Vertaling van "kwamen de gemelde " (Nederlands → Frans) :

In het algemeen kwamen de gemelde symptomen en klachten voort uit een versterking van de bekende farmacologische effecten van het actieve bestanddeel, zoals slaperigheid en sedatie, tachycardie en hypotensie.
En général, les signes et symptômes rapportés résultaient d’une exagération des effets pharmacologiques connus de la substance active, comme une somnolence et une sédation, une tachycardie et une hypotension.

In het algemeen kwamen de gemelde tekenen en symptomen voort uit een versterking van de bekende farmacologische effecten, zoals slaperigheid en sedatie, tachycardie en hypotensie.
En général, les signes et symptômes rapportés résultaient d’une exagération des effets pharmacologiques connus tels que la somnolence et la sédation, la tachycardie et l’hypotension.

4.9 Overdosering In het algemeen kwamen de gemelde klachten en symptomen voort uit een versterking van de bekende farmacologische effecten van het actieve bestanddeel, zoals slaperigheid en sedatie, tachycardie en hypotensie.
En général, les signes et symptômes signalés résultaient de l’exagération des effets pharmacologiques connus de la substance active, c’est-à-dire somnolence et sédation, tachycardie et hypotension.

In het algemeen kwamen de gemelde tekenen en symptomen voor uit een verterking van de bekende farmacologische effecten, zoals slaperigheid en sedatie, tachycardie en hypotensie.
En général, les signes et symptômes rapportés résultaient d’une exagération des effets pharmacologiques connus tels que la somnolence et la sédation, la tachycardie et l’hypotension.

Ongewenste effecten bij kinderen kwamen over het algemeen overeen met die bij volwassen patiënten. Uitslag werd bij kinderen vaker gemeld (in een klinisch onderzoek met 57 kinderen die efavirenz gedurende 48 weken kregen werd uitslag bij 46 % gemeld) en was vaak hooggradiger dan bij volwassenen (ernstige uitslag werd bij 5,3 % van de kinderen gemeld).
cutanée a été rapportée chez 46% d'entre eux) et étaient souvent plus sévères que chez les adultes (une éruption cutanée sévère a été rapportée chez 5,3% des enfants).

Op basis van de samengevoegde veiligheidsgegevens uit deze klinische onderzoeken, waren de vaakst gemelde (dit is incidentie ≥5%) bijwerkingen (met % incidentie) hoofdpijn (27,9%), vaginale infectie (7,5%), genitale afscheiding (6,0%) en borstpijn (5,7%). Alle bijwerkingen per cyclus, behalve amenorroe, kwamen zeer vaak (≥10%) voor in cyclus 1 (dysmenorroe (40,4%); nausea (29,1%); metrorragie (26,3%); maagdarmstelselaandoeningen (gemeld als nausea of braken) (24,6%); abnormale onttrekkingsbloeding (16,9%); en braken (7,0%)).
de l'aménorrhée, ont été très fréquents (≥ 10%) au cours du cycle 1 (dysménorrhée (40,4%) ; nausées (29,1%) ; métrorragies (26,3%) ; troubles gastro-intestinaux (signalés comme nausées ou vomissements) (24,6%) ; saignement de privation anormal (16,9%) ; et vomissements (7,0%)).

De gemelde bijwerkingen kwamen overeen met wat werd verwacht op basis van de veiligheidsprofielen van de componenten telmisartan en amlodipine.
Les effets indésirables rapportés ont été conformes aux effets prévisibles d'après les profils de tolérance des deux composants telmisartan et amlodipine.

De meest frequent gemelde bijwerkingen bij gebruik van Levodopa/Carbidopa/Entacapone Sandoz zijn dyskinesieën die voorkwamen bij ongeveer 19% van de patiënten; gastro-intestinale symptomen inclusief misselijkheid en diarree kwamen voor bij respectievelijk ongeveer 15% en 12% van de patiënten; spierpijn, skeletspierpijn en bindweefselpijn kwam voor bij ongeveer 12% van de patiënten en onschadelijke roodachtig-bruine verkleuring van de urine (chromaturie) kwam voor bij ongeveer 10% van de patiënten.
Les effets indésirables les plus fréquemment rapportées lors de traitements par Levodopa/Carbidopa/Entacapone Sandoz sont les suivantes : dyskinésies, chez environ 19% des patients; symptômes digestifs, notamment nausées et diarrhées, chez respectivement près de 15% et 12% des patients, douleurs musculaires, musculo-squelettiques et du tissu conjonctif, chez environ 12% des patients et, enfin, coloration brun-rougeâtre des urines non cliniquement significative (chromaturie) chez environ 10% des patients.

Verhoogde ASAT en ALAT van graad 3 of 4 werden gemeld bij respectievelijk 4,1% en 2,8% van de patiënten en kwamen meestal voor tijdens de vroege behandelingscycli (1-6).
Des augmentations des taux d’ASAT et d’ALAT de grade 3 ou 4 ont été rapportées chez respectivement 4,1 % et 2,8 % des patients et sont généralement survenues dans les premiers cycles du traitement (1 - 6).