Traduction de «jaar de aanbevolen dosis busilvex » (Néerlandais → Français) :

Dosering bij pediatrische patiënten (0 tot 17 jaar) De aanbevolen dosis Busilvex is als volgt:
Population pédiatrique (de 0 à 17 ans) La posologie recommandée de Busilvex est la suivante:

Bij pasgeborenen, kinderen en adolescenten (0 tot 17 jaar): De aanbevolen dosis Busilvex in combinatie met cyclofosfamide of melfalan is gebaseerd op uw lichaamsgewicht en ligt tussen 0,8 en 1,2 mg/kg.
Chez le nouveau né, l’enfant et l’adolescent (de 0 à 17 ans) : La dose recommandée de Busilvex en association avec le cyclophosphamide ou le melphalan est de 0,8 à 1,2 mg par kg de poids corporel.

Bij de behandeling met de aanbevolen dosis Busilvex van patiënten met een geschiedenis van epileptische aanvallen dient extra voorzichtigheid in acht te worden genomen.
Une attention particulière doit être portée lors de l’administration de la dose recommandée de Busilvex chez les patients ayant des antécédents de convulsions.

Als er geen hemopoëtische stamceltransplantatie zou worden uitgevoerd, zou de aanbevolen dosis Busilvex een overdosis zijn.
En l’absence de greffe de CSH, la dose recommandée de Busilvex constitue un surdosage en busulfan.

In combinatie met cyclofosfamide is de aanbevolen dosis Busilvex bij volwassen patiënten 0,8 mg per kg lichaamsgewicht.
La dose recommandée de Busilvex est de 0,8 mg par kg de poids corporel en association avec le cyclophosphamide.

Aanbevolen wordt anticonvulsiva te geven van 12 uur voor Busilvex tot 24 uur na de laatste dosis Busilvex.
Il est recommandé d’administrer les anticonvulsivants 12 h avant l’administration de Busilvex et jusqu’à 24 h après la dernière dose de Busilvex.

Van de 7 patiënten onder de 18 jaar (bereik van 5 tot 16 jaar) die met de aanbevolen dosis TRISENOX van 0,15 mg/kg/dag werden behandeld, bereikten 5 patiënten een volledige respons (zie rubriek 4.2).
Sur les 7 patients âgés de moins de 18 ans (entre 5 et 16 ans) et traités avec TRISENOX à la dose recommandée de 0.15 mg/kg/jour, 5 patients ont obtenu une rémission complète (voir rubrique 4.2).