs de ontwikkeling van) lichamelijke schade, zoals nierfunctiestoornissen of elektrolytverstoringen. Hoewel het doorgaans duidelijk is dat de patiënt sterk gemotiveerd is om het middel in te nemen, ontwikkelen zich geen afhankelijkheid of onthoudingsverschijnselen, zoals bij de psychoactieve middelen die zijn gespecificeerd in F10-F19. | Neventerm: | misbruik van | antacida | misbruik van | kruiden of huismiddelen | misbruik van | steroïden of hormonen | misbruik van | vitaminen | habitueel gebruik van laxeermiddelen
Définition: Des spécialités pharmaceutiques et des remèdes populaires très divers peuvent être impliqués. Trois groupes sont particulièrement importants: a) des médicaments psychotropes n'entraînant pas de dépendance tels les antidépresseurs, b) les laxatifs, et c) des analgésiques pouvant être achetés sans prescription médicale, tels que l'aspirine et le paracétamol. L'utilisation persistante de ces substances entraîne fréquemment des contacts excessifs avec des professionnels de la santé ou leurs équipes et s'accompagne parfois d'effets somatiques nocifs induits par les substances. Les sujets s'opposent souvent aux tentatives faites pour déconseiller ou interdire l'utilisation du produit; en ce qui concerne les laxatifs et les analgésiques, les sujets peuvent ne pas tenir compte des avertissements relatifs aux complications somatiques telles qu'un dysfonctionnement rénal ou des perturbations électrolytiques (voire à la survenue de celles-ci). Alors que le patient a habituellement une appétence manifeste pour la substance, il ne présente pas de symptômes de dépendance ou de sevrage comme dans le cas des substances psycho-actives précisées en F10-F19. | Abus de:antiacides | préparations à base de plantes ou remèdes populaires | stéroïdes ou hormones | vitamines | Prise régulière de laxatifs

longoedeem
œdème pulmonaire

toxisch longoedeem
oedème pulmonaire toxique

hemorragisch longoedeem
œdème pulmonaire hémorragique

naald voor oöcytaspiratie voor ivf (in-vitrofertilisatie) voor eenmalig gebruik
aiguille à usage unique d’aspiration d’ovocytes de FIV

CPAP/BiPAP (continuous positive airway pressure / bilevel positive airway pressure)-neusmasker voor eenmalig gebruik
masque nasal pour PPC/VNDP à usage unique

CPAP/BiPAP (continuous positive airway pressure / bilevel positive airway pressure)-gezichtsmasker voor eenmalig gebruik
masque facial PPC/BPAP à usage unique

flexibele cytologieborstel voor endscopisch gebruik voor eenmalig gebruik
brosse endoscopique souple à usage unique pour cytologie

acuut cardiaal longoedeem
œdème pulmonaire cardiogénique aigu

chemisch longoedeem (acuut)
Œdème (aigu) du poumon dû à des agents chimiques

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Longoedeem is eveneens opgetreden bij postoperatief gebruik van naloxonhydrochloride.
Un œdème pulmonaire est également survenu lors de l’utilisation de chlorhydrate de naloxone après une intervention chirurgicale.

Gevallen van longoedeem volgend op het gebruik van ritodrine zijn gemeld.
Des cas d’œdèmes pulmonaires suite à l’utilisation de la ritodrine ont été rapportés.

Er zijn gevallen gerapporteerd van longoedeem bij gebruik van vaatverwijders (met name prostacycline) bij patiënten met pulmonale veno-occlusieve aandoeningen.
Des cas d’œdèmes pulmonaires ont été rapportés lors de l’administration de médicaments vasodilatateurs (principalement des prostacyclines) chez des patients souffrant de maladie pulmonaire veino-occlusive.

Als contra-indicaties voor het gebruik van tromboseprofylaxekousen gelden verder ook massieve beenoedemen, rechterhartinsufficiëntie en longoedeem.
Les contre-indications classiques de l’utilisation de bas de contention antithrombose sont des œdèmes graves des jambes, une insuffisance cardiaque droite ou un œdème pulmonaire.

Longoedeem werd beschreven bij gebruik bij meerlingzwangerschap, corticotherapie, overdreven intraveneuze vochttoediening.
Un oedème pulmonaire a été décrit lors de l’utilisation en cas de grossesse multiple, de corticothérapie, d’administration exagérée de liquides par voie intraveineuse.

Er zijn echter enkele belangrijke ongewenste effecten bij de moeder (o.a. thoracale pijn, dyspnoe, maagdarmperforaties en longoedeem) en de foetus (o.a. prematuur sluiten van de ductus arteriosus, oligohydramnios) zodat het gebruik als tocolyticum in de meeste richtlijnen, zeker na 32 tot 33 zwangerschapsweken, niet meer ondersteund wordt.
Quelques effets indésirables importants peuvent toutefois survenir chez la mère (entre autres douleur thoracique, dyspnée, perforations gastro-intestinales et oedème pulmonaire) et chez le foetus (entre autres fermeture prématurée du canal artériel, oligohydramnios), de sorte que son usage comme tocolytique, certainement après 32 à 33 semaines de grossesse, n’est plus recommandé dans la plupart des directives.

De mogelijke farmacologische toepassingen in het ex vivo circuit behelzen het gebruik van hoogosmotische perfusaten of ß-adrenergische geneesmiddelen om de resorptie van het longoedeem te bespoedigen, van broncho- en vasodilaterende agentia om de wanverhouding ventilatieperfusie te verbeteren, antistoffen om de pro-inflammatoire respons tegen te houden, antibiotica toegevoegd aan het perfusaat om longontstekingen te neutraliseren en fibrinolytica om bij te dragen tot het verwijderen van microthrombi in de longen.
Les applications pharmacologiques possibles dans le circuit ex vivo comprennent l’utilisation de perfusats hautement osmotiques ou de médicaments ß-adrénergiques pour accélérer la résorption d’un œdème pulmonaire, d’agents broncho- et vasodilatateurs pour améliorer le mésappariement ventilation-perfusion, d’anticorps pour bloquer la réponse proinflammatoire, d’antibiotiques ajoutés au perfusat pour neutraliser les pneumonies et de fibrinolytiques pour contribuer à éliminer les microthrombi pulmonaires.