Traduction de «in staat zelf een oordeel » (Néerlandais → Français) :

Omdat bij de verschillende vormen van CJD zich een dementie ontwikkelt, zijn de patiënten vaak niet meer in staat zelf een oordeel te vellen.
Etant donné qu’une démence se développe dans les différentes formes de CJD, les patients ne sont généralement plus en état de porter un jugement.

De gebruiker van de grond staat zelf in voor alle teeltwerkzaamheden (hij voert ze zelf uit of besteedt ze uit).
L’utilisateur des terres gère lui-même toutes les opérations culturales (il les réalise lui-même ou les sous-traite).

De gebruiker van de grond staat zelf in voor de andere teeltwerkzaamheden (hij voert ze zelf uit of besteedt ze uit).
L’utilisateur des terres gère lui-même les autres opérations culturales (il les réalise lui-même ou les sous-traite).

Het FAVV staat zelf onder het toezicht van het FVO (Food and Veterinary Office - Voedselen veterinair bureau), een controleorgaan van de Europese Commissie - DG SANCO.
vétérinaire = FVO ou Food and Veterinary Office) organe de contrôle de la Commission

De betrokken arts staat in voor de anamnese en het klinisch onderzoek in het kader van de diagnostiek en zal ook in staat zijn de eventuele complicaties die aan de act zelf zijn verbonden, vast te stellen, op te volgen en aan te pakken.
Le médecin impliqué est responsable de l’anamnèse et de l’examen clinique dans le cadre du diagnostic et sera également à même de constater les complications éventuelles liées à l’acte luimême, de les suivre et de les gérer.

De stagemeester kan van oordeel zijn dat de kandidaat niet in staat is om de gekozen discipline uit te oefenen of dat hij niet meer gewenst is in zijn dienst.
Le maître de stage peut estimer que le candidat n’est pas apte à exercer la discipline choisie ou qu’il est devenu indésirable dans son service.

In overeenstemming met de conclusies van de auteurs van de studie en met die van de internationale expertgroepen, zoals hierboven vermeld, is de Hoge Gezondheidsraad van oordeel dat de aanbevelingen inzake vaccinatie tegen hepatitis B van zuigelingen en adolescenten door de studie van Hernan et al, niet opnieuw ter discussie worden gesteld. Voor volwassenen, die tot een risicogroep voor hepatitis B behoren, blijft het voordeel van de vaccinatie hoger dan het risico op MS, zelfs als men een relatief risico groter dan 3, zoals gemeten in de studie van Hernan et al, in acht neemt.
En accord avec les conclusions des auteurs de l’étude, et avec celles des groupes d’experts internationaux auxquels il est fait référence ci-dessus, le Conseil Supérieur d’Hygiène estime que les recommandations de vaccination contre l’hépatite B des nourrissons et des adolescents ne sont pas remises en cause par l’étude de Hernan et al. Chez les adultes appartenant à un groupe à risque pour l’hépatite B, le bénéfice de la vaccination reste supérieur au risque d’apparition de SEP, même en considérant un risque relatif supérieur à 3, tel que mesuré dans l’étude de Hernan et al.

In deze belangrijke wet worden de algemene beginselen van milieurecht opgesomd:  het preventiebeginsel: beter voorkomen dan genezen;  het voorzorgsbeginsel: voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen wanneer er redenen zijn om bezorgd te zijn over verontreiniging;  het beginsel van duurzaam beheer: de menselijke activiteiten moeten op zodanige wijze worden beheerd dat het mariene ecosysteem verder in staat is om het gebruik van de zee blijvend te verzekeren;  het beginsel “de vervuiler betaalt”: de kosten voor de maatregelen ter voorkoming en bestrijding van verontreiniging zijn voor rekening van de vervuiler;  het herstelbeginsel: bij schade of milieuverstoring moet het mariene milieu, in de mate van het mogelijke, in de oorspronkelijke toestand worden hersteld;  het beginsel van objectieve aansprakelijkheid: bij elke schade of milieuverstoring van de zeegebieden ten gevolge van een ongeval of een inbreuk op de wetgeving, is diegene die de schade of milieuverstoring heeft veroorzaakt, verplicht deze te herstellen, zelfs al heeft hij geen fout begaan.
Les principes généraux du droit de l'environnement sont résumés dans cette loi essentielle :  le principe de prévention : mieux vaut prévenir que guérir ;  le principe de précaution : des mesures préventives doivent être prises dès qu'il y a motif d'inquiétude en matière de pollution ;  le principe de gestion durable : les activités humaines doivent être gérées de façon à maintenir les écosystèmes marins dans un état garantissant la pérennité de l'utilisation de la mer ;  le principe du pollueur-payeur : le coût des mesures de prévention et de lutte contre la pollution est supporté par le pollueur ;  le principe de restauration : en cas de dommages à l'environnement ou de perturbation de celui-ci, le milieu marin doit être restauré autant que possible dans son état initial ;  le principe de responsabilité objective : en cas de dommages à l'environnement ou de perturbation de celui-ci dans les espaces marins à la suite d'un accident ou d'une infraction à la législation, la partie ayant provoqué le dommage ou la perturbation de l'environnement a l'obligation d'y remédier, même si elle n'a commis aucune faute.

Het slachtoffer zelf krijgt eveneens bericht van de dienst traditionele activiteiten GGD waarin staat dat zijn dossier werd afgehandeld en overgemaakt aan de opdrachtgevende administratie.
Le service Activités traditionnelles de l’OML informe la victime que son dossier a été traité et remis à l’administration commanditaire.

Een stof die in bijlage VI staat, moet ingedeeld worden volgens de indeling en etikettering van deel 3 van bijlage VI. Nadien moet de fabrikant, de importeur of de downstreamgebruiker de stof zelf nog verder indelen volgens Titel II voor al de gevarenklassen of onderverdelingen van een gevarenklasse waarvoor geen geharmoniseerde indeling en etikettering is opgenomen in deel 3 van bijlage VI. Bijvoorbeeld, een stof kan een geharmoniseerde indeling en etikettering hebben voor acute orale toxiciteit, maar niet voor acute dermale toxiciteit.
Une substance qui se trouve dans l'annexe VI doit être classée conformément à la classification et à l'étiquetage de la partie 3 de l'annexe VI. Ensuite, le fabricant, l'importateur ou l'utilisateur en aval doit encore classer la substance elle-même selon le Titre II pour toutes les classes de danger ou divisions d'une classe de danger pour lesquelles il n'y a pas de classification et d'étiquetage harmonisés repris dans la partie 3 de l'annexe VI. Par exemple, une substance peut avoir une classification et un étiquetage harmonisés pour une toxicité aiguë par voie orale mais pas pour une toxicité aiguë par voie cutanée.