Traduction de «inlichting van geneeskundige aard mag worden medegedeeld » (Néerlandais → Français) :

Onder artikel 62 wordt echter gepreciseerd dat «een diagnose of een inlichting van geneeskundige aard mag worden medegedeeld binnen de perken van volstrekte noodzaak: a) aan de wettelijke of feitelijke vertegenwoordiger van een onbekwame of bewusteloze patiënt.De in vertrouwen door een patiënt medegedeelde gegevens mogen nooit openbaar worden gemaakt».
L'article 62 précise cependant que «la communication d'un diagnostic ou de renseignements médicaux peut se faire dans les limites strictes absolument indispensables: a) au représentant légal ou de fait du patient incapable ou inconscient.La confidence d'un patient ne sera jamais révélée».

De Nationale Raad is zo vrij te verwijzen naar artikel 62 van de Code van geneeskundige plichtenleer volgens hetwelk binnen de perken van volstrekte noodzaak een diagnose of een inlichting van geneeskundige aard mag worden meegedeeld : .b) aan de geneesheer belast met een gerechtelijk-geneeskundig onderzoek, voor zover de inlichtingen beperkt blijven tot de objectieve medische gegevens die rechtstreeks verband houden met het doel van het onderzoek en de patiënt daarmee instemt.
Le Conseil national se permet de renvoyer à l'article 62 du Code de déontologie médicale qui dispose que la communication d'un diagnostic ou de renseignements médicaux peut se faire dans les limites strictes absolument indispensables : . b) au médecin chargé d'une mission d'expertise judiciaire lorsque la communication est limitée aux données objectives médicales en relation directe avec le but précis de l'expertise, et que le patient a donné son accord.

In artikel 62 van de Code van geneeskundige Plichtenleer wordt deze mogelijkheid voorzien: " Binnen de perken van volstrekte noodzaak, mag een diagnose of een inlichting van geneeskundige aard worden medegedeeld aan de wettelijke of feitelijke vertegenwoordigers van een onbekwame of bewusteloze patiënt.De in vertrouwen door een patiënt medegedeelde gegevens mogen nooit openbaar worden gemaakt" .
L'article 62 du Code de déontologie médicale prévoit cette possibilité: «La communication d'un diagnostic ou de renseignements médicaux peut se faire dans les limites strictes absolument indispensables au représentant légal ou de fait du patient incapable ou inconscient.La confidence d'un patient ne sera jamais révélée».

(1) Art. 60 De geneesheer is gerechtigd aan een door de bevoegde overheid aangeduide geneesheer, alle geneeskundige gegevens mede te delen teneinde het onderzoek van pensioenaanvragen van militairen of oorlogsslachtoffers te vergemakkelijken (2) Art. 62b Binnen de perken van volstrekte noodzaak, mag een diagnose of een inlichting van geneeskundige aard worden medegedeeld: a b. aan de geneesheer met een gerechtelijk‑geneeskundig onderzoek belast, voor zover de inlichtingen beperkt blijven tot de objectieve medische gegevens die rechtstreeks verband houden met het doel van het onderzoek en de patiënt daarmee instemt.
(1) Art. 60: Le médecin est autorisé à transmettre au médecin désigné par les autorités compétentes les renseignements médicaux susceptibles de faciliter l'instruction d'une demande de pension militaire ou de victime de guerre (2) Art.62b: La communication d'un diagnostic ou de renseignements médicaux peut se faire dans les limites strictes absolument indispensables: a b. au médecin chargé d'une mission d'expertise judiciaire lorsque la communication est limitée aux données objectives médicales en relation directe avec le but précis de I'expertise, et que le patient a donné son accord;

Krachtens artikel 62c van de Code van geneeskundige Plichtenleer mag een diagnose of een inlichting van geneeskundige aard medegedeeld worden aan instellingen met een wetenschappelijke opdracht, zonder vermelding van naam.
L'article 62 c. du Code de déontologie médicale prévoit la possibilité de communication d'un diagnostic ou de renseignements médicaux sous forme anonyme à des organismes à but scientifique.

(1) Art. 62 Binnen de perken van volstrekte noodzaak, mag een diagnose of een inlichting van geneeskundige aard worden medegedeeld: (..) b. aan de geneesheer met een gerechtelijk-geneeskundig onderzoek belast, voor zover de inlichtingen beperkt blijven tot de objectieve mediche gegevens die rechtstreeks verband houden met het doel van het onderzoek en de patiënt daarmee instemt.
(1) Art. 62 La communication d'un diagnostic ou de renseignements médicaux peut se faire dans les limites strictes absolument indispensables: b. au médecin chargé d'une mission d'expertise judiciaire lorsque la communication est limitée aux données objectives médicales en relation directe avec le but précis de l'expertise, et que le patient a donné son accord.

Verder refereert de Directeur‑generaal aan artikel 62b van de Code betreffende de mededeling van de diagnose of een inlichting van geneeskundige aard aan de geneesheer met een gerechtelijk‑geneeskundig onderzoek belast voor zover de patiënt daarmee instemt en vraagt of in dergelijk geval door de arts een selectie mag worden gemaakt uit de documenten van het medisch dossier en alleen de voor de zaak van de patiënt gunstige stukken medegedeeld(2).
Le médecin directeur évoque également l'article 62b du Code(2) concernant la communication, avec l'accord du patient, du diagnostic ou de renseignements médicaux au médecin chargé d'une expertise judiciaire et demande si, dans ce cas, le médecin peut faire une sélection des documents du dossier médical et transmettre les seuls éléments favorables à son patient.

Art. 3. Voor de reizen van de rechthebbende in een voertuig aangepast voor het vervoer in zijn invalidenwagentje mag enkel een tegemoetkoming worden verleend op voorwaarde dat het College van geneesheren-directeurs of de adviserend geneesheer heeft erkend dat wegens de aard en de ernst van zijn pathologie de rechthebbende enkel in zijn invalidenwagentje de reizen naar en van het revalidatiecentrum kan doen, wat uit een gemotiveerd geneeskundige getuigschrift moet blijken.
Art. 3. Les déplacements du bénéficiaire dans un véhicule adapté à son transport dans sa voiturette d’invalide ne peuvent donner lieu à intervention qu’à condition que le Collège des médecins-directeurs ou le médecin conseil ait reconnu qu’en raison de la nature et de la gravité de sa pathologie, le bénéficiaire ne peut effectuer les déplacements en direction et en provenance du centre que dans sa voiturette d’invalide, ainsi que l’atteste un certificat médical motivé.

“Art. 3. Voor de reizen van de rechthebbende in een voertuig aangepast voor het vervoer in zijn invalidenwagentje mag enkel een tegemoetkoming worden verleend, op voorwaarde dat het College van geneesheren-directeurs of de adviserend geneesheer heeft erkend dat wegens de aard en de ernst van zijn pathologie de rechthebbende enkel in zijn invalidenwagentje de reizen van en naar het revalidatiecentrum kan doen, wat uit een gemotiveerd geneeskundig getuigschrift moet blijken”.
« Art. 3. Les déplacements du bénéficiaire dans un véhicule adapté à son transport dans sa voiturette d’invalide ne peuvent donner lieu à intervention qu’à condition que le Collège des médecins-directeurs ou le médecin conseil ait reconnu qu’en raison de la nature et de la gravité de sa pathologie, le bénéficiaire ne peut effectuer les déplacements en direction et en provenance du centre que dans sa voiturette d’invalide, ainsi que l’atteste un certificat médical motivé».

Uit het feit dat de medische expertises in het kader van geschillen met betrekking tot de wetgeving en regelgeving inzake verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen onderworpen zijn aan een tarifering door de Koning, mag niet worden besloten dat de kwaliteit van die expertises minder goed zou zijn dan die van de gemeenrechtelijke deskundigenonderzoeken, noch dat de rechtzoekenden verschillend zouden worden behandeld naargelang van de aard van het geschil waarvoor het deskundigenonderzoek wordt verricht.
Le fait que les expertises médicales dans le cadre de litiges relatifs à la législation et à la réglementation en matière d’assurance obligatoire soins de santé et indemnités soient soumises à une tarification par le Roi ne permet pas de conclure que la qualité de ces expertises serait moindre que celle des expertises de droit commun et que les justiciables seraient donc traités différemment en fonction de la nature du litige dans lequel s’inscrit l’expertise.