Vertaling van "kregen of tegelijkertijd " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een vorm van ticstoornis waarin er multipele motorische tics en één of meer vocale tics (hebben) bestaan, hoewel niet noodzakelijkerwijs tegelijkertijd. De stoornis verergert doorgaans tijdens de adolescentie en neigt te blijven bestaan tot op volwassen leeftijd. De vocale tics zijn dikwijls multipel met explosieve en herhaalde vocalisatie, keelschrapen, grommen en er kunnen obscene woorden of uitdrukkingen worden gebruikt. Soms gaat dit samen met gebaren (echopraxie) die eveneens een obsceen karakter kunnen hebben (copropraxie).
Définition: Trouble, caractérisé à un moment quelconque au cours de la maladie, mais pas nécessairement de façon simultanée, par des tics moteurs multiples et par un ou plusieurs tics vocaux. Le trouble s'aggrave habituellement durant l'adolescence et persiste souvent à l'âge adulte. Les tics vocaux sont souvent multiples, avec des vocalisations, des râclements de gorge, et des grognements explosifs et répétés et parfois une émission de mots ou de phrases obscènes, associés, dans certains cas, à une échopraxie gestuelle pouvant également être obscène (copropraxie).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Ototoxiciteit is voornamelijk gemeld bij patiënten die hoge doseringen kregen of tegelijkertijd behandeld werden met andere ototoxische geneesmiddelen, of bij patiënten met een reeds bestaande afname van de nierfunctie of het gehoor.
Des cas d’ototoxicité ont été principalement rapportés chez des patients ayant reçu des doses élevées ou un traitement concomitant par d’autres médicaments ototoxiques, ou présentant une altération préexistante de la fonction rénale ou auditive.

In het algemeen waren de resultaten in de subgroepen consistent naar leeftijd, geslacht, PAH-etiologie en baseline WHO functionele klasse en 6MWD. De voor placebo aangepaste mediane toename in 6MWD was 17 meter (p=0,09; 95% BI: -7,1, 43,0; van te voeren gespecificeerde Hodges-Lehman-methode) (gemiddeld 23 meter, 95% BI: -2,4, 47,8) bij die patiënten die tadalafil 40 mg kregen toegevoegd aan de hen tegelijkertijd toegediende bosentan (n=39) en was 39 meter (p< 0,01, 95% BI: 13,0, 66,0; van te voren gespecificeerde Hodges-Lehman-methode)(gemiddeld 44 meter, 95% BI: 19,7, 69,0) bij die patiënten die alleen 40 mg tadalafil kregen (n=37).
Elle était de 39 mètres (p< 0,01, IC 95% : [13,0; 66,0] ; Méthode pré-spécifiée de Hodges-Lehman) (moyenne 44 mètres, IC 95% : [19,7; 69,0]) chez les patients recevant du tadalafil 40 mg seul (n=37).

In een klinisch onderzoek met 172 patiënten die basiliximab kregen, was de incidentie van humane antimuriene antilichaam (HAMA) reacties in niertransplantatiepatiënten die werden behandeld met basiliximab 2/138 bij patiënten die niet werden blootgesteld aan muromonab-CD3 en 4/34 bij patiënten die tegelijkertijd muromonab-CD3 kregen.
Lors d'un essai clinique où 172 patients ont reçu le basiliximab, la fréquence des anticorps humains anti-murins (HAMA) chez des patients transplantés rénaux traités par le basiliximab était de 2/138 chez les patients non exposés au muromonab-CD3 et de 4/34 chez les patients ayant reçu du muromonab-CD3 de façon concomitante.

Patiënten die met INTEGRILIN behandeld werden en een protrombinetijd (PT) > 14,5 seconden hadden en tegelijkertijd warfarine kregen, leken geen verhoogd risico op een bloeding te lopen.
Les patients traités par INTEGRILIN qui avaient un temps de Quick (TQ) > 14,5 secondes et recevaient simultanément de la warfarine ne semblaient pas avoir de risque plus important de saignement.

Studies bij muizen die tegelijkertijd topiramaat en carbamazepine of fenobarbital toegediend kregen, toonden synergistische anticonvulsieve activiteit, terwijl combinatie met fenytoïne additieve anticonvulsieve activiteit vertoonde.
Les études chez des souris recevant de façon concomitante du topiramate et de la carbamazépine ou du phénobarbital ont montré une activité anticonvulsivante synergistique, alors que l’association avec la phénytoïne a montré un effet anticonvulsivant additif.

Patiënten die tevens geïnfecteerd zijn met hiv-1 Het veiligheidsprofiel van INCIVO bij patiënten die tegelijkertijd een HCV- en een hiv-1-infectie hebben (n = 38), al of niet onder behandeling met antiretrovirale therapie of onder behandeling met efavirenz in combinatie met tenofovirdisoproxilfumaraat en emtricitabine, was vergelijkbaar met het veiligheidsprofiel van patiënten met alleen een HCV-infectie. Patiënten die atazanavir/ritonavir kregen in de groep met INCIVO-combinatiebehandeling en in de groep met peginterferon alfa en ribavirine hadden een voorbijgaande verhoging van de indirecte bilirubinewaardes tot en met week 2, die terugkeerden tot bijna de baselinewaardes op week 12.
Patients co-infectés par le VIH-1 Le profil de sécurité d’emploi d’INCIVO chez les patients co-infectés par le VHC et le VIH-1 (n = 38), qu’ils soient non traités par un antirétroviral ou traités par l’éfavirenz associé au fumarate de ténofovir disoproxil et l’emtricitabine, était similaire au profil de sécurité d’emploi chez les patients mono-infectés par le VHC. Les patients recevant l’atazanavir/ritonavir qu’ils soient dans le groupe INCIVO en association ou dans le groupe peginterféron alfa et ribavirine seuls ont présenté une augmentation transitoire des taux de bilirubine indirecte jusqu’à la semaine 2 avec retour à une valeur proche du taux initial à la semaine 12.

Bloedingen kwamen vaker voor bij patiënten, die tegelijkertijd heparine kregen toegediend, wanneer de ACT meer dan 350 seconden bedroeg terwijl ze een PCI ondergingen, (zie rubriek 4.4, heparinetoediening).
Les événements à type de saignements étaient plus fréquents chez les patients recevant simultanément de l’héparine pendant qu’ils bénéficiaient d’une ICP, lorsque le TCA était supérieur à 350 (cf. section 4.4, administration d’héparine).