Vertaling van "inr-waarden kan vitamine " (Nederlands → Frans) :

Bij hogere INR-waarden kan vitamine K1 intraveneus (1 à 5 mg) worden toegediend.
En cas de valeur supérieure de l’INR, on peut administrer de la vitamine K1 par voie intraveineuse (1 à 5 mg).

Bij hogere INR-waarden wordt vitamine K nog steeds aangeraden, in voldoende hoge en eventueel herhaalde dosis.
En cas d’INR plus élevé, la vitamine K est toujours conseillée, à dose suffisamment élevée (et éventuellement répétée).

Deze dubbelblinde studie onderzocht het effect van rivaroxaban aan een dosis van 1 x 20 mg (15 mg bij creatinineklaring van 30-49 ml/min) versus warfarine (met INR-streefwaarde van 2-3) in een dubbel placebo-opzet (met reële of valse INR-waarden en dosisaanpassingen voor warfarine).
Elle évalue l’intérêt de l’administration de 1 x 20 mg de rivaroxaban (15 mg si clairance de créatinine 30-49 ml/min) versus warfarine (INR cible 2-3) en double insu et double placebo (avec INR réels ou factices et adaptations de doses pour la warfarine).

mg/dl) versus warfarine (INR-streefwaarde 2-3) in een dubbel placeboopzet (met reële of valse INR-waarden en dosisaanpassingen voor warfarine). Voor de primaire uitkomstmaat voor werkzaamheid (ischemisch of hemorragisch CVA of systemische embolie), was apixaban superieur aan warfarine (1,27%/jaar versus 1,60%/jaar, HR 0,79; 95%BI van 0,66 tot 0,95, p = 0,01).
(ischémique ou hémorragique) ou d’une embolie systémique, l’apixaban se montre supérieur à la warfarine (1,27%/an versus 1,60%/an, HR de 0,79 avec IC à 95% de 0,66 à 0,95, p=0,01).

Bij patiënten met een laag risico van trombo-embolie zijn er meerdere opties: (1) gewoon stoppen van de vitamine K-antagonist; (2) stoppen van de vitamine K-antagonist en substitutie met een heparine met laag moleculair gewicht aan preventieve dosis; (3) vermindering van de dosis van de vitamine K-antagonist 4 à 5 dagen vóór de ingreep, met eventueel toedienen van vitamine K1, tot een INR tussen 1,5 en 2 wordt bereikt.
Chez les patients avec un faible risque thrombo-embolique, différentes options sont envisageables: (1) arrêt simple des antagonistes de la vitamine K; (2) arrêt des antagonistes de la vitamine K et substitution par une héparine de bas poids moléculaire à dose préventive; (3) diminution de la dose des antagonistes de la vitamine K 4 à 5 jours avant l’intervention, et administration éventuelle de vitamine K1 de façon à atteindre un INR entre 1,5 et 2.

- Bij een matig verhoogde INR (4,5-10) ten gevolge van behandeling met vitamine K-antagonisten raden de richtlijnen aan 1 of 2 doses over te slaan en de INR spontaan te laten normaliseren.
- En cas d’élévation modérée de l’INR (4,5-10) suite à un traitement par un antagoniste de la vitamine K, il est conseillé dans les directives de supprimer 1 ou 2 doses et d’attendre la normalisation spontanée de l’INR.

Hij besluit dat het onderbreken van de anticoagulerende behandeling de enige aangewezen maatregel is in afwezigheid van bloedingen bij de meeste patiënten met een INR tussen 4,5 en 10, en dat vitamine K zou moeten voorbehouden worden voor patiënten met een verhoogd risico van bloedingen bij wie het voordeel van een plotse daling van de INR-waarde het risico van trombo-embolie compenseert.
Il conclut que l’interruption du traitement anticoagulant est la seule mesure appropriée en l’absence d’hémorragie chez la plupart des patients avec un INR entre 4,5 et 10, et que la vitamine K devrait être réservée aux patients avec un risque élevé d’hémorragie chez qui le bénéfice d’une réduction brutale de l’INR contrebalance le risque de thrombo-embolie.

In een commentaar naar aanleiding van deze studie, vestigt een lezer er ook de aandacht op dat in afwezigheid van risicofactoren voor bloedingen (b.v. antecedenten van ulcus pepticum, trombopenie, recente chirurgie) een verhoging van de INR-waarde tussen 4,5 en 10 het risico van ernstige bloedingen slechts weinig verhoogt; hij voegt er ook aan toe dat een overdreven correctie van de INR door toediening van vitamine K het risico van tromboembolie nutteloos verhoogt, in het bijzonder bij de patiënten met verhoogd risico van trombo-embolie.
Dans un commentaire à propos de cette étude, un lecteur attire également l’attention sur le fait qu’en l’absence de facteurs de risque d’hémorragie (tels antécédents d’ulcère peptique, thrombopénie, chirurgie récente), une élévation de l’INR entre 4,5 et 10 n’entraîne qu’une faible augmentation du risque d’hémorragie grave; il ajoute qu’une correction exagérée de l’INR par administration de vitamine K augmente inutilement le risque thrombo-embolique, notamment chez les patients avec un risque élevé de thrombo-embolie.

Deze tendens wordt echter bekritiseerd. Hoewel concentraties van 30 à 100 ng/ml (75 à 250 nmol/l) 25-OH-vitamine D als toereikend worden beschouwd, bestaat er geen eensgezindheid over de klinische relevantie van het vinden van hogere of lagere waarden, en de vooropgestelde optimale waarden lopen sterk uiteen.
Bien que des concentrations de 30 à 100 ng/ml (75 à 250 nmol/l) de 25-hydroxyvitamine D soient considérées comme suffisantes, il n’existe pas de consensus quant à l’impact clinique de valeurs supérieures ou inférieures, et les valeurs optimales proposées sont fort divergentes.

Bij een ingreep met een hoog bloedingsrisico werd aanbevolen om bij patiënten met een laag trombo-embolisch risico de vitamine K-antagonisten voort te zetten aan lagere doses (INR tussen 1,5 en 2,0), en bij patiënten met een hoog trombo-embolisch risico (bv. bij aanwezigheid van een mechanische hartklepprothese) de vitamine K-antagonisten tijdelijk te vervangen door heparine..
En cas d’intervention avec un risque élevé d’hémorragie, on y recommande de poursuivre les antagonistes de la vitamine K à moindre dose (INR entre 1,5 et 2,0) chez les patients avec un faible risque thrombo-embolique, et de remplacer temporairement les antagonistes de la vitamine K par de l’héparine chez les patients avec un risque thrombo-embolique élevé (p.ex. en présence d’une prothèse valvulaire mécanique).