Vertaling van "klinische ervaring heeft aangetoond " (Nederlands → Frans) :

De klinische ervaring heeft aangetoond dat een behandeling met paroxetine geen weerslag heeft op de cognitieve of psychomotorische functies.
L'expérience clinique a montré qu'un traitement par la paroxétine ne s'accompagne ni d'une altération des fonctions cognitives ni d'une atteinte des fonctions psychomotrices.

Klinische ervaring heeft aangetoond dat patiënten die voordien behandeld werden met hogere dagelijkse doses van een sterk opioïd (een dosis die overeenkomt met ongeveer 120 mg orale morfine) de behandeling kunnen starten met de pleister voor transdermaal gebruik met één hogere sterkte (zie ook rubriek 5.1).
Des expériences cliniques ont démontré que les patients antérieurement traités par des doses plus élevées d’un opioïde puissant (une dose qui correspond à environ 120 mg de morphine orale) peuvent commencer le traitement par un dispositif transdermique à un dosage plus élevé (cf. aussi rubrique 5.1).

De klinische ervaring heeft aangetoond dat deze dosering ook als de maximale hoeveelheid kan beschouwd worden.
L'expérience clinique a démontré que cette posologie peut être considérée aussi comme la posologie maximale.

4.6 Zwangerschap en borstvoeding Zwangerschap: Klinische ervaring heeft tot op heden geen enkele misvorming of foeto-toxiciteit aangetoond.
4.6 Grossesse et Allaitement Grossesse : L'expérience clinique acquise à ce jour ne montre aucun effet malformatif ou foetotoxique.

Ervaring uit klinische studies heeft aangetoond dat 2 % van de patiënten de behandeling onderbraken als gevolg van een enkelzwelling.
L’expérience clinique a démontré que 2 % des patients ont interrompu le traitement par suite d’un gonflement des chevilles.

Verdere gerapporteerde klinische ervaring heeft geen verschillen in respons aangetoond tussen oudere en jongere patiënten, maar een verhoogde sensitiviteit bij sommige oudere personen kan niet worden uitgesloten (zie rubriek 5.2).
D'autres expériences cliniques rapportées n'ont pas identifié de différences dans les réponses au traitement entre les sujets âgés et les patients plus jeunes, bien qu'une exacerbation de la sensibilité ne peut être exclue chez certains sujets plus âgés (voir rubrique 5.2).

Klinische werkzaamheid (met gedeeltelijke of volledige respons, zie verder onder ‘Klinische ervaring’) werd aangetoond voor Aspergillus spp., waaronder A. flavus, A. fumigatus, A. terreus, A. niger,
L’efficacité clinique du voriconazole (avec réponse partielle ou complète, voir ci-dessous le paragraphe Expérience Clinique) a été démontrée sur Aspergillus spp., y compris A. flavus, A. fumigatus, A. terreus, A. niger et

Klinische werkzaamheid (met gedeeltelijke of volledige respons, zie verder onder ‘Klinische ervaring’) werd aangetoond voor Aspergillus spp., waaronder A. flavus, A. fumigatus, A. terreus, A. niger, A. nidulans, voor Candida spp., waaronder C. albicans, C. glabrata, C. krusei, C. parapsilosis en C. tropicalis en een beperkt aantal van C. dubliniensis, C. inconspicua en C. guilliermondii, voor Scedosporium spp., waaronder S. apiospermum, S. prolificans en voor Fusarium spp.
L’efficacité clinique du voriconazole (avec réponse partielle ou complète, voir ci-dessous le paragraphe Expérience Clinique) a été démontrée sur Aspergillus spp., y compris A. flavus, A. fumigatus, A. terreus, A. niger et A. nidulans, Candida spp., y compris C. albicans, C. glabrata, C. krusei, C. parapsilosis, C. tropicalis et un nombre limité de C. dubliniensis, C. inconspicua, et C. guillermondii, Scedosporium spp. y compris S. apiospermum, S. prolificans, et Fusarium spp.

Door canagliflozine geïnduceerde tumoren van de niertubuli en feochromocytomen bij ratten blijken te worden veroorzaakt door malabsorptie van koolhydraten als gevolg van remmende activiteit van canagliflozine op SGLT1 in de darm bij ratten; mechanistisch klinisch onderzoek heeft bij mensen geen koolhydraatmalabsorptie aangetoond bij doses van canagliflozine tot 2 maal de maximale aanbevolen klinische dosis.
Les tumeurs tubulaires rénales induites par la canagliflozine et les phéochromocytomes chez le rat semblent être dus à une malabsorption des glucides consécutive à l'action inhibitrice de la canagliflozine sur le SGLT1 dans les intestins de rats ; les études cliniques mécanistiques n'ont pas démontré de malabsorption des glucides chez l'homme à des doses de canagliflozine correspondant à 2 fois la dose clinique maximale recommandée.

Echter, de uitgebreide humane ervaring met hydrochloorthiazide heeft geen verband aangetoond tussen het gebruik en een verhoging in neoplasmata.
Toutefois, l’expérience importante de l’utilisation de ce principe actif chez l’homme n’a pas mis en évidence une quelconque augmentation de l’incidence des néoplasies chez les patients traités.