Vertaling van "klinisch voordeel gezien " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: In veel gevallen is een ontregeling van de slaap een van de symptomen van een andere stoornis, hetzij psychisch, hetzij lichamelijk. Of een slaapstoornis bij een bepaalde patiënt een op zichzelf staande aandoening is of alleen maar een van de kenmerken van een andere stoornis die elders in dit hoofdstuk of in andere hoofdstukken is geclassificeerd, dient uitgemaakt te worden aan de hand van haar klinische presentatie en verloop en van de therapeutische overwegingen en prioriteiten ten tijde van het consult. Indien de slaapstoornis een van de belangrijkste klachten is en wordt gezien als een op zichzelf staande aandoening, dient over het algemeen deze code te worden gebruikt samen met andere ter zake dienende diagnosen die de psychopathologie en pathofysiologie beschrijven die in een bepaald geval een rol spelen. Deze afdeling omvat slechts die slaapstoornissen waarin emotionele oorzaken gehouden worden voor de primaire factor en die niet het gevolg zijn van aanwijsbare lichamelijke stoornissen die elders zijn geclassificeerd.
Définition: Dans de nombreux cas, une perturbation du sommeil est l'un des symptômes d'un autre trouble mental ou physique. Savoir si, chez un patient donné, un trouble du sommeil est une perturbation indépendante ou simplement l'une des manifestations d'un autre trouble classé, soit dans ce chapitre, soit dans d'autres chapitres, doit être précisé sur la base des éléments cliniques et de l'évolution, aussi bien qu'à partir de considérations et de priorités thérapeutiques au moment de la consultation. En règle générale, ce code doit être utilisé conjointement à d'autres diagnostics pertinents décrivant la psychopathologie et la physiopathologie impliquées dans un cas donné, quand la perturbation du sommeil est une des plaintes prépondérantes et quand elle est ressentie comme une affection en elle-même. Cette catégorie comprend uniquement les troubles du sommeil qui sont imputables à des facteurs émotionnels. Il ne comprend pas les troubles du sommeil imputables à des troubles somatiques identifiables classés ailleurs.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Hartfalen Bij patiënten met hartfalen werd bij gebruik van de drievoudige combinatie van een ACE-remmer, een bètablokker en Valsartan Abdi geen klinisch voordeel gezien (zie rubriek 5.1).
Insuffisance cardiaque Chez les patients présentant une insuffisance cardiaque, la triple association d’un IEC, d’un bêtabloquant et de Valsartan Abdi n’a pas montré de bénéfice clinique (voir rubrique 5.1).

Hartfalen Bij patiënten met hartfalen werd bij gebruik van de drievoudige combinatie van een ACE-remmer, een bètablokker en Diovane geen klinisch voordeel gezien (zie rubriek 5.1).
Chez les patients présentant une insuffisance cardiaque, la triple association d’un IEC, d’un bêtabloquant et de Diovane n’a pas montré de bénéfice clinique (voir rubrique 5.1).

Gelijktijdige toediening van TNF-antagonisten en anakinra Ernstige infecties en neutropenie zonder extra klinisch voordeel zijn gezien tijdens klinische onderzoeken waarbij anakinra en een andere TNF blokker, etanercept, gelijktijdig werden gebruikt.
Administration concomitante d’anti-TNF et d’anakinra Des infections graves et une neutropénie ont été observées dans des études cliniques lors de l’administration simultanée d’anakinra et d’un autre anti-TNF, l’étanercept, sans bénéfice clinique supplémentaire.

In het algemeen wordt een intraveneuze therapie gezien als de standaard voor de behandeling van zoster bij immunogecompromitteerde patiënten. Echter, een beperkte hoeveelheid gegevens duidt op een klinisch voordeel van valaciclovir bij de behandeling van een VZV-infectie (herpes zoster) bij bepaalde immuungecompromitteerde patiënten, onder wie patiënten met kanker in de vaste organen, HIV, auto-immuunziekten, lymfomen, leukemie en stamceltransplantaten.
Le traitement intraveineux est généralement considéré comme le traitement standard du zona chez le sujet immunodéprimé ; cependant, des données limitées indiquent un bénéfice clinique du valaciclovir dans le traitement de l’infection par le VZV (zona) chez certains types de patients immunodéprimés, parmi lesquels les patients atteints d’un cancer d’organe solide, d’une infection par le VIH, de maladies auto-immunes, de lymphome, de leucémie et les patients ayant reçu une greffe de cellules souches.

Decongestiva en antihistaminica zijn niet aanbevolen voor acute otitis media, gezien ze geen bewezen klinisch voordeel hebben en het risico van ongewenste effecten verhogen 14 .
En raison de l'absence de preuve de bénéfice clinique et de risque accru d'effets indésirables, les décongestionnants oraux et les antihistaminiques ne peuvent être recommandés 14 .

De klinische betekenis van deze interacties en de daaruit volgende doseringsaanpassingen moeten worden gezien in functie van de bestudeerde populatie, van de ernst van de ziekte, van het geneesmiddelenschema van de patiënt en van hun vermoedelijke impact op de risico/voordeel-verhouding.
La signification clinique de ces interactions et les adaptations posologiques qui s'y rapportent doivent être considérées en fonction de la population étudiée, de la sévérité de la maladie, du schéma thérapeutique du patient et de leur impact présumé sur le rapport bénéfice/risque.

Gezien het potentiële risico op trombotische complicaties, moet klinische controle op vroege tekenen van trombotische coagulopathie en verbruikscoagulopathie met de daarvoor bestemde biologische testen worden ingesteld bij de toediening van dit product aan patiënten met een leveraandoening, postoperatieve patiënten, pasgeborenen of patiënten die risico lopen op trombotische voorvallen of VIC. In elk van deze situaties moet het voordeel van een behandeling met BeneFIX worden afgewogen tegen het risico op deze complicaties.
En raison du risque potentiel de complications thrombotiques, une surveillance clinique des premiers signes de thrombose ou de coagulopathie de consommation et des tests biologiques appropriés doivent être effectués lors de l'administration de ce produit à des patients atteints de maladies hépatiques, en postopératoire, aux nouveau-nés ou à des patients à risque de thrombose ou de CIVD. Dans chacune de ces situations, le bénéfice potentiel du traitement par le facteur IX recombinant doit être évalué par rapport au risque de complications.