Preklinisch farmacologisch onderzoek toont aan dat rimexolone de sensitiviteit van de tryptamine-D, post-synaptische a 1 -adrenerge, muscarine M 2 en H 1 -histamine receptoren ten opzichte van hun respectieve agonisten niet wijzigt, wat aangeeft dat een gewijzigde perifere weefselrespons normaal niet moet worden verwacht.
D’après des études pharmacologiques précliniques, la rimexolone ne modifie pas la sensibilité des récepteurs à la tryptamine-D, a1-adrénergiques post-synaptiques, muscariniques M2 et histaminiques H1 vis-à-vis de leurs agonistes respectifs, ce qui indique que l'on ne doit normalement pas s'attendre à une modification de la réponse tissulaire périphérique.
