Vertaling van "hypertensie wanneer ß-blokkers of ace-inhibitoren niet verdragen " (Nederlands → Frans) :

Naast deze vier belangrijkste klassen, kunnen andere geneesmiddelen zoals de nitraten en de calciumantagonisten (vooral verapamil en diltiazem) nuttig zijn in de aanpak van symptomen van angor of van risicofactoren zoals hypertensie wanneer ß-blokkers of ACE-inhibitoren niet verdragen worden.
Outre ces quatre classes thérapeutiques principales, d’autres médicaments tels les dérivés nitrés et les antagonistes du calcium (surtout le vérapamil et le diltiazem) peuvent être utiles dans la prise en charge des symptômes d’angor ou de facteurs de risque tels l’hypertension en cas d’intolérance aux ß-bloquants et aux IECA.

Volgens de recente aanbevelingen van het National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE) kan ivabradine overwogen worden bij patiënten met chronisch stabiel hartfalen (NYHA II tot IV; ejectiefractie ≤ 35 %) met hartfrequentie ≥ 75 slagen/minuut ondanks een optimale standaardbehandeling (β-blokkers, ACE-inhibitoren, aldosteronantagonisten) of wanneer β-blokkers gecontraindiceerd zijn of niet verdragen worden.
D’après les recommandations récentes du National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE), l’ivabradine peut être envisagée chez les patients atteints d’une insuffisance cardiaque chronique stable (classe NYHA de II à IV; fraction d’éjection ≤ 35%) avec une fréquence cardiaque ≥ 75 battements/minute malgré un traitement standard optimalisé (β-bloquants, IECA, antagonistes de l’aldostérone) ou en cas de contre-indication ou d’intolérance aux β-bloquants.

Wanneer ACE-inhibitoren niet verdragen worden, zijn de angiotensine II-receptorantagonisten een goed alternatief.
En cas d’intolérance aux IECA, les antagonistes des récepteurs de l’angiotensine II sont une alternative.

hypertensie, hartfalen, na myocardinfarct bij bestaan van tekenen van hartfalen en/of uitgesproken linkerventrikeldisfunctie: wanneer ACE-inhibitoren geïndiceerd zijn, maar niet verdragen worden; nefropathie bij hypertensieve patiënten met type 2-diabetes; de sartanen kunnen in associatie met ACE-inhibitoren mogelijk nut hebben bij ernstig hartfalen.
hypertension, insuffisance cardiaque, après un infarctus du myocarde en présence de signes d’insuffisance cardiaque et/ou de dysfonction importante du ventricule gauche : lorsque les inhibiteurs ECA sont indiqués mais ne sont pas supportés ; néphropathie chez les patients diabétiques de type 2 hypertendus (irbésartan, losartan) ; les sartans peuvent, en association aux inhibiteurs ECA, éventuellement être utiles en cas d’insuffisance cardiaque grave.

De plaatsbepaling van ivabradine is dus als volgt: ivabradine neemt niet de plaats in van de standaardbehandelingen met bewezen gunstig effect bij stabiele angor (β-blokkers, calciumantagonisten) en hartfalen (β-blokkers, ACE-inhibitoren, aldosteronantagonisten), maar kan nuttig zijn bij patiënten met een hartfrequentie ≥ 75 slagen/minuut ondanks optimale standaardbehandeling, of bij patiënten die β-blokkers niet verdragen.
Le positionnement de l’ivabradine est dès lors le suivant: l’ivabradine ne remplace pas les traitements standards bien éprouvés de l’angor stable (β-bloquants, antagonistes du calcium) et de l’insuffisance cardiaque (β-bloquants, IECA, antagonistes de l’aldostérone), mais peut être utile chez les patients qui gardent une fréquence cardiaque ≥ 75 battements/minute malgré un traitement standard optimalisé ou qui sont intolérants aux β-bloquants.

- De combinatie van hydralazine en isosorbidedinitraat kan een alternatief zijn wanneer ACE-inhibitoren en angiotensine II-receptorantagonisten niet verdragen worden omwille van b.v. hyperkaliëmie of nierfalen.
- L’association d’hydralazine et de dinitrate d’isosorbide peut être une alternative en cas d’intolérance aux IECA et aux antagonistes des récepteurs de l’angiotensine II en raison par ex. d’une hyperkaliémie ou d’une insuffisance rénale.