Vertaling van "jaar 8 bijkomende " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

perineale laceratie, ruptuur of scheur als onder O70.0, met bijkomend letsel van | bekkenbodem | tijdens bevalling | perineale laceratie, ruptuur of scheur als onder O70.0, met bijkomend letsel van | perineumspieren | tijdens bevalling | perineale laceratie, ruptuur of scheur als onder O70.0, met bijkomend letsel van | vaginale spieren | tijdens bevalling |
Déchirure ou rupture périnéale comme en O70.0, intéressant aussi:muscles du:périnée | vagin | plancher pelvien | au cours de l'accouchement

perineale laceratie, ruptuur of scheur als onder O70.1, met bijkomend letsel van | anale sfincter | tijdens bevalling | perineale laceratie, ruptuur of scheur als onder O70.1, met bijkomend letsel van | septum rectovaginale | tijdens bevalling | perineale laceratie, ruptuur of scheur als onder O70.1, met bijkomend letsel van | sfincter NNO | tijdens bevalling |
Déchirure ou rupture périnéale comme en O70.1, intéressant aussi:cloison recto-vaginale | sphincter:SAI | anal | au cours de l'accouchement

perineale laceratie, ruptuur of scheur als onder O70.2, met bijkomend letsel van | anaal slijmvlies | tijdens bevalling | perineale laceratie, ruptuur of scheur als onder O70.2, met bijkomend letsel van | rectumslijmvlies | tijdens bevalling |
Déchirure ou rupture périnéale comme en O70.2, intéressant aussi la muqueuseanale | rectale | au cours de l'accouchement

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Dementie bij de ziekte van Alzheimer die optreedt na het 65e jaar, doorgaans na het 75e jaar of nog later, met een langzame progressie en met geheugenzwakte als belangrijkste kenmerk. | Neventerm: | primair degeneratieve dementie van het Alzheimer-type met aanvang in het senium | seniele dementie, Alzheimer-type | ziekte van Alzheimer, type 1
Définition: Démence de la maladie d'Alzheimer survenant après l'âge de 65 ans, habituellement à la fin de la huitième décennie ou au-delà ; elle évolue de façon lentement progressive et se caractérise essentiellement par une altération de la mémoire. | Démence dégénérative primaire de type Alzheimer, à début sénile Démence sénile, de type Alzheimer (DSTA) Maladie d'Alzheimer, type 1

Omschrijving: Een tamelijk goed gedefinieerde cluster van fobieën, waaronder angsten om het huis te verlaten; zich te begeven in winkels, menigten en openbare gelegenheden; of om alleen te reizen met treinen, bussen of vliegtuigen. Paniekstoornis is een veel voorkomend kenmerk van zowel huidige episoden als van die in het verleden. Depressieve en obsessieve symptomen en sociale fobieën zijn eveneens vaak aanwezig als bijkomende kenmerken. Vermijding van de fobie veroorzakende situatie staat vaak op de voorgrond en sommige agorafobici ervaren weinig angst omdat ze hun fobie veroorzakende situaties kunnen vermijden. | Neventerm: | agorafobie zonder voorgeschiedenis van paniekstoornis | paniekstoornis met agorafobie
Définition: Groupe relativement bien défini de phobies concernant la crainte de quitter son domicile, la peur des magasins, des foules et des endroits publics, ou la peur de voyager seul en train, en autobus ou en avion. La présence d'un trouble panique est fréquente au cours des épisodes actuels ou antérieurs d'agoraphobie. Parmi les caractéristiques associées, on retrouve souvent des symptômes dépressifs ou obsessionnels, ainsi que des phobies sociales. Les conduites d'évitement sont souvent au premier plan de la symptomatologie et certains agoraphobes n'éprouvent que peu d'anxiété, car ils parviennent à éviter les situations phobogènes. | Agoraphobie sans antécédents de trouble panique Trouble panique avec agoraphobie

Omschrijving: Een groep stoornissen waarin angst wordt opgeroepen enkel of overwegend, in bepaalde goed-omschreven situaties die niet als gevaarlijk gelden. Het is typerend dat dientengevolge deze situaties vermeden of met grote angst verdragen worden. De ongerustheid van de betrokkene kan gericht zijn op afzonderlijke symptomen, zoals hartkloppingen of een wee gevoel en gaat vaak gepaard met bijkomende angstgevoelens om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Zich in gedachten verplaatsen in de fobie veroorzakende situatie wekt doorgaans anticipatie-angst op. Fobische angst en depressiviteit gaan dikwijls samen. Of twee diagnosen nodig zijn, fobische angst en een depressieve episode of slechts één, wordt bepaald door het verloop van de twee ziekten in de tijd en door therapeutische overwegingen ten tijde van het consult.
Définition: Groupe de troubles dans lesquels une anxiété est déclenchée, exclusivement ou essentiellement, par certaines situations bien précises sans dangerosité actuelle. Ces situations sont de ce fait typiquement évitées ou endurées avec appréhension. Les préoccupations du sujet peuvent être centrées sur des symptômes individuels tels que des palpitations ou une impression d'évanouissement et aboutissent souvent à une peur de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. La simple évocation d'une situation phobogène déclenche habituellement une anxiété anticipatoire. L'anxiété phobique est souvent associée à une dépression. Pour déterminer s'il convient de faire deux diagnostics (anxiété phobique et épisode dépressif), ou un seul (anxiété phobique ou épisode dépressif), il faut tenir compte de l'ordre de survenue des troubles et des mesures thérapeutiques au moment de l'examen.

bijkomende duim
polydactylie radiale

dood door obstretische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het VBS en de BVAS zijn van oordeel dat de specialistenopleiding na 7 jaar studie (en sinds dit academiejaar 6 jaar), niet mag gedegradeerd worden tot een 5 à 6 jaar bijkomende studie.
Le GBS et l'ABSyM estiment que la formation de médecin spécialiste au terme de 7 années d'études (6 années depuis cette année académique) ne peut pas être rabaissée à 5 ou 6 années d'études supplémentaires.

Toename van vijandigheid trad met name op bij kinderen met obsessief-compulsieve stoornis en met name bij jongere kinderen van minder dan 12 jaar. Bijkomende voorvallen die vaker gezien werden: verminderde eetlust, tremor, transpiratie, hyperkinesie, agitatie, emotionele labiliteit (waaronder huilen en stemmingsschommelingen),
Les autres effets observés sont: diminution de l’appétit, tremblements, transpiration, hyperkinésie, agitation, émotions variées (dont pleurs et variations d’humeur), effets indésirables liés à des saignements, principalement de la peau et des muqueuses.

Bij vrouwen met een huidig of recent gebruik van HST, wordt het totale aantal bijkomende gevallen in dezelfde leeftijdsgroep geraamd op 1 tot 3 (beste raming = 2) bijkomende gevallen per 1.000 vrouwen die gedurende 5 jaar een HST hebben gebruikt, 3 tot 9 (beste raming = 6) extra gevallen per 1.000 vrouwen bij gebruik van HST gedurende 10 jaar en 5 tot 20 (beste raming = 12) bijkomende gevallen per 1.000 vrouwen die gedurende 15 jaar een HST hebben gebruikt. Het aantal bijkomende gevallen van borstkanker is nagenoeg vergelijkbaar voor
Chez les femmes qui utilisent actuellement ou qui ont récemment utilisé un THS, le nombre total de cas supplémentaires dans la même fourchette d’âge a été estimé entre 1 et 3 (estimation la plus juste = 2) cas supplémentaires pour 1000 femmes ayant utilisé un THS pendant 5 ans, entre 3 et 9 (estimation la

Million Women studie– Geschat bijkomend risico op borstkanker na 5 jaar gebruik Bijkomende gevallen per 1000 nooitgebruiksters Leeftijdscategorie (jaar) van HST Risico ratio # Bijkomende gevallen per 1000 HST gebruiksters gedurende 5 jaar (95% CI) gedurende een periode van 5 jaar a HST met alleen oestrogenen
Million Women Study – Estimation du risque supplémentaire de cancer du sein après 5 ans d’utilisation Cas supplémentaires par 1 000 Intervall patientes Cas supplémentaires par 1 000 utilisatrices d’un THS e d’âge n’ayant jamais Risque relatif # sur une période de 5 ans (IC à 95 %) (ans) utilisé aucun THS sur une période de 5 ans

Gecombineerde WHI studies – Bijkomend risico op ischemisch CVA d gedurende 5 jaar gebruik Bijkomende gevallen Incidentie per 1000 Leeftijdscategorie Risico ratio en per 1000 HST vrouwen in de placeboarm gedurende 5 jaar (jaar) 95%CI gebruiksters gedurende 5 jaar 50 - 59 8 1.3 (1.1 - 1.6) 3 (1 - 5)
Études WHI combinées – Risque supplémentaires d’accident vasculaire cérébral ischémique d sur une période de 5 ans d’utilisation Intervalle d’âge (ans) Incidence par 1 000 femmes du bras placebo sur une Risque relatif et IC à 95 % Cas supplémentaires par 1 000 utilisatrices sur une période de 5 ans

Men schat dat bij gezonde vrouwen die gedurende 5 jaar een HST gebruiken, het aantal bijkomende gevallen van VTE in een periode van 5 jaar tussen 2 en 6 (beste raming = 4) per 1.000 vrouwen tussen 50 en 59 jaar zal liggen en tussen 5 en 15 (beste raming = 9) per 1.000 vrouwen tussen 60 tot 69 jaar.
On estime que chez les femmes en bonne santé qui utilisent un THS pendant 5 ans, le nombre de cas supplémentaires de TEV sur une période de 5 ans sera compris entre 2 et 6 (meilleure estimation = 4) femmes pour 1000 entre 50 et 59 ans et entre 5 et 15 (meilleure estimation = 9) femmes pour 1000 entre 60 et 69 ans.

WHI Studies – Bijkomend risico op VTE gedurende 5 jaar gebruik Incidentie per 1000 Leeftijdscategorie Risico ratio en vrouwen in de placeboarm gedurende 5 (jaar) 95%CI jaar
Études WHI – Risque supplémentaire de TEV sur une période de 5 ans d’utilisation Intervalle d’âge (ans) Incidence par 1 000 femmes du bras placebo Risque relatif et IC à 95 %

US WHI studies – bijkomend risico op borstkanker na 5 jaar gebruik Incidentie per 1000 Leeftijdscategorie Risico ratio & vrouwen in de placeboarm gedurende 5 (jaar) 95%CI jaar
Etudes WHI US – Risque supplémentaire de cancer du sein après 5 ans d’utilisation Intervalle Incidence par 1 000 Risque relatif & IC à d’âge femmes du bras placebo sur 95 % (ans) une période de 5 ans

Dit bijkomend honorarium (102395) geldt enkel voor de patiënten uit de doelgroep van 45 tot 75 jaar.
Cet honoraire complémentaire (102395) n’est porté en compte que pour les patients du groupe cible âgés de 45 à 75 ans.

‣ Als het contraceptivum wordt afgeleverd door een ziekenhuisapotheker, hebben vrouwen die jonger zijn dan 21 jaar ook recht op een bijkomende tegemoetkoming als ze leven in
‣ Si le contraceptif est délivré par un pharmacien hospitalier, les femmes n’ayant pas atteint l’âge de 21 ans ont également droit à une intervention complémentaire si elles vivent dans