Traduction de «jonge leeftijd moeten » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

ziekte van Parkinson met aanvang op jonge leeftijd
maladie de Parkinson à début précoce

diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | adult-onset | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | maturity-onset | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | NIDDM | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | niet-ketotisch | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | stabiel | niet-insulineafhankelijke diabetes op jonge leeftijd
diabète (sucré) (avec obésité) (sans obésité) (de):adulte | maturité | non cétosique | non insulino-dépendant du sujet jeune | stable | type II

Omschrijving: Een stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat, gekenmerkt door hetzelfde type kwalitatieve stoornis van sociale interactie dat karakteristiek is voor autisme, samen met een beperkt, stereotiep, zich herhalend repertoire van interesses en activiteiten. Zij verschilt van autisme vooral op grond van het feit dat er geen algemene vertraging of achterstand in taal of cognitieve ontwikkeling bestaat. Deze stoornis gaat vaak samen met uitgesproken onhandigheid. De afwijkingen vertonen een sterke tendens aan te houden tot in adolescentie en volwassenheid. Psychotische episoden komen nu en dan voor op jong-volwassen leeftijd. | Neventerm: | autistische psychopathie | schizoïde stoornis op kinderleeftijd
Définition: Trouble de validité nosologique incertaine, caractérisé par une altération qualitative des interactions sociales réciproques, semblable à celle observée dans l'autisme, associée à un répertoire d'intérêts et d'activités restreint, stéréotypé et répétitif. Il se différencie de l'autisme essentiellement par le fait qu'il ne s'accompagne pas d'un déficit ou trouble du langage, ou du développement cognitif. Les sujets présentant ce trouble sont habituellement très malhabiles. Les anomalies persistent souvent à l'adolescence et à l'âge adulte. Le trouble s'accompagne parfois d'épisodes psychotiques au début de l'âge adulte. | Psychopathie autistique Trouble schizoïde de l'enfance

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Persisterende risicofactoren (zoals spataders, een gevorderd stadium van flebitis en trombose, het bestaan van een hartziekte, obesitas, bloedstollingsstoornissen) of positieve familiale antecedenten (bv. tromboembolie bij een broer, een zus of een ouder op een vrij jonge leeftijd) moeten worden besproken met uw arts.
La persistance de facteurs de risque (tels que des veines variqueuses, une phlébite à un stade avancé et une thrombose, l’existence d’une maladie cardiaque, l’obésité, des troubles de la coagulation) ou des antécédents familiaux positifs (c.-à-d. une thromboembolie chez un frère, une sœur ou un parent à un relativement jeune âge) doivent être discutés avec votre médecin.

Omwille van het aanzienlijk risico op doxorubicine-geïnduceerde cardiotoxiciteit tijdens de kinderjaren moeten sommige maximale cumulatieve dosissen die afhangen van de jonge leeftijd van de patiënten toegepast worden.
En raison du risque important de cardiotoxicité induite par la doxorubicine durant l’enfance, il faut utiliser certaines posologies cumulatives maximales, déterminées sur base de l’âge des patients.

De jonge leeftijd van de patiënten is een ander element dat eveneens een verantwoording biedt voor de noodzakelijke verscheidenheid van antwoorden die moeten worden geboden.
Le jeune âge des patients est un autre élément qui lui aussi justifie la diversité et la souplesse nécessaire des offres de réponses à développer.

Inderdaad werden relatief jonge patiënten ingesloten (gemiddelde leeftijd van 63 à 66 jaar), en werden patiënten met risicofactoren voor complicaties door NSAID’s (bv. antecedenten van ongewenste effecten met NSAID’s) uitgesloten; het is echter juist bij dergelijke risicopatiënten dat het eventuele nut van een lokale behandeling met NSAID’s ten opzichte van een orale behandeling met NSAID’s zou moeten worden onderzocht.
En effet, elles ont inclus des patients relativement jeunes (âge moyen de 63 à 66 ans) et les patients qui présentaient des facteurs de risque de complications dues aux AINS (p. ex. antécédents d’effets indésirables avec des AINS) étaient exclus, alors que l’intérêt éventuel des AINS par voie locale par rapport aux AINS par voie orale devrait justement être évalué chez ces patients à risque.