Vertaling van "langere duur geassocieerd " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Gegevens uit klinische proeven en epidemiologisch onderzoek wijzen erop dat gebruik van ibuprofen, vooral bij hoge doses (2400 mg per dag) en voor langere duur geassocieerd kan worden met een licht verhoogd risico op arteriële trombotische voorvallen (bijvoorbeeld myocardinfarct of beroerte).
D’après les données issues des essais cliniques et des observations épidémiologiques, l’utilisation d’ibuprofène, particulièrement à hautes doses (2400 mg par jour) et à long terme, pourrait être associée à une faible élévation du risque d’accidents artériels de nature thrombotique (infarctus du myocarde ou accident vasculaire cérébral, par exemple).

Gegevens uit klinische studies en epidemiologisch onderzoek wijzen erop dat gebruik van ibuprofen, vooral bij hoge doses (2400 mg per dag), en voor langere duur, geassocieerd kan worden met een licht verhoogd risico op arteriële trombotische voorvallen (bijvoorbeeld myocardinfarct of beroerte) (zie rubriek 4.4).
Des études cliniques et des données épidémiologiques suggèrent que l’utilisation d’ibuprofène (particulièrement en cas d’utilisation de doses élevées (2400 mg par jour) et de traitement à long terme) peut être associée à un risque légèrement accru d’incidents thrombotiques artériels (par exemple, infarctus du myocarde ou accident vasculaire cérébral) (voir rubrique 4.4).

Gegevens uit klinische proeven en epidemiologisch onderzoek wijzen erop dat gebruik van ibuprofen, vooral bij hoge doses (2400 mg per dag) en voor langere duur, geassocieerd kan worden met een licht verhoogd risico op arteriële trombotische voorvallen (bijvoorbeeld myocardinfarct of beroerte (zie rubriek 4.4).
D’après les données issues des essais cliniques et des observations épidémiologiques, l’utilisation d’ibuprofène, en particulier à hautes doses (2400 mg par jour) et à long terme, pourrait être associée à une faible élévation du risque d’accidents artériels de nature thrombotique (infarctus du myocarde ou accident vasculaire cérébral, par exemple) (voir rubrique 4.4).

Gegevens uit klinische proeven en epidemiologisch onderzoek wijzen erop dat gebruik van sommige NSAID (vooral bij hoge doses en voor langere duur) geassocieerd kunnen worden met een lichtjes verhoogd risico op arteriële trombotische voorvallen (bijvoorbeeld myocardinfarct of beroerte).
Les essais cliniques et les données épidémiologiques laissent penser que l'utilisation de certains AINS (en particulier à doses élevées ou à long terme) peut s'accompagner d'une faible augmentation du risque d'accidents thrombotiques artériels (par exemple infarctus du myocarde ou accident vasculaire cérébral).

Gegevens uit klinische proeven en epidemiologisch onderzoek wijzen erop dat gebruik van sommige NSAID’s (vooral bij hoge doses en voor langere duur) geassocieerd kan worden met een verhoogd risico op arteriële trombotische voorvallen (bijvoorbeeld myocardinfarct of beroerte) (zie rubriek 4.4).
Les essais cliniques et les données épidémiologiques laissent craindre que l’utilisation de certains AINS (en particulier en cas de traitement à hautes doses et à long terme) soit associée à une élévation du risque de thrombose artérielle (par exemple, infarctus du myocarde ou accident vasculaire cérébral) (voir rubrique 4.4).

Gegevens uit klinische proeven en epidemiologisch onderzoek wijzen erop dat gebruik van sommige NSAID’s (vooral bij hoge doses en voor langere duur) geassocieerd kunnen worden met een licht verhoogd risico op arteriële trombotische voorvallen (bijvoorbeeld myocardinfarct of beroerte).
Les essais cliniques et les données épidémiologiques laissent penser que l’utilisation de certains AINS (en particulier à hautes doses et à long terme) peut être associée à une légère élévation du risque de thrombose artérielle (par exemple, infarctus du myocarde ou accident vasculaire cérébral).

Gegevens uit klinische proeven en epidemiologisch onderzoek wijzen erop dat gebruik van sommige NSAID (vooral bij hoge doses en voor langere duur) geassocieerd kunnen worden met een ietwat verhoogd risico op arteriële thrombotische voorvallen (bijvoorbeeld myocardinfarct of beroerte (zie rubriek 4.4).
Les essais cliniques et les données épidémiologiques laissent penser que l'utilisation de certains AINS (en particulier à doses élevées ou à long terme) peut s'accompagner d'une faible augmentation du risque d'accidents thrombotiques artériels (par exemple infarctus du myocarde ou accident vasculaire cérébral) (voir rubrique 4.4).