Vertaling van "jaar hebben aangetoond " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Rapporten betreffende overdosering met bisoxatineacetaat-druppels bij baby's en kinderen beneden de 4 jaar hebben aangetoond dat buitenmatige doses aanleiding kunnen geven tot soms fatale cardio-respiratoire verwikkelingen.
Les rapports relatifs à la surdose de gouttes d’acétate de bisoxatine chez les bébés et les enfants de moins de 4 ans ont démontré que les surdoses peuvent engendrer des complications cardiorespiratoires parfois fatales.

Volgens de gegevens van de farmacokinetische populatieanalyse verkregen bij patiëntjes tussen 1 en 48 maanden oud, zou de toediening van een dosis berekend op basis van dat van de volwassene (0,15 mg/kg intraveneus alle 4 uur voor 3 toedieningen) een systemische blootstelling (AUC) veroorzaken vergelijkbaar met degene die waargenomen wordt bij pediatrische patiënten die een operatief ingrijpen hebben ondergaan (in de leeftijdsklasse 5 tot 24 maanden) en bij kankerpatiëntjes (in de leeftijdsklasse van 3 tot 12 jaar) aan dezelfde doses zoals aangetoond in tabel C. Deze blootstelling (AUC) komt overeen met de vroeger bij kankerpatiëntjes beschreven relatie blootstelling-efficiëntie, die een responswaarde hebben aangetoond gelegen tussen 50% en 90% met AUCwaarden begrepen tussen 170 en 250 ng-u/ml.
D’après les paramètres de pharmacocinétique de population obtenus chez les patients âgés de 1 à 48 mois, l’administration d’une dose calculée à partir du poids adulte (0,15 mg/kg en intraveineux toutes les 4 heures pour 3 administrations) induirait, à des doses similaires, une exposition systémique (ASC) comparable à celle observée chez les patients pédiatriques ayant subi une chirurgie (âgés de 5 à 24 mois), chez les patients pédiatriques atteints de cancer (âgés de 3 à 12 ans) comme indiqué dans le tableau C. Cette exposition (ASC) correspond à la relation exposition-efficacité décrite précédemment chez les enfants cancéreux, lesquels ont montré un taux de réponse compris entre 50 % et 90 % avec des valeurs ASC comprises entre 170 et 250 ng-h/ml.

Speciale patiëntenpopulaties Kinderen (vanaf 3 jaar) Beperkte farmacokinetische gegevens hebben aangetoond dat er geen grote verschillen zijn in halfwaardetijd (spreiding voor kinderen van 3 jaar en ouder: 1,7 - 2,2 uur) en plasmaklaring (spreiding voor kinderen van 3 jaar en ouder: 9 - 22 ml/min/kg) tussen kinderen en gezonde volwassenen die oraal ranitidine krijgen, na correctie voor lichaamsgewicht.
Populations particulières de patients Enfants (3 ans et plus) Des données pharmacocinétiques limitées ont révélé l'absence de différences significatives en termes de demi-vie (fourchette chez les enfants de 3 ans et plus : 1,7 - 2,2 h) et clairance plasmatique (fourchette chez les enfants de 3 ans et plus : 9 - 22 ml/min/kg) entre des enfants et des adultes en bonne santé traités par ranitidine orale, après correction en fonction du poids corporel.

Studies bij oudere patiënten hebben aangetoond dat de blootstelling aan solifenacine, uitgedrukt in AUC, na toediening van solifenacine succinaat (5 mg en 10 mg eenmaal daags) gelijk was bij gezonde oudere (65-80 jaar) en jongere (jonger dan 55 jaar) vrijwilligers.
Des études chez la personne âgée ont montré qu’après l’administration de succinate de solifénacine (5 mg et 10 mg une fois par jour), l’exposition à la solifénacine, exprimée par l’ASC, était similaire chez les sujets âgés en bonne santé (âgés de 65 à 80 ans) et chez les sujets jeunes en bonne santé (âgés de moins de 55 ans).

Gegevens van de 4 jaar durende CombAT Studie hebben aangetoond dat de incidentie van alle door de onderzoeker als geneesmiddelgerelateerde beoordeelde, ongewenste voorvallen in het eerste, het tweede, derde en vierde jaar van de behandeling respectievelijk 22%, 6%, 4% en 2% was voor de dutasteride + tamsulosine combinatietherapie, 15%, 6%, 3 % en 2% voor dutasteride monotherapie en 13%, 5%, 2% en 2% voor tamsulosine monotherapie.
Les données à 4 ans issues de l’étude CombAT ont montré que l’incidence de tout événement indésirable imputé au médicament par l’investigateur au cours de la première, deuxième, troisième et quatrième années de traitement atteignait respectivement 22 %, 6 %, 4% et 2% pour l’association dutastéride + tamsulosine, 15%, 6%, 3% et 2% pour le dutastéride en monothérapie, et enfin 13 %, 5%, 2% et 2 % pour la tamsulosine en monothérapie.

Montelukast Mylan kan ook gebruikt worden als alternatieve behandeling voor inhalatiecorticosteroïden voor 2 tot 5 jaar oude patiënten die recent geen orale corticosteroïden hebben gebruikt tegen hun astma, en hebben aangetoond dat ze niet in staat zijn om inhalatiecorticosteroïden te gebruiken.
Montelukast Mylan peut également être utilisé comme traitement de substitution aux corticostéroïdes inhalés chez les patients de 2 à 5 ans qui n’ont pas pris récemment de corticostéroïdes oraux pour leur asthme et qui se sont montrés incapables d’utiliser les corticostéroïdes inhalés.

Montelukast Mylan 4 mg kauwtabletten kunnen ook een alternatief zijn voor laag gedoseerde inhalatiecorticosteroïden voor patiënten van 2 tot 5 jaar met lichte aanhoudende astma die geen recente voorgeschiedenis hebben van ernstige astma-aanvallen die oraal corticosteroïdengebruik vereisen, en die hebben aangetoond dat ze niet in staat zijn om inhalatiecorticosteroïden te gebruiken (zie rubriek 4.2).
Montelukast Mylan 4 mg comprimés à croquer peut également représenter une solution thérapeutique de substitution aux corticostéroïdes inhalés à faible dose chez les patients de 2 à 5 ans atteints d’asthme persistant léger, qui n’ont pas récemment présenté de graves crises d’asthme ayant requis l'utilisation d’un corticostéroïde oral et qui se sont montrés incapables de se servir de corticostéroïdes inhalés (voir rubrique 4.2).

Andere studies hebben aangetoond dat een verbruik van 5 g ethanol/d of meer gedurende de zwangerschap schadelijke effecten meebrengt voor het neurologische gedrag van kinderen van 6-7 jaar.
D’autres études ont montré qu’une consommation de 5 g/j d’éthanol ou plus durant la grossesse induisait des effets néfastes sur le comportement neurologique d’enfants de 6-7 ans.

1.1. In de afgelopen tien jaar hebben talrijke studies aangetoond dat substitutiehormonen het risico op borstkanker bij vrouwen in de menopauze verhogen.
1.1. Depuis une décennie, de nombreuses études ont démontrées que les hormones de substitution augmentent le risque de cancer du sein chez les femmes ménopausées.

toegeschreven aan een bacteriële besmetting is echter niet drastisch verminderd (van 6,6 tot 4 per miljoen tussen 1994 en 2007; Andreu et al., 2008). De Belgische hemovigilantiegegevens (systematische microbiologische opsporing of pathogeenreductie in ongeveer 95 % van de gevallen) hebben voor het jaar 2006 één ernstige transfusiereactie als gevolg van een bacteriële besmetting van het concentraat op 64.067 getransfuseerde concentraten aangetoond (FAGG, 2007).
2006, une réaction transfusionnelle grave suite à une contamination bactérienne du concentré, sur 64.067 concentrés transfusés (AFMPS, 2007).