Vertaling van "inname van lycopeen en luteïne door voedingssupplementen " (Nederlands → Frans) :

Herziening van de aanbevelingen betreffende een bijkomende inname van lycopeen en luteïne door voedingssupplementen (HGR 8592)
Révision des recommandations concernant un apport complémentaire en lycopène et en lutéine dans les compléments alimentaires (CSS 8592)

Herziening van de aanbevelingen betreffende een bijkomende inname van lycopeen en luteïne door voedingssupplementen
Révision des recommandations concernant un apport complémentaire en lycopène et en lutéine dans les compléments alimentaires

In een advies daaromtrent dd. 14 januari 2004 heeft de Hoge Gezondheidsraad gesteld dat de gewone dagelijkse inname van lycopeen via de voeding gemiddeld 2,5 mg bedraagt en die van luteïne 2,0 mg (HGR, 2004).
A cet égard, un avis du Conseil Supérieur de la Santé 1 du 14 janvier 2004 (CSH, 2004) estimait que l’apport alimentaire journalier usuel en lycopène par le biais de l’alimentation s’élève à 2,5 mg en moyenne et celui en lutéine à 2,0 mg.

In het kader van notificatie van voedingssupplementen en ingrediënten die lycopeen en/of luteïne bevatten, heeft de Hoge Gezondheidsraad het nuttig geacht een advies uit te brengen over de limieten inzake bijkomende inname van deze voedingsstoffen. Hierbij werd rekening gehouden enerzijds met een lopende reglementaire procedure en anderzijds met recente gegevens uit de wetenschappelijke literatuur.
Dans le cadre de demandes de notification de compléments alimentaires et d’ingrédients contenant du lycopène et/ou de la lutéine, le Conseil Supérieur de la Santé a estimé utile de formuler un avis concernant les limites d’apport complémentaire en ces substances alimentaires, en considération d’une part d’une procédure réglementaire en cours et d’autre part de données récentes de la littérature scientifique.

In verband met lycopeen, sluit de Hoge Gezondheidsraad zich aan bij de beschikking van de Europese Commissie van 23 april 2009, gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie op 28 april 2009 (EC, 2009a), die het in de handel brengen van lycopeen als voedselingrediënt voor gebruik in levensmiddelen toelaat op voorwaarde dat het maximale gehalte aan lycopeen in voedingssupplementen 15 mg per door de fabrikant aanbevolen dagelijkse dosis bedraagt.
En ce qui concerne le lycopène, le Conseil Supérieur de la Santé se rallie à la décision de la Commission du 23 avril 2009, publiée au Journal officiel de l’Union européenne le 28 avril 2009 (CE, 2009a) qui autorise la mise sur le marché de lycopène en tant qu’ingrédient alimentaire destiné à être utilisé dans les denrées alimentaires à la condition que la teneur maximale en lycopène dans les compléments nutritionnels soit de 15 mg par dose quotidienne, selon les recommandations du fabricant.

De Raad stelde toen voor deze stoffen binnen de volgende concentratielimieten aan voedingsmiddelen toe te voegen: 15 % van deze waarden voor de minimale inname en 150 % voor de maximale inname. Dit stemt in de praktijk overeen met de toegelaten dagelijkse bijkomende innamen tussen 0,375 en 3,75 mg voor lycopeen en van 0,3 tot 3 mg voor luteïne.
Le Conseil proposait alors que ces substances soient ajoutées aux denrées alimentaires dans des limites de concentration s’élevant à 15 % de ces valeurs pour l’apport minimal et à 150 % pour l’apport maximal, ce qui, en pratique donnait des apports complémentaires journaliers autorisés entre 0,375 et 3,75 mg de lycopène et 0,3 à 3 mg de lutéine.

Reeds in 1975 was het Scientific Committee on Foods van de Europese Unie (SCF, 1975) van oordeel dat een Aanvaardbare Dagelijkse Inname (ADI) onmogelijk kon bepaald worden voor lycopeen maar vond dat het gebruik van lycopeen, bereid op basis van natuurlijke voedingsmiddelen door fysische middelen, aanvaardbaar was voor zover de toegevoegde hoeveelheid niet significant verschillend was van de verbruikte hoeveelheid via de meest relevante gebruikelijke voedingsmiddelen.
Dès 1975, le Scientific Committee on Foods de l’Union européenne (SCF, 1975) estime qu’il est impossible d’établir une Dose Journalière Admissible (DJA) pour le lycopène, mais il accepte d’utiliser le lycopène préparé à partir d’aliments naturels par des moyens physiques à condition que la quantité ajoutée ne diffère pas significativement de la quantité consommée via les aliments usuels les plus relevants.