Vertaling van "juli 1994 moeten worden beschouwd als belastbare vergoedingen " (Nederlands → Frans) :

De premie van 5 EUR en de forfaitaire tegemoetkoming van 500 EUR, zoals bepaald in artikel 215sexies van het Koninklijk besluit van 3 juli 1996 tot uitvoering van de wet betreffende de verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, moeten worden beschouwd als belastbare vergoedingen verkregen tot volledig of gedeeltelijk herstel van een tijdelijke derving van bezoldigingen in de zin van artikel 31, 2e lid, 4°, van het Wetboek van de Inkomstenbelastingen 1992 (WIB 92).
La prime de 5 EUR et l’allocation forfaitaire de 500 EUR telles que prévues à l’article 215sexies de l’arrêté royal du 3 juillet 1996 portant exécution de la loi relative à l’assurance soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994 doivent être considérées comme des indemnisations imposables obtenues jusqu’au recouvrement complet ou partiel d’une perte temporaire de rémunération au sens de l’article 31, 2 e alinéa, 4°, du Code des impôts sur les revenus 1992 (CIR 92).

De commissies, vergoedingen, bezoldiging en andere of de voordelen verworven tijdens de stages uitgeoefend in het kader van een door de HCGRI goedgekeurd beroepsherscholingstraject, moeten worden beschouwd als een beroepsinkomen en zijn onderworpen aan de bepalingen van artikel 230 van het Koninklijk besluit van 3 juli 1996, indien het om een werknemer gaat of van artikel 28, 2e lid, van het Koninklijk besluit van 20 juli 1971, indien het om een zelfstandige gaat.
Les commissions, indemnisations, rémunération et autres ou avantages perçus lors de stages effectués dans le cadre d’un parcours de réadaptation professionnelle approuvé par la CSCMI sont à considérer comme un revenu professionnel et sont soumis aux dispositions de l’article 230 de l’arrêté royal du 3 juillet 1996 s’il s’agit d’un travailleur salarié, ou de l’article 28, alinéa 2, de l’arrêté royal du 20 juillet 1971, s’il s’agit d’un travailleur indépendant.

De uitgevoerde (niet-toegelaten) activiteiten moeten worden beschouwd als een volledige werkhervatting, waardoor de verzekerde niet kan genieten van de voordelen van artikelen 101 en 102 van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994.
Les activités (non autorisées) doivent être considérées comme une reprise totale du travail. De ce fait, l'assuré ne peut pas bénéficier des avantages des articles 101 et 102 de la loi coordonnée du 14 juillet 1994. Il ressort d'ailleurs des travaux préparatoires que ces articles ne visent pas la régularisation d'une reprise normale du travail.

“de bevoegde autoriteiten vast te leggen, en de procedures volgens welke de percentages van “goedkope” geneesmiddelen die de geneesheren moeten voorschrijven om te vermijden dat hun voorschrijfgedrag als onnodig duur zou worden beschouwd en bijgevolg aan een sanctie zou worden onderworpen, maar niet de nadere regels inzake voorschriften van farmaceutische specialiteiten te bepalen, buiten het mechanisme van sancties die de geneesheren kunnen worden opgelegd; [overwegende] dat bovendien artikel 73, § 2, alle geneesheren beoogt, en niet alleen de geneesheren die zijn toegetreden tot de overeenkomst geneesheren-ziekenfondsen; dat de verwijzing naar artikel 73, § 2, van de op 14 juli 1994 gecoördineerde wet niet kan dienen om de geldigheid van de bestreden akte te beoordelen” (eigen vertaling).
“d'établir les autorités compétentes et les procédures selon lesquelles les pourcentages de médicaments “bon marché” que doivent prescrire les médecins pour éviter que leur mode de prescription soit considéré comme inutilement onéreux et par conséquent exposé à une sanction, mais non de régler, en dehors du mécanisme de sanction susceptibles d'être infligées aux médecins, les modalités de prescriptions de spécialités pharmaceutiques; [considérant] qu'en outre, l'article 73, § 2, vise tous les médecins et non uniquement ceux qui ont adhéré à la convention médico-mutualiste; que la référence à l'article 73, § 2, de la loi coordonnée le 14 juillet 1994 ne peut servir à apprécier la validité de l'acte attaqué”.