Vertaling van "kinderen die ondansetron " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dit is een slecht omschreven stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat. De categorie is bedoeld om de verschijnselen in onder te brengen van een groep kinderen met ernstige zwakzinnigheid (IQ onder 34) wier problemen vooral te maken hebben met hyperactiviteit en met aandacht, evenals met stereotiep gedrag. Ze verbeteren meestal niet onder medicatie met stimulerende middelen (anders dan kinderen met een normaal IQ) en kunnen op die middelen een ernstig dysfore reactie vertonen (soms met psychomotore vertraging); in deze groep neigt de hyperactiviteit tijdens de adolescentie plaats te maken voor hypoactiviteit (een patroon dat niet gebruikelijk is bij hyperkinetische kinderen met normale intelligentie). Dit syndroom gaat ook vaak samen met verschillende specifieke- of globale vertragingen van de ontwikkeling. De mate waarin het gedragspatroon een functie is van het lage IQ dan wel van organisch hersenletsel is niet bekend.
Définition: Trouble mal défini dont la validité nosologique reste incertaine. Cette catégorie concerne des enfants ayant un retard mental prononcé (Q.I. inférieur à 34) associé à une hyperactivité importante, une perturbation majeure de l'attention et des comportements stéréotypés. Les médicaments stimulants sont habituellement inefficaces (alors qu'ils peuvent être efficaces chez les enfants ayant un Q.I. normal) et peuvent provoquer une réaction dysphorique sévère (accompagnée parfois d'un ralentissement psychomoteur). A l'adolescence, l'hyperactivité fait souvent place à une hypoactivité (ce qui n'est habituellement pas le cas chez les enfants hyperkinétiques d'intelligence normale). Ce syndrome s'accompagne par ailleurs souvent de divers retards du développement, spécifiques ou globaux. On ne sait pas dans quelle mesure le syndrome comportemental est la conséquence du retard mental ou d'une lésion cérébrale organique.

Omschrijving: Deze groep stoornissen wordt gekenmerkt door de combinatie van aanhoudend agressief-, dissociaal- of uitdagend gedrag met openlijke en duidelijke symptomen van depressie, angst of andere emotionele problemen. Aan zowel de criteria voor gedragsstoornissen bij kinderen (F91.-) als aan die voor òf emotionele stoornissen bij kinderen (F93.-) òf een neurose van het volwassen type (F40-F48) òf een stemmingsstoornis (F30-F39) moet zijn voldaan.
Définition: Groupe de troubles caractérisés par la présence d'un comportement agressif, dyssocial ou provocateur, associé à des signes patents et marqués de dépression, d'anxiété ou d'autres troubles émotionnels. Pour un diagnostic positif, le trouble doit répondre à la fois aux critères d'un trouble des conduites de l'enfant (F91.-) et d'un trouble émotionnel de l'enfant (F93.-) ou d'un trouble névrotique de l'adulte (F40-F48) ou d'un trouble de l'humeur (F30-F39).

Omschrijving: Gedragsstoornis, doorgaans bij tamelijk jonge kinderen, die voornamelijk wordt gekenmerkt door opvallend uitdagend, ongehoorzaam, storend gedrag en die geen criminaliteit of de meer extreme vormen van agressief of dissociaal gedrag omvat. De stoornis vereist dat aan de algemene criteria uit F91.- is voldaan; zelfs ernstig kattenkwaad of zeer onbehoorlijk gedrag is op zichzelf niet voldoende voor de diagnose. Deze categorie dient met voorzichtigheid gebruikt te worden, vooral bij oudere kinderen, aangezien een gedragsstoornis die klinisch van belang is doorgaans samengaat met dissociaal of agressief gedrag dat verder gaat dan louter uitdagend gedrag, ongehoorzaamheid of storend optreden.
Définition: Trouble des conduites, se manifestant habituellement chez de jeunes enfants, caractérisé essentiellement par un comportement provocateur, désobéissant ou perturbateur et non accompagné de comportements délictueux ou de conduites agressives ou dyssociales graves. Pour qu'un diagnostic positif puisse être porté, le trouble doit répondre aux critères généraux cités en F91.-; les mauvaises blagues ou mauvais tours , et les perturbations même sévères, observées chez des enfants, ne justifient pas, en eux-mêmes, ce diagnostic. Cette catégorie doit être utilisée avec prudence, en particulier chez les enfants plus âgés, étant donné que les troubles des conduites présentant une signification clinique s'accompagnent habituellement de comportements dyssociaux ou agressifs dépassant le cadre d'un comportement provocateur, désobéissant ou perturbateur.

Omschrijving: Een groep stoornissen die worden gekenmerkt door een vroeg begin (doorgaans in de eerste vijf levensjaren), gebrek aan doorzettingsvermogen bij activiteiten die cognitieve betrokkenheid vereisen en een neiging om van de ene bezigheid naar de andere te gaan zonder er een af te maken en door slecht georganiseerde, slecht gereguleerde en overmatige activiteit. Er kunnen tevens verscheidene andere afwijkingen optreden. Hyperkinetische kinderen zijn vaak roekeloos en impulsief, vaak betrokken bij ongelukken en komen in disciplinaire problemen door onnadenkend overtreden van regels en niet zozeer door opzettelijke ongehoorzaamheid. Hun relaties met volwassenen zijn dikwijls ongeremd, zonder de gebruikelijke voorzichtigheid en terughoudendheid. Ze zijn niet populair bij andere kinderen en kunnen geïsoleerd raken. Stoornis van cognitieve functies komt veel voor en specifieke achterstand in motorische en taalontwikkeling is onevenredig frequent. secundaire complicaties omvatten dissociaal gedrag en geringe zelfwaardering.
Définition: Groupe de troubles caractérisés par un début précoce (habituellement au cours des cinq premières années de la vie), un manque de persévérance dans les activités qui exigent une participation cognitive et une tendance à passer d'une activité à l'autre sans en finir aucune, associés à une activité globale désorganisée, incoordonnée et excessive. Les troubles peuvent s'accompagner d'autres anomalies. Les enfants hyperkinétiques sont souvent imprudents et impulsifs, sujets aux accidents, et ont souvent des problèmes avec la discipline à cause d'un manque de respect des règles, résultat d'une absence de réflexion plus que d'une opposition délibérée. Leurs relations avec les adultes sont souvent marquées par une absence d'inhibition sociale, de réserve et de retenue. Ils sont mal acceptés par les autres enfants et peuvent devenir socialement isolés. Ces troubles s'accompagnent souvent d'une altération des fonctions cognitives et d'un retard spécifique du développement de la motricité et du langage. Ils peuvent entraîner un comportement dyssocial ou une perte de l'estime de soi.

product dat ondansetron in rectale vorm bevat
produit contenant de l'ondansétron sous forme rectale

product dat ondansetron in orale vorm bevat
produit contenant de l'ondansétron sous forme orale

product dat ondansetron bevat
produit contenant de l'ondansétron

gezondheidspromotie voor kinderen
promotion de la santé de l'enfant

educatie over nemen van veiligheidsmaatregelen voor kinderen
enseignement sur les mesures de sécurité de l'enfant

anemie van Fanconi | familiale hypoplastische anemie | pancytopenie met misvormingen | '(Pure) red cell aplasia' | congenitaal | '(Pure) red cell aplasia' | van kinderen | '(Pure) red cell aplasia' | primair | syndroom van Blackfan-Diamond
Anémie (de):Fanconi | hypoplasique familiale | Erythroblastopénie (pure) (du):congénitale | nourrisson | primaire | Pancytopénie avec malformations Syndrome de Blackfan-Diamond

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Kinderen die ondansetron toegediend krijgen met hepatotoxische chemotherapie, dienen zorgvuldig opgevolgd te worden voor een slechte hepatische functie.
Les enfants recevant de l’ondansétron avec une chimiothérapie hépatotoxique doivent faire l’objet d’une surveillance attentive afin de détecter une éventuelle altération de la fonction hépatique.

Een andere niet-comparatieve, open studie met één enkele arm (S3A239) werd bij kinderen uitgevoerd om de efficiëntie na te gaan van ondansetron in een initiële IV dosering van 0,15 mg/kg, gevolgd door 2 dosissen van 4 mg ondansetron per os bij kinderen van < 12 jaar oud en van 8 mg bij kinderen van ≥ 12 jaar oud (aantal kinderen: n = 28).
Une autre étude en ouvert, non comparative, à un seul bras (S3A239) a été menée afin d’étudier l’efficacité d’une dose IV de 0,15 mg/kg d’ondansétron suivie de deux doses de 4 mg d’ondansétron per os chez des enfants âgés < 12 ans 8 mg chez des enfants ≥ 12 ans (nombre total d’enfants n = 28).

In een andere niet-comparatieve open-labelstudie met één groep werd de werkzaamheid onderzocht van één intraveneuze dosis van 0,15 mg/kg ondansetron, gevolgd door 2 orale doses ondansetron van 4 mg bij kinderen < 12 jaar oud, en van 8 mg bij kinderen ≥ 12 jaar oud (totaal aantal kinderen n = 28).
Un autre essai ouvert, non-opératoire, à un seul bras a étudié l'efficacité d'une dose intraveineuse de 0,15 mg/kg d'ondansétron suivie par deux doses de 4 mg d'ondansétron pour les enfants âgés de moins de 12 ans et 8 mg pour les enfants âgés de ≥ 12 ans (nombre total d’enfants n = 28).

In een andere open, niet-vergelijkende studie met één enkele behandelingsgroep werd de werkzaamheid onderzocht van één intraveneuze dosis van 0,15 mg ondansetron/kg gevolgd door twee doses van 4 mg ondansetron bij kinderen < 12 jaar en 8 mg bij kinderen ≥ 12 jaar (totaal aantal kinderen n = 28).
Un autre étude ouverte, non comparative et à volet unique, a évalué l'efficacité de l'administration d’une dose intraveineuse de 0,15 mg/kg d'ondansétron suivie de celle de deux doses d'ondansétron de 4 mg pour les enfants âgés de moins de 12 ans et de 8 mg pour les enfants âgés de 12 ans ou plus (nombre total d'enfants n = 28).

In een andere open, niet-vergelijkende studie met één enkele groep (S3A239) werd de doeltreffendheid onderzocht van één intraveneuze dosis van 0,15 mg/kg ondansetron gevolgd door twee doses ondansetron van 4 mg bij kinderen < 12 jaar en 8 mg bij kinderen ≥ 12 jaar (totaal aantal kinderen n = 28).
Une autre étude ouverte, non comparative et à bras unique (S3A239) a examiné l’efficacité d’une dose intraveineuse de 0,15 mg/kg d’ondansétron, suivie de deux doses d’ondansétron de 4 mg chez des enfants âgés < 12 ans et de 8 mg chez des enfants âgés > 12 ans (nombre total d’enfants : n = 28).

In een andere open-label, niet-vergelijkende studie in één enkele groep (S3A239) werd de doeltreffendheid onderzocht van één intraveneuze dosis van 0,15 mg/kg ondansetron gevolgd door twee orale doses ondansetron van 4 mg voor kinderen < 12 jaar en 8 mg voor kinderen ≥ 12 jaar (totaal aantal kinderen n= 28).
Une autre étude ouverte, non comparative et à bras unique (S3A239) a évalué l’efficacité d’une dose intraveineuse de 0,15 mg/kg d’ondansétron, suivie par deux doses orales de 4 mg d’ondansétron pour des enfants < 12 ans et de 8 mg pour des enfants ≥ 12 ans (nombre total d’enfants n= 28).

Een andere open-label, niet-comparatieve studie met één enkele arm onderzocht de efficiëntie van één intraveneuze dosis van 0,15 mg/kg ondansetron gevolgd door 2 doses ondansetron van 4 mg bij kinderen van < 12 jaar oud en 8 mg bij kinderen van ≥ 12 jaar (totaal aantal kinderen: n = 28).
Une autre étude en ouvert, non comparative, à un seul bras, a étudié l’efficacité d’une dose intraveineuse de 0,15 mg/kg d’ondansétron suivie de deux doses de 4 mg d’ondansétron chez des enfants âgés de < 12 ans et de 8 mg chez des enfants de ≥ 12 ans (nombre total d’enfants, n = 28).