Uit wat voorafgaat blijkt dat het verstrekkingenregister vooral een controlemiddel was dat het mogelijk moest maken de stijgende uitgaven in de kinesitherapie tegen te gaan en de administratieve geldboete die kon opgelegd worden niet de eventueel onderliggende fraude sanctioneerde maar wel de administratieve onvolkomenheden.
Il ressort de ce qui précède que le registre de prestations était surtout un moyen de contrôle qui devait permettre de maîtriser les dépenses croissantes en kinésithérapie et que l’amende administrative qui pouvait être infligée ne sanctionnait pas l’éventuelle fraude sous-jacente mais bien les manquements administratifs.
