Vertaling van "lichaamsgewicht verhogen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Bulimia nervosa is een syndroom dat wordt gekenmerkt door herhaalde aanvallen van overeten en een buitensporige preoccupatie met de beheersing van het lichaamsgewicht, leidend tot een patroon van overeten gevolgd door braken of gebruik van laxantia. Deze stoornis heeft vele psychische kenmerken met anorexia nervosa gemeen, onder andere een overmatige bezorgdheid met betrekking tot verschijning en lichaamsgewicht. Herhaaldelijk braken kan gemakkelijk aanleiding geven tot verstoringen van lichaamselektrolyten en lichamelijke complicaties. Vaak, maar niet altijd, vermeldt de voorgeschiedenis een vroegere episode van anorexia nervosa, waarbij het interval kan variëren van enkele maanden tot verscheidene jaren. | Neventerm: | boulimie NNO | hyperorexia nervosa
Définition: Syndrome caractérisé par des accès répétés d'hyperphagie et une préoccupation excessive du contrôle du poids corporel, conduisant ` une alternance d'hyperphagie et de vomissements ou d'utilisation de laxatifs. Ce trouble comporte de nombreuses caractéristiques de l'anorexie mentale, par exemple une préoccupation excessive par les formes corporelles et le poids. Les vomissements répétés peuvent provoquer des perturbations électrolytiques et des complications somatiques. Dans les antécédents, on retrouve souvent, mais pas toujours, un épisode d'anorexie mentale, survenu de quelques mois à plusieurs années plus tôt. | Boulimie SAI Hyperorexia nervosa

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De totale lichaamsklaring bedraagt 5,04 ± 2,5 l/uur, onafhankelijk van de dosis en niet beïnvloed door geslacht, leeftijd, ras en lichaamsgewicht. Verhogen van de infusietijd van 5 naar 15 minuten veroorzaakte een daling van 30% van de zoledroninezuurconcentratie bij het einde van de infusie, maar had geen invloed op de oppervlakte onder de plasmaconcentratie versus tijd curve.
La clairance corporelle totale est de 5,04 ± 2,5 l/h, est indépendante de la dose et non affectée par le sexe, l’âge, la

in ieder geval onmiddellijk 500 mg (kinderen jonger dan 4 jaar 250 mg) in 2-3 minuten; bij levensbedreigende toestanden de dosis binnen de volgende 3-5 minuten verhogen tot 30 mg/kg lichaamsgewicht (b.v. ca. 2000 mg bij 70 kg lichaamsgewicht).
dans tous les cas immédiatement 500 mg (enfants de moins de 4 ans 250 mg) en 2-3 minutes ; en cas de situations mettant la vie en danger, augmenter la dose au cours des 3-5 minutes suivantes jusqu’à 30 mg/kg de poids corporel (p.ex. environ 2000 mg pour un poids corporel de 70 kg).

Indien nodig kan uw arts de dosis ongeveer elke week met 10 mg/kg lichaamsgewicht per dag verhogen, tot een maximale dosis van 46 mg/kg lichaamsgewicht per dag.
Si nécessaire, votre médecin peut augmenter la dose à peu près chaque semaine de 10 mg/kg de poids corporel par jour jusqu'à une dose journalière maximale de 46 mg/kg de poids corporel par jour.

Patiënten met een lichaamsgewicht > 100 kg Als bij patiënten met RA, PsA of AS met een lichaamsgewicht > 100 kg de klinische respons na 3 à 4 doseringen nog onvoldoende is, kan overwogen worden om de dosering golimumab te verhogen naar 100 mg eenmaal per maand, waarbij rekening moet worden gehouden met het verhoogde risico op bepaalde ernstige bijwerkingen met de dosis 100 mg in vergelijking met de dosis 50 mg (zie rubriek 4.8).
Patients dont le poids corporel est supérieur à 100 kg Chez les patients ayant une PR, un RP ou une SA avec un poids corporel de plus de 100 kg qui n’obtiennent pas de réponse clinique satisfaisante après 3 ou 4 doses, une augmentation de la dose de golimumab à 100 mg une fois par mois peut être envisagée, en tenant compte du risque accru de certains effets indésirables graves survenant avec une dose de 100 mg par rapport à 50 mg (voir rubrique 4.8).

Doses hoger dan 0,9 mg rocuroniumbromide per kg lichaamsgewicht kunnen de hartfrequentie verhogen. Dit effect zou de bradycardie, die wordt veroorzaakt door andere anesthetica of door vagale stimulatie, kunnen tegengaan.
Des doses supérieures à 0,9 mg de bromure de rocuronium par kilo de poids corporel peuvent faire augmenter la fréquence cardiaque ; cet effet peut contrebalancer la bradycardie induite par d’autres agents anesthésiques ou par la stimulation vagale.

Doses groter dan 0,9 mg rocuroniumbromide per kg lichaamsgewicht kunnen de hartfrequentie verhogen. Dit effect zou de bradycardie die wordt veroorzaakt door andere anaesthetica of door vagale stimulatie kunnen tegengaan.
L’administration de doses supérieures à 0,9 mg de bromure de rocuronium par kg de poids corporel peut augmenter la fréquence cardiaque ; cet effet pourrait contrecarrer la bradycardie induite par d'autres anesthésiques ou par une stimulation vagale.

Op lange termijn, is het niet altijd noodzakelijk de dosis te verhogen in functie van het lichaamsgewicht, voor zover er een aangepaste metabole controle wordt bereikt; dagelijkse doses gaan van 10 mg/kg tot 100 mg/kg.
Au long cours, il peut ne pas être nécessaire d’augmenter la dose en fonction du poids corporel, aussi longtemps qu’un contrôle métabolique correct peut être obtenu ; les doses journalières varient de 10 mg/kg à 100 mg/kg.

Toch lijkt het verbruik van melk en van de meeste kazen het cardiovasculair risico niet te verhogen (Nestel, 2012) en zou het zelfs een bescherming kunnen bieden tegen metabole veranderingen verbonden aan een toegenomen lichaamsgewicht (obesitas, diabetes, arteriële hypertensie), welke bekend staan onder de naam " metabool syndroom" (Hostmark and Tomten, 2011).
Cependant, la consommation de lait et de la plupart des fromages ne parait pas augmenter le risque cardiovasculaire (Nestel, 2012), et pourrait même protéger contre des altérations métaboliques liées à la prise de poids (obésité, diabète, hypertension artérielle) et référées sous le terme « syndrome métabolique » (Hostmark and Tomten, 2011).

Gezien het geringe risico van hypoglykemie en het gunstig effect op het lichaamsgewicht kunnen geneesmiddelen die het incretineeffect verhogen, overwogen worden bij patiënten bij wie hypoglykemie een belangrijk risico vormt (bv. beroepschauffeurs) of bij wie gewichtstoename een majeur probleem is.
Vu le faible risque d’hypoglycémie et l’effet favorable sur le poids, les médicaments augmentant l’effet incrétine peuvent être envisagés chez les patients chez qui les hypoglycémies représentent un risque important (p.ex. les chauffeurs professionnels) ou chez qui la prise de poids constitue une préoccupation majeure.

* In individuele gevallen – in het bijzonder in levensbedreigende situaties – kan het nodig zijn om de dagelijkse dosis te verhogen tot 200 mg cefotaxime per kilogram lichaamsgewicht zonder de maximale dagelijkse dosering van 12 g te overschrijden.
* Dans des cas individuels – en particulier dans les situations potentiellement fatales –, il peut s’avérer nécessaire d’augmenter la dose quotidienne à 200 mg de céfotaxime par kilogramme de poids corporel, sans dépasser la posologie maximale quotidienne de 12.