De ondervraagde artsen blijven het beroep dat zij uitoefenen beschouwen als het mooiste beroep ter wereld, verklaren dat hun relaties met hun patiënten zodanig sterk zijn dat ze er niet toe kunnen komen om die los te maken, zelfs al zijn ze aan het einde van hun Latijn, ontmoedigd door hun werkomstandigheden of als ze geen uitweg meer uit de impasse zien.
Au bout du rouleau, écœurés par leurs conditions de travail, acculés dans l’impasse, nos répondants continuent de considérer qu’ils exercent le plus beau métier du monde, que les relations à leurs patients sont d’une telle force qu’ils ne peuvent se résoudre à raccrocher.
