Vertaling van "jaar ervaren " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dementie bij de ziekte van Alzheimer die optreedt na het 65e jaar, doorgaans na het 75e jaar of nog later, met een langzame progressie en met geheugenzwakte als belangrijkste kenmerk. | Neventerm: | primair degeneratieve dementie van het Alzheimer-type met aanvang in het senium | seniele dementie, Alzheimer-type | ziekte van Alzheimer, type 1
Définition: Démence de la maladie d'Alzheimer survenant après l'âge de 65 ans, habituellement à la fin de la huitième décennie ou au-delà ; elle évolue de façon lentement progressive et se caractérise essentiellement par une altération de la mémoire. | Démence dégénérative primaire de type Alzheimer, à début sénile Démence sénile, de type Alzheimer (DSTA) Maladie d'Alzheimer, type 1

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Syndromen waarin het overheersende symptoom een of andere tic is. Een tic is een onwillekeurige, snelle, herhaalde, niet-ritmische motorische-beweging (doorgaans door welomschreven spiergroepen) of vocale uiting die plotseling begint en geen duidelijk doel dient. Tics worden meestal ervaren als onbedwingbaar, maar kunnen doorgaans voor een variërend tijdsinterval onderdrukt worden, ze verergeren onder stress en verdwijnen tijdens de slaap. Gewone tics van enkelvoudige motorische-aard, zijn knipperen met de ogen, schokken met de hals, ophalen van de schouders en grimasseren. Gewone tics van enkelvoudige vocale-aard, zijn keelschrapen, blafhoesten, snuiven en sissen. Gewone complexe-tics zijn zichzelf slaan, opspringen en wippen. Gewone tics van complexe vocale-aard zijn herhalen van bepaalde woorden en soms het gebruik van sociaal niet aanvaarde (vaak obscene) woorden (coprolalie) en het herhalen van eigen geluiden of woorden (palilalie).
Définition: Syndromes, caractérisés par la présence, au premier plan, d'un tic. Un tic est un mouvement moteur ou une vocalisation involontaire, rapide, récurrent et non rythmique (impliquant habituellement des groupes musculaires déterminés), survenant brusquement et sans but apparent. Les tics sont habituellement ressentis comme étant irrépressibles, mais peuvent en général être supprimés durant une période de temps variable. Ils sont souvent exacerbés par le stress et disparaissent durant le sommeil. Les tics moteurs simples banals comportent le clignement des yeux, les mouvements brusques du cou, les haussements d'épaules et les grimaces. Les tics vocaux simples banals comportent le râclement de gorge, l'aboiement , le reniflement et le sifflement. Les tics moteurs complexes banals concernent le fait de se frapper, de sauter et de sautiller. Les tics vocaux complexes banals comprennent la répétition de mots particuliers, avec parfois emploi de mots socialement réprouvés, souvent obscènes (coprolalie) et la répétition de ses propres sons ou mots (palilalie).

Omschrijving: De patiënt lijdt onder onzekerheid omtrent zijn of haar genderidentiteit of seksuele oriëntatie, waardoor angst of depressiviteit worden veroorzaakt. Meestal komt dit voor bij adolescenten die niet zeker weten of zij homoseksueel, heteroseksueel of biseksueel zijn of bij personen die na een periode van ogenschijnlijk evenwichtige seksuele oriëntatie (dikwijls in een langdurige relatie), ervaren dat hun seksuele oriëntatie aan het veranderen is.
Définition: Le sujet est incertain quant à son identité sexuelle ou son orientation sexuelle et sa souffrance est responsable d'anxiété ou de dépression. La plupart du temps, cela survient chez des adolescents qui ne sont pas certains de leur orientation, homosexuelle, hétérosexuelle ou bisexuelle, ou chez des sujets qui, après une période d'orientation sexuelle apparemment stable (souvent dans une relation de longue durée) éprouvent un changement dans leur orientation sexuelle.

Omschrijving: Een persoonlijkheidsstoornis die wordt gekenmerkt door het uit de weg gaan van affectieve, sociale en andere contacten met een voorkeur voor fantasie, solitaire activiteiten en introspectieve gereserveerdheid. Er bestaat een onvermogen om gevoelens te uiten en plezier te ervaren.
Définition: Trouble de la personnalité caractérisé par un retrait des contacts (sociaux, affectifs ou autres), une préférence pour la fantaisie, les activités solitaires et l'introspection. Il existe une limitation à exprimer ses sentiments et à éprouver du plaisir.

Omschrijving: Het dragen van kleding van de andere sekse gedurende een deel van de tijd om het genoegen te kunnen ervaren tijdelijk deel uit te maken van het andere geslacht, maar zonder een meer permanente sekseverandering of operatieve correctie ook maar enigszins te wensen en zonder seksuele opwinding bij de verkleedpartij. | Neventerm: | genderidentiteitsstoornis tijdens adolescentie of volwassenheid, niet-transseksuele vorm
Définition: Ce terme désigne le fait de porter des vêtements du sexe opposé pendant une partie de son existence, de façon à se satisfaire de l'expérience d'appartenir au sexe opposé, mais sans désir de changement de sexe plus permanent moyennant une transformation chirurgicale; le changement de vêtements ne s'accompagne d'aucune excitation sexuelle. | Trouble de l'identité sexuelle chez l'adulte ou l'adolescent, type non transsexuel

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

Omschrijving: Een tamelijk goed gedefinieerde cluster van fobieën, waaronder angsten om het huis te verlaten; zich te begeven in winkels, menigten en openbare gelegenheden; of om alleen te reizen met treinen, bussen of vliegtuigen. Paniekstoornis is een veel voorkomend kenmerk van zowel huidige episoden als van die in het verleden. Depressieve en obsessieve symptomen en sociale fobieën zijn eveneens vaak aanwezig als bijkomende kenmerken. Vermijding van de fobie veroorzakende situatie staat vaak op de voorgrond en sommige agorafobici ervaren weinig angst omdat ze hun fobie veroorzakende situaties kunnen vermijden. | Neventerm: | agorafobie zonder voorgeschiedenis van paniekstoornis | paniekstoornis met agorafobie
Définition: Groupe relativement bien défini de phobies concernant la crainte de quitter son domicile, la peur des magasins, des foules et des endroits publics, ou la peur de voyager seul en train, en autobus ou en avion. La présence d'un trouble panique est fréquente au cours des épisodes actuels ou antérieurs d'agoraphobie. Parmi les caractéristiques associées, on retrouve souvent des symptômes dépressifs ou obsessionnels, ainsi que des phobies sociales. Les conduites d'évitement sont souvent au premier plan de la symptomatologie et certains agoraphobes n'éprouvent que peu d'anxiété, car ils parviennent à éviter les situations phobogènes. | Agoraphobie sans antécédents de trouble panique Trouble panique avec agoraphobie

incidentie | voorkomen per jaar
incidence | incidence

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Tandartsen uit de oudste leeftijdsgroep (> 55 jaar) ervaren “zelden tot nooit” problemen op vlak van communicatie met kwetsbare ouderen in 58% van de gevallen ten opzichte van 41% voor de jongste leeftijdsgroep (22-40jaar)(p=0,02). Op vlak van toegankelijkheid van de praktijk blijkt er een significant verschil te bestaan tussen de tandartsen van beide taalgroepen (p=0,028).
En ce qui concerne l’accessibilité du cabinet , il ne semble exister une différence significative entre les dentistes des deux groupes linguistiques, (p=0,028).

Bij de volwassenen werd er een significant verband vastgesteld tussen het gerapporteerd laatste bezoek aan de tandarts en de ervaren problemen bij tandartsbezoek: significant meer volwassenen met een beperking die het afgelopen jaar niet bij de tandarts waren geweest, rapporteerden een probleem om een tandarts te consulteren (64% (laatste tandartsbezoek meer dan 5 jaar geleden) en 48% (laatste tandartsbezoek meer dan één jaar geleden, maar minder dan vijf jaar) versus 30% bij degenen die het afgelopen jaar een tandarts consulteerden; p< 0,001).
Parmi les adultes, on a constaté un rapport significatif entre la dernière visite rapportée chez le dentiste et les problèmes rencontrés lors d’une visite chez le dentiste: un nombre significativement supérieur d’adultes limités qui, l’année précédente, n’avaient pas été chez le dentiste ont signalé un problème pour consulter un dentiste, à savoir 64% (la dernière visite chez le dentiste remonte à plus de 5 ans) et 48% (la dernière visite chez le dentiste remonte à plus d’un an mais à moins de cinq ans) contre 30% parmi les personnes qui, l’année précédente, avaient consulté un dentiste; p< 0,001.

Bij volwassenen met een beperking werd een significant verband vastgesteld tussen het gerapporteerd laatste tandartsbezoek en de subjectieve behandelnood (meer volwassenen met een beperking die de voorbije 5 jaar niet bij de tandarts waren geweest, rapporteerden een probleem in de mond), de vraag naar tandheelkundige verzorging (meer volwassenen met een beperking die het afgelopen jaar niet bij de tandarts waren geweest, zouden graag een tandarts consulteren) en problemen die ervaren worden bij (de organisatie van) een tandartsbezoek (meer volwassenen met een beperking die het afgelopen jaar niet bij de tandarts waren geweest, rapporteerden een probleem om een tandarts te consulteren).
Parmi les adultes limités, on a constaté un rapport significatif entre la dernière visite du dentiste rapportée et le besoin subjectif de traitement (plus d’adultes limités qui n’avaient pas été chez le dentiste durant les 5 dernières années ont signalé un problème au niveau de la bouche), la demande en soins dentaires (plus d’adultes limités qui, l’année précédente, n’avaient pas été chez le dentiste aimeraient en consulter un) et les problèmes éprouvés lors d’une visite chez le dentiste ou pour l’organisation de cette visite (plus d’adultes limités qui, l’année précédente, n’avaient pas été chez le dentiste ont signalé un problème pour en consulter un).

Behandeling in ‘ervaren’ ziekenhuizen geeft betere overlevingskans Tussen 2004 en 2006 behandelde de helft van de Belgische ziekenhuizen minder dan 50 borstkankerpatiënten per jaar.
La prise en charge dans un hôpital de référence offre de meilleures chances de survie Entre 2004 et 2006, la moitié des hôpitaux traitait annuellement moins de 50 femmes souffrant d’un cancer du sein.

De patiënten van deze ‘minder ervaren’ ziekenhuizen hadden – bij een zelfde stadium van de tumor - ongeveer 20% meer kans om binnen de 5 jaar te overlijden.
Pour un stade de cancer équivalent, les femmes traitées dans les hôpitaux moins expérimentés avaient environ 20% de risques supplémentaires de décéder dans les 5 ans.

De zorg voor slokdarm- en maagkanker vraagt een grote specialisatie. De overlevingskans binnen de 30 dagen na een chirurgische ingreep (bij slokdarmkanker) en na 5 jaar (bij beide kankers) is duidelijk groter als de patiënt behandeld wordt in een ‘ervaren’ of hoog-volume ziekenhuis, dat jaarlijks minstens 20 gelijkaardige operatieve ingrepen uitvoert.
La prise en charge des cancers de l’œsophage et de l’estomac demande un degré élevé de spécialisation, et les chances de survie dans les 30 jours après chirurgie (dans le cas des tumeurs de l’œsophage) et après 5 ans (dans les deux types de cancers) sont clairement plus élevées lorsque le patient est traité dans un centre « expérimenté » ou traitant un volume important de cas (minimum 20 opérations comparables par an).

Het is belangrijk om regelmatig een onderzoek te laten doen; in het Verenigd Koninkrijk, bij voorbeeld, wordt aangeraden dit onderzoek om de drie jaar te laten uitvoeren (plaatselijke statistieken invoegen) Hoewel een vaginaal uitstrijkje soms als enigszins vervelend of onaangenaam wordt ervaren, is het pijnloos en zeer eenvoudig en snel uit te voeren.
Il est important de faire effectuer régulièrement ce type d’examens; par exemple, au Royaume-Uni, il est recommandé de pratiquer cet examen tous les trois ans (insérer statistiques locales) Même si le prélèvement d’un frottis vaginal peut être ressentie comme une chose quelque peu embarrassante ou désagréable, cet examen est totalement indolore et sa réalisation est extrêmement simple et très rapide.

Deze rolstoel is bedoeld voor actieve en zelfstandige ervaren (minstens 4 jaar gebruik) actief rolstoelgebruikers.
Cette voiturette est destinées aux utilisateurs de voiturette manuelle active expérimentés (au moins 4 ans d'utilisation), actifs et autonomes.

Voor de gebruikers die weten in welke positie ze willen zitten (d.w.z. de ervaren gebruikers, die al minstens 4 jaar actief een rolstoel gebruiken), is het wenselijk dat de zitpositie niet meer verstelbaar is.
Elles ne peuvent par conséquent pas être remboursées. Pour les utilisateurs qui savent dans quelle position ils veulent s’asseoir (autrement dit, les utilisateurs expérimentés qui utilisent une voiturette active depuis 4 ans déjà au moins), il est souhaitable que la position d’assise ne soit plus réglable.

Voor de gebruikers die weten in welke positie ze willen zitten (d.w.z. de ervaren gebruikers, die al minstens vier jaar een actief rolstoel gebruiken), is het wenselijk dat de zitpositie niet meer verstelbaar is.
Pour les utilisateurs qui savent dans quelle position ils veulent s’asseoir (autrement dit, les utilisateurs expérimentés qui utilisent une voiturette active depuis quatre ans déjà au moins), il est souhaitable que la position d’assise ne soit plus réglable.