Vertaling van "klinisch onderzoek vanaf " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis waarin het belangrijkste kenmerk een ernstige stoornis is van de ontwikkeling van de motorische coördinatie die niet alleen verklaard kan worden in termen van algemene intellectuele achterstand of van een specifieke aangeboren of -verworven neurologische stoornis. Niettemin laat een zorgvuldig klinisch onderzoek in de meeste gevallen een uitgesproken onrijpheid van het zenuwstelsel zien in de zin van choreatiforme bewegingen van niet-ondersteunde ledematen of spiegelbewegingen en andere daarmee gepaard gaande motorische kenmerken, evenals tekenen van gestoorde coördinatie van de fijne en grove motoriek. | Neventerm: | brekebeen ['clumsy child'-syndroom] | coördinatieontwikkelingsstoornis | ontwikkelingsdyspraxie
Définition: Altération sévère du développement de la coordination motrice, non imputable exclusivement à un retard mental global ou à une affection neurologique spécifique, congénitale ou acquise. Dans la plupart des cas, un examen clinique détaillé permet toutefois de mettre en évidence des signes traduisant une immaturité significative du développement neurologique, par exemple des mouvements choréiformes des membres, des syncinésies d'imitation, et d'autres signes moteurs associés, ainsi que des perturbations de la coordination motrice fine et globale. | Débilité motrice de l'enfant Dyspraxie de développement Trouble de l'acquisition de la coordination

onderzoek voor vergelijking en controle in klinisch onderzoeksprogramma
Examen de comparaison et de contrôle dans le cadre d'un programme de recherche clinique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Dit geldt voor elke fase in het klinisch onderzoek, vanaf de eerste vraag naar de noodzaak en de rechtvaardiging van de studie tot en met de publicatie van de resultaten.
Il doit en être ainsi pour chaque étape des investigations cliniques, depuis la première réflexion sur la nécessité et la justification de l'étude jusqu'à la publication des résultats.

In het pivotale klinische onderzoek (onderzoek 1) was het primaire eindpunt de gemiddelde som van de verschillen in pijnintensiteitsscores vanaf het moment van dosering tot 60 minuten later, inclusief (SPID60), wat statistisch significant was in vergelijking met een placebo (p< 0,0001).
Dans l’étude clinique pivotale (étude 1), le critère principal d’évaluation a été la somme moyenne des différences des scores d’intensité douloureuse évaluée de la prise du traitement jusqu’à 60 minutes compris (SPID60). Cette valeur a été statistiquement significative par rapport au placebo (p < 0,0001).

Volgens onze klinische studie, uitgevoerd op vrijwillige patiënten, door een medisch specialist en een klinisch onderzoeker, hebben alle deelnemers aan de afslankingsbehandelingen uitstekende resultaten geboekt, die al zichtbaar waren vanaf de eerste behandeling.
Selon l´étude clinique réalisée par un docteur en médecine, et un attaché de recherche clinique, sur des patients volontaires, tous les sujets ayant effectués un traitement d´amincissement présentent des résultats excellents et visibles dès la première séance.

2. De fabrikant kan het betrokken klinische onderzoek aanvangen na verloop van 60 dagen vanaf de kennisgeving, behalve in het geval dat de bevoegde autoriteiten hem binnen die termijn in kennis hebben gesteld van een andersluidend besluit, gebaseerd op overwegingen in verband met de volksgezondheid en de openbare orde.
2. Le fabricant peut entamer les investigations cliniques concernées au terme d'un délai de soixante jours à compter de la notification, sauf dans le cas où les autorités compétentes lui ont communiqué dans ce délai une décision contraire, fondée sur des considérations de santé ou d'ordre publics.

Voor N-acetylglutamaat synthasedeficiëntie: Gebaseerd op klinisch onderzoek, mag de behandeling vanaf de eerste levensdag worden gestart.
Au vu de l'expérience clinique, le traitement peut être commencé dès le premier jour de vie.

Type 1 diabetes mellitus - volwassenen Bij een fase III klinisch onderzoek van 26 weken, waarbij insuline glulisine werd vergeleken met insuline lispro, beide kort (0-15 minuten) voor een maaltijd subcutaan geïnjecteerd bij patiënten met type 1 diabetes mellitus die insuline glargine als basaal insuline gebruiken, was insuline glulisine vergelijkbaar met insuline lispro voor wat betreft het glucoseverlagende effect zoals weerspiegeld door veranderingen in de glycering van hemoglobine (uitgedrukt als HbA 1c equivalent) vanaf het begin van de behandeling tot aan het eind daarvan.
Diabète de type 1 - Adultes Dans une étude clinique de phase III sur 26 semaines comparant l’insuline glulisine et l’insuline lispro toutes deux injectées par voie sous-cutanée peu avant un repas (0-15 minutes) chez des patients diabétiques de type 1 utilisant l’insuline glargine comme insuline basale, l’insuline glulisine s’est avérée comparable à l’insuline lispro pour le contrôle glycémique, comme démontré par les variations de l’hémoglobine glyquée (exprimée en équivalent HbA 1c ) entre le début et la fin de l’étude.

In klinisch onderzoek bij volwassenen werd met montelukast 10 mg eenmaal per dag, in vergelijking met placebo, een significante verbetering aangetoond van de ochtend 1-secondewaarde: FEV 1 (Forced Expiratory Volume in one second) (10,4% vs 2,7% verandering t.o.v. de uitgangswaarde), van het ochtend maximaal uitademingsdebiet: (PEFR) (Peak Expiratory Flow Rate) (24,5 l/min vs 3,3 l/min verandering vanaf basislijn) en significante verlaging in totaal β-agonist gebruik (-26,1% vs -4,6% verandering t.o.v. de uitgangswaarde).
Dans les études cliniques menées chez des adultes, l’administration de montélukast 10 mg en une prise par jour a montré des améliorations significatives par rapport au placebo, du volume expiratoire maximal par seconde (VEMS) matinal (10,4 % versus 2,7 % par rapport aux valeurs initiales), du débit expiratoire de pointe (DEP) du matin (24,5 l/min versus 3,3 l/min par rapport aux valeurs initiales) et une diminution significative par rapport au placebo de la consommation totale de bêta-2- mimétiques «à la demande » (-26,1 % contre -4,6 % par rapport aux valeurs initiales).

Orale anticoagulantia In twee klinische onderzoeken, één met normale vrijwilligers en de andere met patiënten met hypercholesterolemie, versterkte 20-40 mg/dag simvastatine het effect van coumarine-anticoagulantia matig: de protrombinetijd, gerapporteerd als internationaal genormaliseerde verhouding (INR), verhoogde vanaf een basislijn van 1,7 tot 1,8 en van 2,6 tot 3,4 respectievelijk in het onderzoek met vrijwilligers en patiënten.
Anticoagulants oraux Dans deux études cliniques, l’une avec des volontaires normaux et l’autre avec des patients hypercholestérolémiques, la simvastatine 20-40 mg/jour a modérément augmenté l’effet d’anticoagulants à base de coumarine : le temps de prothrombine, rapporté en tant que International Normalized Ratio (INR), a augmenté à partir de valeurs de base de 1,7 à 1,8 et de 2,6 à 3,4 dans les études de volontaires et de patients, respectivement.

Klinisch en statistisch significante verbetering van fibrose werd gezien in de veranderingen in de Ishak-scores vanaf de start van de adefovirdipivoxilbehandeling tot het einde van het onderzoek (week 240) (mediane wijziging: Δ= -1).
Des améliorations cliniquement et statistiquement significatives de la fibrose ont été notées pour les modifications des scores d’Ishak entre le début du traitement par l’adéfovir dipivoxil jusqu’à la fin de l’étude (semaine 240) (variation médiane : ∆ = -1).

Pediatrische patiënten Klinische informatie is hoofdzakelijk afkomstig uit een retrospectief onderzoek (n= 24 patiënten) bij kinderen en adolescenten waarbij de diagnose is gesteld op een leeftijd vanaf 5 maanden tot 16 jaar (gemiddelde leeftijd: 4 jaar) die een niet-resectabele primaire tumor hadden of die een terugkomende tumor of een metastatische aandoening vertoonden; de meeste kinderen (75%) vertoonden endocriene symptomen.
Population pédiatrique : les données cliniques proviennent essentiellement d’une étude clinique prospective (n=24 patients) chez des enfants et des adolescents âgés lors du diagnostic de 5 mois à 16 ans (âge moyen 4 ans) atteints d’une tumeur primaire non opérable, d’une récidive tumorale ou d’un cancer métastasé ; la plupart de ces enfants (75 %) présentaient des symptômes endocriniens.