Traduction de «liet een hoger » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dementie bij de ziekte van Alzheimer die optreedt voor het 65e jaar, met een betrekkelijk snelle achteruitgang en met opvallende en talrijke stoornissen van de hogere corticale functies. | Neventerm: | preseniele dementie, Alzheimer-type | primair degeneratieve dementie van het Alzheimer-type met aanvang in presenium | ziekte van Alzheimer, type 2
Définition: Démence de la maladie d'Alzheimer survenant avant l'âge de 65 ans, évoluant assez rapidement vers une détérioration et comportant de multiples perturbations marquées des fonctions corticales supérieures. | Démence dégénérative primaire de type Alzheimer, à début présénile Démence présénile, de type Alzheimer Maladie d'Alzheimer, type 2

Omschrijving: normale ademhaling, niet bereikt binnen 1 minuut, maar met hartfrequentie 100 of hoger, enige spiertonus aanwezig, enige respons op stimulatie | Neventerm: | asfyxie met 1-minuut-Apgar-score 4-7 | blauwe asfyxie
Asphyxie avec indice d'Apgar à une minute entre 4 et 7

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Docetaxel liet een hoger responspercentage zien (33% versus 12 %, p < 0,0001), een langere tijd tot progressie (19 weken versus 11 weken, p=0,0004) en een langere «overall» overleving (11 maanden versus 9 maanden, p=0,01).
Le docétaxel accroit le taux de réponse (33% versus 12%, p < 0,0001), la survie sans progression (19 semaines versus 11 semaines, p = 0,0004) et la survie globale (11 mois versus 9 mois, p = 0,01).

Analyse van suïcidaliteit bij volwassenen Een paroxetine specifieke analyse van placebogecontroleerde studies bij volwassenen met psychiatrische aandoeningen liet een hogere frequentie van suïcidaal gedrag zien bij jonge volwassenen (leeftijd 18–24 jaar) die met paroxetine werden behandeld, in vergelijking met placebo (2,19% versus 0,92%).
Analyse du suicide chez l’adulte Une analyse spécifique à la paroxétine des études contrôlées contre placebo menées chez des adultes présentant des troubles psychiatriques a montré une fréquence plus élevée de comportements suicidaires chez les jeunes adultes (18 à 24 ans) traités par la paroxétine que chez ceux recevant un placebo (2,19 % versus 0,92 %).

Docetaxel liet een hoger responspercentage zien (33% versus 12 %, p < 0,0001), een langere tijd tot progressie (19 weken versus 11 weken, p=0,0004) en een langere algemene overleving (11 maanden versus 9 maanden, p=0,01).
Le docétaxel accroît le taux de réponse (33% versus 12%, p< 0,0001), la survie sans progression (19 semaines versus 11 semaines, p=0,0004) et la survie globale (11 mois versus 9 mois, p=0,01).

Docetaxel liet een hoger responspercentage zien (33% versus 12%, p < 0,0001), een langere tijd tot progressie (19 weken versus 11 weken, p= 0,0004) en een langere «overall» overleving (11 maanden versus 9 maanden, p= 0,01).
Le docétaxel accroit le taux de réponse (33% versus 12%, p < 0,0001), la survie sans progression (19 semaines versus 11 semaines, p = 0,0004) et la survie globale (11 mois versus 9 mois, p = 0,01)

Docetaxel liet een hoger responspercentage zien (33% versus 12%, p < 0,0001), een langere tijd tot progressie (19 weken versus 11 weken, p = 0,0004) en een langere «overall» overleving (11 maanden versus 9 maanden, p = 0,01).
Le docétaxel a augmenté le taux de réponse (33 % contre 12 %; p < 0,0001), a allongé le délai jusqu'à la progression (19 semaines contre 11 semaines; p = 0,0004) et la survie globale (11 mois contre 9 mois; p = 0,01).

Docetaxel liet een hoger responspercentage zien (33% versus 12%, p < 0,0001), een langere tijd tot progressie (19 weken
Le docétaxel a augmenté le taux de réponse (33 % contre 12 %; p < 0,0001), a allongé le délai jusqu'à la progression (19 semaines contre 11 semaines; p = 0,0004) et la survie globale (11 mois contre 9 mois; p = 0,01).

In dit onderzoek liet de AT-arm een hogere incidentie zien dan de AC-arm van ernstige neutropenie (90% versus 68,6%), febriele neutropenie (33,3% versus 10%), infectie (8% versus 2,4%), diarree (7,5% versus 1,4%), asthenie (8,5% versus 2,4%), en pijn (2,8% versus 0%). Anderzijds vertoonde de AC-arm een hogere incidentie van ernstige anemie dan de AT-arm (15,8% versus 8,5%) en bovendien een hogere incidentie van ernstige cardiotoxiciteit: congestief hartfalen (3,8% versus 2,8%), absolute LVEF-afname ≥ 20% (13,1% versus 6,1%), absolute LVEF-afname ≥ 30% (6,2% versus 1,1%).
Dans cet essai, le bras AT a présenté une incidence plus élevée de neutropénie sévère (90 % contre 68,6 %), de neutropénie fébrile (33,3 % contre 10 %), d’infection (8 % contre 2,4 %), de diarrhée (7,5 % contre 1,4 %), d’asthénie (8,5 % contre 2,4 %) et de douleurs (2,8 % contre 0 %) que le bras AC. Par contre, le bras AC a présenté une incidence plus élevée d’anémie sévère (15,8 % contre 8,5 %) que le bras AT, ainsi qu’une incidence plus élevée de toxicité cardiaque sévère: insuffisance cardiaque congestive (3,8 % contre 2,8 %), diminution de la FEVG d’au moins 20 % en valeur absolue (13,1 % contre 6,1 %), diminution de la FEVG d’au moins 30 % en valeur absolue (6,2 % contre 1,1 %).

De reden hiervoor was de volgende: indien de arts een aanzienlijk hoger aantal negatieve onderzoeken had, betekende dit dat hij ze onnodig liet uitvoeren.
La raison en était la suivante : si le médecin avait un nombre plus important d’examens négatifs, c’est qu’il le demandait sans nécessité.