Vertaling van "jaar en per schadegeval kan uitgekeerd " (Nederlands → Frans) :

In de overgrote meerderheid van de polissen is het voorziene bedrag het maximum dat per jaar en per schadegeval kan uitgekeerd worden.
Dans la grande majorité des polices, le montant prévu est le maximum qui peut être versé par an et par sinistre.

De gemiddelde kost van een schadegeval ten laste van het Fonds zou rekening houdend met een inflatiepercentage van 3% per jaar 107 163 x(1.03) 6 =127 958€ bedragen in 2009.
Le coût moyen d’un dommage à charge du Fonds serait donc, si l’on tient compte d’une inflation annuelle de 3%, de : 107.163 x (1,03) 6 = 127.958 € en 2009.

Het verzekerde bedrag is bij alle maatschappijen 100 of 200 miljoen per schadegeval (niet per slachtoffer - quid bij seriële schade?) en per jaar (wat nauwelijks één arts weet).
Le montant assuré est, dans toutes les sociétés, de 100 à 200 millions BEF par sinistre (et non par victime - quid en cas de dommages en série?) et par an (ce que très peu de médecins savent).

4° het brutobedrag van de spaartegoeden, kapitalen en afkoopwaarden die aan de belasting zijn onderworpen, bedoeld in artikel 171, 1°, d tot h, 2°, 4°, f tot h en de artikelen 515bis, 5de lid, 515quater en 515octies van het WIB/92 in aanmerking genomen voor het bedrag van de rente die voortvloeit uit de omzetting ervan volgens de coëfficiënt, bedoeld in artikel 73 van het koninklijk besluit tot uitvoering van het WIB/92 gedurende een periode van tien jaar vanaf het jaar waarin het kapitaal of de afkoopwaarde is uitgekeerd;
4° le montant brut de l’épargne, des capitaux et des valeurs de rachat visés à l’article 171, 1°, d à h, 2°, 4°, f à h et aux articles 515bis, alinéa 5, 515quater et 515octies du CIR/92, à concurrence du montant résultant de leur conversion selon le coefficient fixé à l’article 73 de l’arrêté d’exécution du CIR/92 et ce, pendant une période de dix ans à partir de l’année où le capital ou la valeur de rachat a été versé ;

Omzettingsrenten van kapitalen en afkoopwaarden: de reglementering brengt volgende preciseringen aan: «Het brutobedrag van de spaartegoeden, kapitalen en afkoopwaarden die aan de belasting zijn onderworpen bedoeld in artikel 171, 1°, d. tot h., 2°, 4°, f. tot h., en de artikelen 515bis, vijfde lid, 515quater en 515octies van het WIB/92, wordt in aanmerking genomen voor het bedrag van de rente die voortvloeit uit de omzetting ervan volgens de coëfficiënt bedoeld in artikel 73 van het koninklijk besluit tot uitvoering van het WIB/92, en dit gedurende een periode van 10 jaar vanaf het jaar waarin het kapitaal of de afkoopwaarde is uitgekeerd 84 ».
Rentes de conversion de capitaux et de valeurs de rachat : la réglementation apporte les précisions suivantes : Il est tenu compte du « montant brut de l’épargne, des capitaux et des valeurs de rachat visés à l’article 171, 1°, d à h, 2°, 4°, f à h, et aux articles 515bis, alinéa 5, 515quater et 515octies du CIR/92 à concurrence du montant résultant de leur conversion selon le coefficient fixé à l’article 73 de l’arrêté d’exécution du CIR/92, et ce pendant une période de 10 ans à partir de l’année où le capital ou la valeur de rachat a été versé 84 ».

Met gemiddeld 4,71% per jaar steeg het aantal uitgekeerde dagen de voorbije 5 jaar het meest bij de vrouwelijke bedienden.
Sur cette période de 5 ans, la croissance la plus importante est constatée chez les employées avec un taux moyen annuel de 4,71%.

Met gemiddeld 3,80% per jaar steeg het aantal uitgekeerde dagen de voorbije 5 jaar het sterkst bij de vrouwelijke bedienden.
Sur cette période de 5 ans, la croissance la plus importante est constatée chez les employées avec un taux moyen annuel de 3,80%.

Met gemiddeld 6,98% per jaar steeg het aantal uitgekeerde dagen de voorbije 5 jaar het meest bij de vrouwelijke bedienden.
Sur cette période de 5 ans, la croissance la plus importante est constatée chez les employées avec un taux moyen annuel de 6,98%.

Met gemiddeld 5,67% per jaar steeg het aantal uitgekeerde dagen de voorbije 5 jaar het meest bij de vrouwelijke bedienden.
Sur cette période de 5 ans, la croissance la plus importante est constatée chez les employées avec un taux moyen annuel de 5,67%.

(°) van toepassing vanaf 15-5-2007 (K.B. 11-5-07 – B.S. 1-6 – art. 1) (°°) Arrest Grondwettelijk Hof nr. 66/2012 van 24-5-2012; rolnummer 5123 In zake : de prejudiciële vraag over artikel 174, derde lid, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zoals dat artikel werd gewijzigd bij artikel 47 van de wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheid, gesteld door de Arbeidsrechtbank te Brussel. zegt voor recht : Artikel 174, derde lid, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zoals het werd ingevoegd bij artikel 47 van de wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheidszorg, schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het de verzekeringsinstellingen toestaat gedurende een jaar de invaliditeitsuitkeringen terug te vorderen die, door een aan hen toe te schrijven vergissing, ten onrechte aan hun aangeslotenen zijn uitbetaald, op voorwaarde dat de sociaal verzekerde niet wist of niet moest weten dat hij geen of niet langer recht had op de uitgekeerde prestatie (B.S. 2-8-12 – ed.
(°) d'application à partir du 1-1-2008 (°°) d’application à partir du 15-5-2007 (A.R. 11-5-07 – M.B. 1-6 – art. 1) (°°°) [Arrêt de la Cour constitutionnelle n° 66/2012 du 24-5-2012 ; numéro du rôle : 5123 En cause : la question préjudicielle concernant l'article 174, alinéa 3, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, tel que cet article a été modifié par l'article 47 de la loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, posée par le Tribunal du travail de Bruxelles. dit pour droit : L'article 174, alinéa 3, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, tel qu'il a été inséré par l'article 47 de la loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il permet aux organismes assureurs de récupérer durant un an les prestations d'invalidité indûment payées à leurs affiliés par suite d'une erreur imputable aux organismes et pour autant que l'assuré social ne savait pas ou ne devait pas savoir qu'il n'avait pas ou plus droit à la prestation versée (M.B. 2-8-12 – ed.