Traduction de «limieten inzake bijkomende inname » (Néerlandais → Français) :

In het kader van notificatie van voedingssupplementen en ingrediënten die lycopeen en/of luteïne bevatten, heeft de Hoge Gezondheidsraad het nuttig geacht een advies uit te brengen over de limieten inzake bijkomende inname van deze voedingsstoffen. Hierbij werd rekening gehouden enerzijds met een lopende reglementaire procedure en anderzijds met recente gegevens uit de wetenschappelijke literatuur.
Dans le cadre de demandes de notification de compléments alimentaires et d’ingrédients contenant du lycopène et/ou de la lutéine, le Conseil Supérieur de la Santé a estimé utile de formuler un avis concernant les limites d’apport complémentaire en ces substances alimentaires, en considération d’une part d’une procédure réglementaire en cours et d’autre part de données récentes de la littérature scientifique.

De limieten voor de bijkomende inname zouden kunnen vastgesteld worden tussen 15 en 150 % van de gemiddelde inname via de voeding, hetzij tussen 0,30 en 3 mg/d.
Les limites d’apport complémentaire pourraient être fixées entre 15 et 150 % de l’apport alimentaire moyen, soit entre 0,30 et 3 mg/j.

De limieten voor de bijkomende inname zouden kunnen vastgesteld worden tussen 15 en 150 % van de gemiddelde inname via de voeding, hetzij tussen 0,375 en 3,75 mg/d.
Les limites d’apport complémentaire pourraient être fixées entre 15 et 150 % de l’apport alimentaire moyen, soit entre 0,375 et 3,75 mg/j.

Recentere studies inzake supplementatie of andere studies die in de compilatie van Shao en Hatchkock (2006) niet vermeld staan, hebben voornamelijk tot doel gunstige effecten van luteïne op biologische (biomerkers van luteïne, antioxiderend effect) of klinische parameters (bescherming tegen LMD en cataract, oogscherpte) aan te tonen. Hierbij hebben gespecialiseerde onderzoekers de volgende dosissen gekozen als bijkomende dagelijkse inname van luteïne: 6 mg (Bartlett en Eperjesi, 2007), 9 mg (Cardinault et al., 2003), 10 mg (Huang et al., 2008; Parisi et al., 2008; Khachik et al., 2006; Schalch et al., 2007) en 12 mg (Johnson et al., 2008; Lei et al., 2009; Ma et al., 2009).
Dans des études plus récentes de supplémentation ou dans d’autres non reprises dans la compilation de Shao et Hatchkock (2006), qui visent essentiellement à mettre en évidence des effets favorables de la lutéine sur des paramètres de type biologique (biomarqueurs de la lutéine, effet antioxydant) ou clinique (protection contre la DMLA et la cataracte, acuité visuelle), les chercheurs spécialisés ont sélectionné comme apport journalier complémentaire en lutéine des doses de 6 mg (Bartlett et Eperjesi, 2007), 9 mg (Cardinault et al., 2003), 10 mg (Huang et al., 2008; Parisi et al., 2008; Khachik et al., 2006; Schalch et al., 2007) et 12 mg (Johnson et al., 2008; Lei et al., 2009; Ma et al., 2009).