Traduction de «jaar het neuromusculaire » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dementie bij de ziekte van Alzheimer die optreedt na het 65e jaar, doorgaans na het 75e jaar of nog later, met een langzame progressie en met geheugenzwakte als belangrijkste kenmerk. | Neventerm: | primair degeneratieve dementie van het Alzheimer-type met aanvang in het senium | seniele dementie, Alzheimer-type | ziekte van Alzheimer, type 1
Définition: Démence de la maladie d'Alzheimer survenant après l'âge de 65 ans, habituellement à la fin de la huitième décennie ou au-delà ; elle évolue de façon lentement progressive et se caractérise essentiellement par une altération de la mémoire. | Démence dégénérative primaire de type Alzheimer, à début sénile Démence sénile, de type Alzheimer (DSTA) Maladie d'Alzheimer, type 1

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

incidentie | voorkomen per jaar
incidence | incidence

neuromusculair | met betrekking tot zenuwen en spieren
neuromusculaire | qui concerne à la fois les muscles et leurs commandes nerveuses

myasthenia gravis en andere neuromusculaire aandoeningen
Myasthénie et autres affections neuro-musculaires

aandoening van neuromusculaire overgang
affection de la jonction neuromusculaire

neuromusculaire scoliose
scoliose d'origine neuromusculaire

toxische aandoening van neuromusculaire overgang
pathologie de la jonction neuromusculaire d'origine toxique

toxische neuromusculaire aandoeningen
Affections neuro-musculaires toxiques

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Onderhoud (pediatrische patiënten van 2-12 jaar) Het neuromusculaire blok kan worden verlengd met onderhoudsdoses van cisatracurium.
Entretien (enfants âgé de 2 à 12 ans) Le bloc neuromusculaire peut être prolongé par des doses d'entretien de cisatracurium.

Onderhoud (pediatrische patiënten van 2 tot 12 jaar ): Het neuromusculair blok kan verlengd worden door onderhoudsdosissen Nimbex.
Entretien (patients pédiatriques âgés de 2 à 12 ans) : Le bloc neuromusculaire peut être prolongé par des doses d'entretien de Nimbex.

acute toestand, beantwoorden aan één van de volgende criteria 1) of overdag een PaCO 2 ≥ 47 mm Hg vertonen 2) of bij nachtelijke transcutane oxymetrie een daling van de SpO2 vertonen tot ≤ 90 % gedurende minstens 5 opeenvolgende minuten en een nachtelijke arteriële, transcutane of endtidal PCO2 ≥ 47 mm Hg vertonen gedurende minstens één uur in totaal van de tijd in bed. 3) of die lijden aan restrictief longlijden ten gevolge van een snel progressieve neuromusculaire aandoening en een verlies van minimum 10% van de waarde van de VC, gemeten tijdens twee opeenvolgende onderzoeken met maximum 1 jaar tussentijd vertonen, of lijden aan restrictief longlijden ten gevolge van een snel progressieve neuromusculaire aandoening en een maximale inspiratoire druk < 60 cm H 2 O of een VC < 50% van de voorspelde waarde hebben. c) Of patiënten die beantwoorden aan alle criteria voor AOT’s nachts door positieve druk op 2 niveaus, hieronder vermeld in C2, a), maar bij wie reeds tijdens de oppuntstelling of in de loop van de follow-up deze techniek blijkt niet verdragen te worden of niet te leiden tot een substantiële correctie van de nachtelijke PCO.
3) Soit présenter une affection pulmonaire restrictive suite à une affection neuromusculaire rapidement progressive et présenter, lors de deux examens successifs espacés d'un an maximum, une perte d'au moins 10 % de la valeur de la CV, ou présenter une affection pulmonaire restrictive suite à une maladie neuromusculaire rapidement progressive et présenter une pression inspiratoire maximale < 60 cm H 2 O ou une CV < 50 % de la valeur attendue. c) Ou patients répondant à tous les critères pour l’AVD nocturne par pression positive à 2 niveaux, mentionnés ci-dessous en C2, a), mais chez lesquels durant la mise au point ou en cours du suivi cette technique paraît ne pas être supportée ou ne pas mener à une correction substantielle de la PCO 2 nocturne.

Bij pediatrische patiënten van 2 tot 12 jaar geeft een dosis van 0,02 mg/kg (lichaamsgewicht) ongeveer 9 minuten extra klinisch effectieve neuromusculaire blokkade tijdens halothaananesthesie. Successieve aanvullende toediening veroorzaakt geen accumulatie van de neuromusculaire blokkade.
Chez l'enfant âgé de 2 à 12 ans, une dose de 0,02 mg/kg (de poids corporel) administrée au cours d'une anesthésie par l'halothane procure environ 9 minutes supplémentaires de curarisation

bij vrouwen dan bij mannen bij kinderen (< 4 jaar) dan bij volwassenen bij ouderen (> 65 jaar) dan bij jongvolwassenen personen met een familiehistoriek van kanker personen met endocriene en neuromusculaire aandoeningen personen met een historiek van seksueel misbruik personen met symptomen van angst en/of depressie.
les femmes que les hommes les enfants (< 4 ans) que les adultes les personnes âgées (> 65 ans) que les jeunes adultes les personnes ayant des antécédents familiaux de cancer les personnes ayant des affections endocriniennes et neuromusculaires les personnes qui ont été victimes d’abus sexuels les personnes ayant des symptômes d’anxiété et/ou de dépression.

Voor pediatrische patiënten: bij kinderen en adolescenten van 2 t/m 17 jaar wordt het gebruik van sugammadex alleen aanbevolen bij standaardopheffing van een door rocuronium geïnduceerde neuromusculaire blokkade.
Population pédiatrique : le sugammadex est recommandé uniquement pour la décurarisation en routine après un bloc neuromusculaire induit par le rocuronium chez l’enfant et l’adolescent âgés de 2 à 17 ans.

Vijf jaar geleden werden in België de Neuromusculaire Referentiecentra (NMRC’s) opgericht.
Les Centres de référence neuromusculaires (CRNM) ont été créés en Belgique il y a 5 ans.

We kunnen besluiten dat er sinds 5 jaar een enorme vooruitgang is geboekt, maar dat het gevecht tegen de neuromusculaire ziekten, en overigens ook verschillende andere, nog niet is gewonnen.
En conclusion, nous pouvons affirmer que les choses se sont considérablement améliorées depuis 5 ans mais que le combat contre les maladies neuromusculaires, comme d’autres d’ailleurs, est loin d’être gagné.

Zeer beperkte gegevens van klinische studies bij pediatrische patiënten jonger dan 2 jaar wijzen er echter op dat een onderhoudsdosis van 0,03 mg/kg de klinisch effectieve neuromusculaire blokkade tijdens opiaatanesthesie kan verlengen met tot 25 minuten.
Toutefois, des données très limitées provenant d’études cliniques menées chez l'enfant de moins de 2 ans suggèrent qu'une dose d'entretien de 0,03 mg/kg pourrait prolonger l’action clinique du bloc neuromusculaire d'une durée pouvant aller jusqu'à 25 minutes, lors d'une anesthésie par opioïdes.

Bij kinderen van 2 tot 12 jaar biedt een dosis van 0,02 mg/kg lichaamsgewicht, toegediend tijdens een anesthesie op basis van halothaan, ongeveer 9 bijkomende minuten klinisch doeltreffend neuromusculair blok.
Chez les patients pédiatriques âgés de 2 à 12 ans, une dose de 0,02 mg/kg de poids corporel, administrée au cours d'une anesthésie à l'halothane, procure approximativement 9 minutes supplémentaires de bloc neuromusculaire cliniquement efficace.