Vertaling van "lange termijn vergeleken " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een chronisch stadium in de ontwikkeling van een schizofrene ziekte waarin er een duidelijke progressie is geweest van een vroeg stadium naar een later stadium, getypeerd door 'negatieve', zij het niet noodzakelijkerwijs onomkeerbare, symptomen en stoornissen op lange termijn, nl. psychomotore traagheid; hypoactiviteit; afvlakking van affect; passiviteit en gebrek aan initiatief; armoede van omvang of inhoud van spraak; armelijke non-verbale communicatie door mimiek, oogcontact, stemmodulatie en houding; povere zelfzorg en sociaal optreden. | Neventerm: | chronische ongedifferentieerde schizofrenie | restzustand (schizofrene) | schizofrene resttoestand
Définition: Stade chronique de l'évolution d'une maladie schizophrénique, avec une progression nette à partir du début jusqu'à un stade tardif caractérisé par des symptômes négatifs durables, mais pas obligatoirement irréversibles, par exemple ralentissement psychomoteur, hypoactivité, émoussement affectif, passivité et manque d'initiative, pauvreté de la quantité et du contenu du discours, peu de communication non verbale (expression faciale, contact oculaire, modulation de la voix et gestes), manque de soins apportés à sa personne et performances sociales médiocres. | Etat résiduel schizophrénique Restzustand (schizophrénique) Schizophrénie chronique indifférenciée

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Wanneer de vooruitgang bij die patiënten op lange termijn vergeleken wordt met patiënten die een dergelijk programma niet hebben gevolgd, merkt men een hogere levenskwaliteit op (Gray c.s. 1997).
Lorsqu’on évalue son bénéfice à long terme par rapport aux patients qui n’ont pas suivi un tel programme, on observe une meilleure qualité de vie (Gray et al. 1997).

Voor chronische rugpijn waren de conclusies van Assendelft et al. 18 gelijkaardig:een verbetering vergeleken met sham therapie wat betreft pijn op korte termijn (10-mm verschil voor pijn op de 100 mm VAS schaal [95% CI, 3 tot 17 mm]); verbetering van de pijn op de lange termijn van (19-mm verschil voor pijn op de 100 mm VAS schaal [95% CI, 3 tot 35 mm]); en een functieverbetering op de korte termijn van 3,3 punten verschil op RMDQ [CI, -0,6 tot 6,0].
Dans le cas des dorsalgies chroniques, les conclusions d’Assendelft et al. 18 étaient similaires : amélioration au niveau de la douleur à court terme par rapport à la placébothérapie (10 mm de différence pour la douleur sur l’échelle VAS de 100 mm; IC 95%: 3 à 17 mm); amélioration de la douleur à long terme (19 mm de différence pour la douleur sur l’échelle VAS de 100 mm ; IC 95% : 3 à 35 mm); et amélioration fonctionnelle à court terme (3,3 points de différence sur le RMDQ ; IC 95%: -0.6 à 6.0).

Voor chronische aspecifieke lage rugpijn hebben spinale manipulaties en mobilisaties op de korte en lange termijn een klein tot matig effect vergeleken met geen behandeling of behandelingen die niet als effectief beschouwd worden (tractie, bedrust), zowel voor wat betreft pijnverlichting als voor functieverbetering.
Pour les lombalgies chroniques aspécifiques, les manipulations et mobilisations spinales ont un effet faible à modéré à court et long terme, comparé à l’absence de traitement ou des traitements qui ne sont pas considérés comme efficaces (traction, alitement), en termes de soulagement de la douleur et de l’amélioration fonctionnelle.

Er is nood aan kwaliteitsvolle RCTs waarbij profylactische verwijdering vergeleken wordt met het bewust behouden van de verstandskiezen, gedurende een lange termijn opvolging.
On a besoin de RCTs bien conçus, comparant directement l’extraction préventive à la politique de rétention délibérée, qui reposent sur un suivi à long terme.

Verder was de ontwikkeling van resistentie tegen adefovirdipivoxil op lange termijn (4 tot 5 jaar) significant lager bij patiënten met serum-HBV DNA onder de grenzen voor kwantificering (< 1.000 kopieën/ml) in week 48, vergeleken met patiënten met serum-HBV DNA boven 1.000 kopieën/ml in week 48. Bij HBeAg-positieve patiënten was de incidentie van adefovirgeassocieerde resistentiemutaties 3% (2/65), 17% (11/65) en 20% (13/65) na een mediane blootstellingsduur van respectievelijk 135, 189 en 235 weken.
De plus, le développement à long terme (4 à 5 ans) d’une résistance à l’adéfovir dipivoxil était significativement plus bas chez les patients dont les taux sériques d’ADN du VHB étaient inférieurs aux limites de quantification (< 1 000 copies/ml) à la semaine 48 par

Infusiereacties na herbehandeling met Remicade Een klinisch onderzoek bij patiënten met milde tot ernstige psoriasis werd ontworpen om de effectiviteit en veiligheid te beoordelen van lange termijn onderhoudsbehandeling vergeleken met herbehandeling met een inductiebehandeling van Remicade (maximaal vier infusies na 0, 2, 6 en 14 weken) bij opvlamming van de ziekte.
Les réactions à la perfusion suite à la ré-administration de Remicade Une étude clinique chez des patients atteints de psoriasis modéré à sévère a été conçue pour évaluer l’efficacité et la tolérance à long-terme du traitement d’entretien versus la réintroduction du traitement avec un schéma d’induction du traitement par Remicade (maximum de quatre perfusions aux semaines 0, 2, 6 et 14) suite à la reprise de la maladie.

De twee belangrijkste onderzoeken (een fase IIonderzoek voor dosisbepaling en een bevestigend fase III-onderzoek) vergeleken de effecten op de longfunctie (percentage voorspelde FEV 1 AUC 0-4h en dal-FEV 1 ) van Spiriva Respimat (5 µg tiotropium: 469 patiënten) met die van placebo (315 patiënten) in 12 weken durende gerandomiseerde dubbelblinde periodes; het fase III-onderzoek bestond tevens uit een lange termijn extensie met open label, tot 12 maanden.
Les deux études pivotales (une étude de phase II de recherche de dose et une étude de validation de phase III) comparaient les effets de Spiriva Respimat (tiotropium 5 µg : 469 patients) par rapport au placebo (315 patients) sur la fonction pulmonaire (pourcentage des valeurs VEMS ASC 0-4h prédit, et VEMS résiduel) pendant la période de 12 semaines, randomisée, en double aveugle ; l’étude de phase III incluait aussi une étude d’extension en ouvert à long terme pouvant aller jusqu’à 12 mois.

In een gerandomiseerde, dubbelblinde lange termijn klinische studie met 873 patiënten met minimaal matig ernstige psoriasis op de hoofdhuid (volgens de IGA) werd het gebruik van Xamiol gel vergeleken met calcipotriol in de gelformulering.
Une étude clinique à long terme randomisée, en double aveugle incluant 873 patients avec un psoriasis du cuir chevelu de sévérité au moins modérée à l’inclusion (selon l'IGA) a étudiée l'utilisation de Xamiol gel en comparaison avec celle du calcipotriol dans le véhicule du gel.

In een gerandomiseerde, dubbelblind lange termijn klinische studie met 873 patiënten met minimaal matig ernstige psoriasis op de hoofdhuid (volgens de IGA) werd het gebruik van Dovobet gel vergeleken met calcipotriol in de gelformulering.
Une étude clinique à long terme randomisée, en double aveugle incluant 873 patients avec un psoriasis du cuir chevelu de sévérité au moins modérée à l’inclusion (selon l'IGA) a étudiée l'utilisation de Dovobet gel en comparaison avec celle du calcipotriol dans le véhicule du gel.

Extrapiramidale symptomen (EPS): Schizofrenie - in een lange termijn 52-weken durende gecontroleerd onderzoek hadden met aripiprazol behandelde patiënten een totaal lagere incidentie (25,8%) van EPS, waaronder parkinsonisme, acathisie, dystonie en dyskinesie, vergeleken met haloperidol behandelde patiënten (57,3%).
Symptômes extrapyramidaux: Schizophrénie : dans une étude clinique contrôlée long terme de 52 semaines, l'incidence des symptômes extrapyramidaux, comprenant parkinsonisme, akathisie, dystonie et dyskinésie, a été globalement plus faible chez les patients traités par l'aripiprazole (25,8%) comparativement aux patients traités par l'halopéridol (57,3%).