Vertaling van "leidde tot niet-specifieke " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

niet-specifieke afwijkende-bevindingen bij diagnostische beeldvorming | computerized axial tomography [CAT-scan] | niet-specifieke afwijkende-bevindingen bij diagnostische beeldvorming | echografie | niet-specifieke afwijkende-bevindingen bij diagnostische beeldvorming | magnetic resonance imaging [MRI][NMR] | niet-specifieke afwijkende-bevindingen bij diagnostische beeldvorming | positron emission tomography [PET-scan] | niet-specifieke afwijkende-bevindingen bij diagnostische beeldvorming | röntgenbeelddiagnostiek | niet-specifieke afwijkende-bevindingen bij diagnostische beeldvorming | thermografie
résultats anormaux non spécifiques d'imagerie diagnostique par:échographie | radiologie | résonance magnétique nucléaire [RMN] | thermographie | tomodensitométrie [scanner] | tomographie par émission de positrons [TEP]

acute infectie bovenste luchtwegendoor influenza, niet-gespecificeerd of specifiek virus niet geïdentificeerd | faryngitisdoor influenza, niet-gespecificeerd of specifiek virus niet geïdentificeerd | laryngitisdoor influenza, niet-gespecificeerd of specifiek virus niet geïdentificeerd | vochtophoping in pleuraholtedoor influenza, niet-gespecificeerd of specifiek virus niet geïdentificeerd | influenza NNO
Epanchement pleural grippal | Infection grippale des voies respiratoires | Laryngite grippale | Pharyngite grippale | sans précision ou virus spécifique non identifié | Grippe SAI

absence-epilepsie in kinderjaren [pyknolepsie] | benigne | infantiele myoklonische-epilepsie | benigne | neonatale convulsies (familiaal) | epilepsie met grandmalaanvallen bij ontwaken | juveniele | absence epilepsie | juveniele | myoklonische epilepsie [impulsieve petit mal] | niet-specifieke epileptische aanvallen | atonisch | niet-specifieke epileptische aanvallen | klonisch | niet-specifieke epileptische aanvallen | myoklonisch | niet-specifieke epileptische aanvallen | tonisch | niet-specifieke epileptische aanvallen | tonisch-klonisch
Convulsions néonatales bénignes (familiales) Crises non spécifiques:atoniques | cloniques | myocloniques | tonico-cloniques | toniques | Epilepsie (avec):absences de l'adolescence | absences de l'enfance [pyknolepsie] | crises [grand mal] au réveil | myoclonique bénigne de l'enfance | myoclonique [petit mal impulsif] juvénile

encefalopathiedoor influenza, niet-gespecificeerd of specifiek virus niet geïdentificeerd | gastro-enteritisdoor influenza, niet-gespecificeerd of specifiek virus niet geïdentificeerd | myocarditis (acuut)door influenza, niet-gespecificeerd of specifiek virus niet geïdentificeerd
Encéphalopathie grippale | Gastro-entérite grippale | Myocardite (aiguë) grippale | sans précision ou virus spécifique non identifié

aspecifiek | niet-specifiek | niet door een bijzondere oorzaak teweeggebracht
non-spécifique

Omschrijving: Het voornaamste kenmerk is een specifieke en belangrijke stoornis van de ontwikkeling van leesvaardigheden die niet wordt verklaard door alleen de verstandelijke leeftijd, visusproblemen of inadequaat onderwijs. Begrijpend lezen, woordbeeldherkenning, hardop lezen en de uitvoering van taken die lezen vereisen kunnen allemaal zijn aangetast. Spellingsmoeilijkheden zijn vaak verbonden met een specifieke leesstoornis en duren dikwijls voort tot in de adolescentie zelfs nadat er enige vooruitgang met lezen is geboekt. Specifieke ontwikkelingsstoornissen met betrekking tot lezen hebben gewoonlijk een voorgeschiedenis van stoornissen van spraak- of taalontwikkeling. Begeleidende emotionele stoornissen en gedragsstoornissen komen veel voor tijdens de schoolleeftijd. | Neventerm: | backward reading | ontwikkelingsdyslexie | specifieke leesachterstand
Définition: La caractéristique essentielle est une altération spécifique et significative de l'acquisition de la lecture, non imputable exclusivement à un âge mental bas, à des troubles de l'acuité visuelle ou à une scolarisation inadéquate. Les capacités de compréhension de la lecture, la reconnaissance des mots, la lecture orale et les performances dans les tâches nécessitant la lecture, peuvent, toutes, être atteintes. Le trouble spécifique de la lecture s'accompagne fréquemment de difficultés en orthographe, persistant souvent à l'adolescence, même quand l'enfant a pu faire quelques progrès en lecture. Les enfants présentant un trouble spécifique de la lecture ont souvent des antécédents de troubles de la parole ou du langage. Le trouble s'accompagne souvent de troubles émotionnels et de perturbations du comportement pendant l'âge scolaire. | Dyslexie de développement Retard spécifique de lecture

Omschrijving: Dit is een stoornis waarin het voornaamste kenmerk wordt gevormd door een specifieke en belangrijke stoornis van de ontwikkeling van spellingsvaardigheden in afwezigheid van een voorgeschiedenis met een specifieke leesstoornis en die niet alleen kan worden verklaard door een lage verstandelijke-leeftijd, visusproblemen of inadequaat onderwijs. Het vermogen om hardop te spellen en de woorden juist te schrijven zijn beide aangetast. | Neventerm: | specifieke spellingsachterstand (zonder leesstoornis)
Définition: La caractéristique essentielle est une altération spécifique et significative du développement des performances en orthographe, en l'absence d'antécédents d'un trouble spécifique de la lecture et non imputable à un âge mental bas, à des troubles de l'acuité visuelle, ou à une scolarisation inadéquate. Les capacités à épeler oralement et à écrire correctement les mots sont toutes deux affectées. | Retard spécifique de l'orthographe (sans trouble de la lecture)

Omschrijving: Dit is een slecht omschreven stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat. De categorie is bedoeld om de verschijnselen in onder te brengen van een groep kinderen met ernstige zwakzinnigheid (IQ onder 34) wier problemen vooral te maken hebben met hyperactiviteit en met aandacht, evenals met stereotiep gedrag. Ze verbeteren meestal niet onder medicatie met stimulerende middelen (anders dan kinderen met een normaal IQ) en kunnen op die middelen een ernstig dysfore reactie vertonen (soms met psychomotore vertraging); in deze groep neigt de hyperactiviteit tijdens de adolescentie plaats te maken voor hypoactiviteit (een patroon dat niet gebruikelijk is bij hyperkinetische kinderen met normale intelligentie). Dit syndroom gaat ook vaak samen met verschillende specifieke- of globale vertragingen van de ontwikkeling. De mate waarin het gedragspatroon een functie is van het lage IQ dan wel van organisch hersenletsel is niet bekend.
Définition: Trouble mal défini dont la validité nosologique reste incertaine. Cette catégorie concerne des enfants ayant un retard mental prononcé (Q.I. inférieur à 34) associé à une hyperactivité importante, une perturbation majeure de l'attention et des comportements stéréotypés. Les médicaments stimulants sont habituellement inefficaces (alors qu'ils peuvent être efficaces chez les enfants ayant un Q.I. normal) et peuvent provoquer une réaction dysphorique sévère (accompagnée parfois d'un ralentissement psychomoteur). A l'adolescence, l'hyperactivité fait souvent place à une hypoactivité (ce qui n'est habituellement pas le cas chez les enfants hyperkinétiques d'intelligence normale). Ce syndrome s'accompagne par ailleurs souvent de divers retards du développement, spécifiques ou globaux. On ne sait pas dans quelle mesure le syndrome comportemental est la conséquence du retard mental ou d'une lésion cérébrale organique.

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

Omschrijving: Een verzamelcategorie voor stoornissen waarin er een zekere mengeling bestaat van specifieke ontwikkelingsstoornissen van spraak en taal, van schoolvaardigheden en van de motorische functie, maar waarin geen daarvan voldoende overheerst om de belang-rijkste diagnose te vormen. Deze gemengde categorie dient alleen gebruikt te worden indien er een belangrijke overlap bestaat van elk van deze specifieke ontwikkelings stoornissen. Deze stoornissen gaan doorgaans, maar niet altijd, samen met enige mate van veralgemeende stoornis van cognitieve functies. Deze categorie dient derhalve gebruikt te worden wanneer er sprake is van functiestoornissen die voldoen aan de criteria van twee of meer van de categorieën F80.-, F81.- en F82.-.
Définition: Catégorie résiduelle de troubles, dans lesquels il existe à la fois des signes d'un trouble spécifique du développement, de la parole et du langage, des acquisitions scolaires et des fonctions motrices, mais sans qu'aucun de ces éléments ne prédomine suffisamment pour constituer le diagnostic principal. Cette catégorie, mixte, doit être réservée à des cas où il existe un chevauchement important de chacun de ces troubles spécifiques du développement. Ces troubles s'accompagnent habituellement, mais pas toujours, d'un certain degré d'altération des fonctions cognitives. Cette catégorie doit ainsi être utilisée pour des perturbations répondant aux critères d'au moins deux des catégories F80.-, F81.- et F82.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Eenmalige toediening van hoge doses 5-ALA aan muizen of ratten leidde tot niet-specifieke bevindingen van intolerantie zonder macroscopische afwijkingen of tekenen van vertraagde toxiciteit.
L’administration unique de fortes doses de 5-ALA HCl chez la souris ou le rat entraîne des résultats non spécifiques d’intolérance, sans anomalies macroscopiques, ni signes de toxicité retardée.

PCV7 leidde echter ook tot een toename in IPD door serotypes die niet in het vaccin zitten (de zogenoemde niet-vaccinserotypes) ten gevolge van een vervangingseffect waarbij vaccinserotypes vervangen worden door niet-vaccinserotypes.
En revanche, le PCV7 a également favorisé une hausse des IPD due aux sérotypes qui ne sont pas inclus dans le vaccin (ce que l’on appelle les sérotypes non vaccinaux) en vertu d’un « effet de remplacement ». Autrement dit, les sérotypes vaccinaux ont été remplacés par des sérotypes non vaccinaux.

Dit effect werd niet opgemerkt bij andere diersoorten en leidde niet tot klinische klachten.
Cet effet n’a été retrouvé dans aucune autre espèce et n’a pas entraîné de signes cliniques.

Anderzijds worden ingrepen voor cataract wel terugbetaald, maar de indicaties voor dewelke deze specifieke nomenclatuurcode kan worden gebruikt, zijn niet specifiek voor deze aandoening (bv. mogelijk gebruik voor de correctie van presbyopie).
Cette dernière rembourse en revanche les opérations de la cataracte, mais les indications pour lesquelles cette nomenclature particulière peut être utilisée ne sont pas spécifiques à cette pathologie (il est possible par exemple de l'utiliser pour la correction de la presbytie).

Volgens Götzsche bedraagt de daling van de specifieke sterfte na een followup van 13 jaar 13% (RR 0,87 (0,73- 1,03)) (niet statistisch significant) op basis van studie van de hoogste kwaliteit (toereikende randomisatie) en de daling van de specifieke sterfte na 13 jaar follow-up bedraagt 16% (RR: 0,84(0,73- 0,96)) (statistisch significant) op basis van alle geselecteerde studies.
Selon Götzsche, la réduction relative de la mortalité spécifique après 13 ans de suivi est de 13% (RR 0,87 (0,73- 1,03)) (résultat statistiquement non significatif) sur base des essais de la plus haute qualité (randomisation adéquate) et la réduction relative de la mortalité spécifique après 13 ans de suivi est de 16% (RR 0,84(0,73- 0,96))(résultat significatif) sur base de tous les essais.

Gebruik bij patiënten met hartfalen Uit hemodynamische studies en op inspanning gebaseerde gecontroleerde klinische onderzoeken onder patiënten met NYHA klasse II-IV hartfalen is gebleken dat amlodipine niet leidde tot klinische verslechtering zoals gemeten via inspanningstolerantie, linkerventrikelejectiefractie en klinische symptomen.
Une étude contrôlée versus placebo (PRAISE) destinée à évaluer des patients présentant une insuffisance cardiaque de classe NYHA III-IV traités par digoxine, diurétiques et IEC a montré que l'amlodipine n'entraîne pas d'augmentation du risque de mortalité ou de morbimortalité.

Orale anticonceptiva Gelijktijdige toediening met 5 mg linagliptine leidde niet tot wijziging van de steady-state farmacokinetiek van levonorgestrel of ethinyloestradiol.
Contraceptifs oraux L’administration concomitante de 5 mg de linagliptine n’a pas modifié la pharmacocinétique à l’état d’équilibre du lévonorgestrel ou de l’éthinylestradiol.

Een klinisch-farmacologisch onderzoek naar fluticasonfuroaat/vilanterol toonde aan dat een ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring < 30 ml/min) niet leidde tot een significant hogere blootstelling aan fluticasonfuroaat of vilanterol of tot duidelijker systemische effecten van corticosteroïden of bèta 2 -agonisten in vergelijking met gezonde proefpersonen.
Une étude de pharmacologie clinique avec le furoate de fluticasone/vilanterol a montré qu’une insuffisance rénale sévère (clairance de la créatinine < 30ml/min) n’entraînait pas d’exposition significativement plus importante au furoate de fluticasone ou au vilanterol ou d’effets systémiques plus marqués des corticoïdes ou des agonistes bêta 2 -adrénergiques comparativement aux sujets sains.

Toediening van fluticasonfuroaat in combinatie met vilanterol leidde niet tot een significante nieuwe toxiciteit.
L’administration du furoate de fluticasone associée au vilanterol n’entraîne pas de toxicité significative spécifique.

Sulfonylureumderivaten Gelijktijdige toediening van meervoudige orale doses van 5 mg linagliptine en een enkelvoudige orale dosis van 1,75 mg glibenclamide (glyburide) leidde tot een klinisch niet-relevante daling met 14% van zowel de AUC als C max van glibenclamide.
Sulfamides hypoglycémiants L’administration concomitante de doses orales multiples de 5 mg de linagliptine et d’une dose orale unique de 1,75 mg de glibenclamide a entraîné une réduction cliniquement non significative de 14 %, à la fois de l’ASC et de la C max du glibenclamide.