Vertaling van "lisinopril werd vergeleken " (Nederlands → Frans) :

In een dubbelblind, gerandomiseerd, multicenter onderzoek waarin lisinopril werd vergeleken met een calciumkanaalblokker bij 335 hypertensieve patiënten met type 2 diabetes mellitus met beginnende nefropathie gekenmerkt door microalbuminurie, lisinopril 10 mg tot 20 mg eenmaal daags toegediend gedurende 12 maanden, verminderde de systolische/diastolische bloeddruk met 13/10 mm Hg en de albumine-uitscheidingssnelheid in de urine met 40 %.
Dans une étude en double insu randomisée, multicentrique, qui comparait le lisinopril avec un inhibiteur calcique chez 335 sujets hypertendus atteints d’un diabète sucré de type 2 et présentant une néphropathie débutante caractérisée par une microalbuminurie, l’administration de lisinopril 10 mg à 20 mg une fois par jour pendant 12 mois a réduit la tension artérielle systolique /diastolique de 13/10 mm Hg et a réduit le taux d’excrétion urinaire de l’albumine de 40 %.

De antihypertensieve effectiviteit van telmisartan is vergelijkbaar met die van geneesmiddelen die representatief zijn voor andere klassen van antihypertensiva (dit is aangetoond in klinische onderzoeken waarin telmisartan werd vergeleken met amlodipine, atenolol, enalapril, hydrochloorthiazide en lisinopril).
L'effet antihypertenseur du telmisartan est comparable à celui observé avec des médicaments antihypertenseurs d'autres classes (cette efficacité a été mise en évidence au cours d'essais cliniques comparatifs versus amlodipine, atenolol, enalapril, hydrochlorothiazide et lisinopril).

De antihypertensieve werkzaamheid van telmisartan is vergelijkbaar met die van middelen die representatief zijn voor andere groepen van antihypertensiva (dit is aangetoond in klinische onderzoeken waarin telmisartan werd vergeleken met amlodipine, atenolol, enalapril, hydrochloorthiazide en lisinopril).
L'effet antihypertenseur du telmisartan est comparable à celui observé avec des médicaments antihypertenseurs d'autres classes (cette efficacité a été mise en évidence au cours d'essais cliniques comparatifs versus amlodipine, aténolol, énalapril, hydrochlorothiazide et lisinopril).

De antihypertensieve effectiviteit van telmisartan is vergelijkbaar met die van geneesmiddelen die representatief zijn voor andere klassen van antihypertensiva (dit is aangetoond in klinische onderzoeken waarin telmisartan werd vergeleken met amlodipine, atenolol, enalapril, hydrochloorthiazide en lisinopril).
L'effet antihypertenseur du telmisartan est comparable à celui observé avec des médicaments antihypertenseurs d'autres classes (cette efficacité a été mise en évidence au cours d'essais cliniques comparatifs versus amlodipine, aténolol, énalapril, hydrochlorothiazide et lisinopril).

De antihypertensieve werkzaamheid van telmisartan is vergelijkbaar met die van geneesmiddelen die representatief zijn voor andere klassen van antihypertensiva (dit is aangetoond in klinische onderzoeken waarin telmisartan werd vergeleken met amlodipine, atenolol, enalapril, hydrochloorthiazide en lisinopril).
L'effet antihypertenseur du telmisartan est comparable à celui observé avec des médicaments antihypertenseurs d'autres classes (cette efficacité a été mise en évidence au cours d'essais cliniques comparatifs versus amlodipine, aténolol, enalapril, hydrochlorothiazide et lisinopril).

De antihypertensieve effectiviteit van telmisartan is vergelijkbaar met die van geneesmiddelen die representatief zijn voor andere klassen antihypertensiva (dit is aangetoond in klinische onderzoeken waarin telmisartan werd vergeleken met amlodipine, atenolol, enalapril, hydrochloorthiazide en lisinopril).
L'effet antihypertenseur du telmisartan est comparable à celui observé avec des médicaments antihypertenseurs d'autres classes (cette efficacité a été mise en évidence au cours d'essais cliniques comparatifs versus amlodipine, atenolol, enalapril, hydrochlorothiazide et lisinopril).

Het effect van lisinopril op de mortaliteit en morbiditeit bij hartfalen werd bestudeerd door een hoge dosis (32,5 mg of 35 mg éénmaal per dag) te vergelijken met een lage dosis (2,5 mg of 5 mg éénmaal per dag). In een onderzoek met 3164 patiënten, met een mediane follow-up van 46 maanden voor overlevende patiënten, produceerde een hoge dosis lisinopril een risicoreductie van 12% voor het gecombineerde eindpunt van mortaliteit door alle oorzaken en ziekenhuisopname door alle oorzaken (p = 0,002) en een risicoreductie van 8% in mortaliteit door alle oorzaken en cardiovasculaire ziekenhuisopname (p = 0,036) vergeleken met de lage dosis.
entraîné une réduction de risque de 12 % pour le critère d’évaluation comprenant la mortalité toutes causes confondues et l’hospitalisation toutes causes confondues (p = 0,002) et une réduction de risque de 8 % pour la mortalité toutes causes confondues et l’hospitalisation cardiovasculaire (p = 0,036) par rapport à une faible dose.

Bij patiënten die behandeld werden met celecoxib 200 mg tweemaal daags, werd 48% van de patiënten als niet reagerend op lisinopril beschouwd bij het laatste bezoek aan de kliniek vergeleken met 27% van de patiënten die met placebo waren behandeld (gedefinieerd als ofwel diastolische bloeddruk van > 90 mmHg of diastolische bloeddrukverhoging van > 10 % uitgaande van de uitgangswaarde; in beide gevallen werd de diastolische bloeddruk bepaald met de manchetmethode). Dit verschil was statistisch significant.
Parmi les patients traités par célécoxib 200 mg 2x/j, 48 % ont été considérés comme non répondeurs au lisinopril lors de la visite clinique finale (soit une pression artérielle diastolique au brassard > 90 mmHg ou augmentée > de 10 % par rapport à la valeur basale), contre 27 % des patients traités par le placebo ; cette différence a été statistiquement significative.

De ALLHAT-studie (1) (Antihypertensive and Lipid-Lowering Treatment to prevent Heart Attack Trial) was een gerandomiseerde dubbelblinde studie waarin de doeltreffendheid van lisinopril, amlodipine en chloortalidon vergeleken werd.
L'étude ALLHAT (1) (Antihypertensive and Lipid-Lowering Treatment to prevent Heart Attack Trial) est une étude randomisée en double aveugle dans laquelle l'efficacité du lisinopril, de l'amlodipine et de la chlortalidone ont été comparées.