Vertaling van "hst hebben " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een vorm van ticstoornis waarin er multipele motorische tics en één of meer vocale tics (hebben) bestaan, hoewel niet noodzakelijkerwijs tegelijkertijd. De stoornis verergert doorgaans tijdens de adolescentie en neigt te blijven bestaan tot op volwassen leeftijd. De vocale tics zijn dikwijls multipel met explosieve en herhaalde vocalisatie, keelschrapen, grommen en er kunnen obscene woorden of uitdrukkingen worden gebruikt. Soms gaat dit samen met gebaren (echopraxie) die eveneens een obsceen karakter kunnen hebben (copropraxie).
Définition: Trouble, caractérisé à un moment quelconque au cours de la maladie, mais pas nécessairement de façon simultanée, par des tics moteurs multiples et par un ou plusieurs tics vocaux. Le trouble s'aggrave habituellement durant l'adolescence et persiste souvent à l'âge adulte. Les tics vocaux sont souvent multiples, avec des vocalisations, des râclements de gorge, et des grognements explosifs et répétés et parfois une émission de mots ou de phrases obscènes, associés, dans certains cas, à une échopraxie gestuelle pouvant également être obscène (copropraxie).

Omschrijving: Een groep stoornissen waarin angst wordt opgeroepen enkel of overwegend, in bepaalde goed-omschreven situaties die niet als gevaarlijk gelden. Het is typerend dat dientengevolge deze situaties vermeden of met grote angst verdragen worden. De ongerustheid van de betrokkene kan gericht zijn op afzonderlijke symptomen, zoals hartkloppingen of een wee gevoel en gaat vaak gepaard met bijkomende angstgevoelens om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Zich in gedachten verplaatsen in de fobie veroorzakende situatie wekt doorgaans anticipatie-angst op. Fobische angst en depressiviteit gaan dikwijls samen. Of twee diagnosen nodig zijn, fobische angst en een depressieve episode of slechts één, wordt bepaald door het verloop van de twee ziekten in de tijd en door therapeutische overwegingen ten tijde van het consult.
Définition: Groupe de troubles dans lesquels une anxiété est déclenchée, exclusivement ou essentiellement, par certaines situations bien précises sans dangerosité actuelle. Ces situations sont de ce fait typiquement évitées ou endurées avec appréhension. Les préoccupations du sujet peuvent être centrées sur des symptômes individuels tels que des palpitations ou une impression d'évanouissement et aboutissent souvent à une peur de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. La simple évocation d'une situation phobogène déclenche habituellement une anxiété anticipatoire. L'anxiété phobique est souvent associée à une dépression. Pour déterminer s'il convient de faire deux diagnostics (anxiété phobique et épisode dépressif), ou un seul (anxiété phobique ou épisode dépressif), il faut tenir compte de l'ordre de survenue des troubles et des mesures thérapeutiques au moment de l'examen.

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

Omschrijving: De meeste dwanghandelingen hebben betrekking op schoonmaken (vooral handen wassen), herhaald controleren of een mogelijk gevaarlijke situatie niet is ontstaan of ordelijkheid en netheid. Onder het waarneembare gedrag ligt angst, doorgaans voor gevaar hetzij voor, hetzij veroorzaakt door de betrokkene en het ritueel is een vruchteloze of symbolische poging dat gevaar af te wenden.
Définition: La plupart des comportements compulsifs concernent la propreté (en particulier le lavage des mains), des vérifications répétées pour éviter la survenue d'une situation qui pourrait devenir dangereuse, ou un souci excessif de l'ordre et du rangement. Le comportement du sujet est sous-tendu par une crainte consistant habituellement dans l'appréhension d'un danger, encouru ou provoqué par le sujet et l'activité rituelle constitue un moyen inefficace ou symbolique pour écarter ce danger.

Omschrijving: Alle onderverdelingen van deze categorie dienen slechts gebruikt te worden voor een eenmalige episode. Hypomane of manische episoden bij personen die een of meer voorgaande affectieve episoden hebben doorgemaakt (hetzij depressief, hypomaan, manisch of gemengd) dienen gecodeerd te worden als bipolaire affectieve stoornis (F31.-). | bipolaire stoornis, eenmalige manische-episode
Définition: Toutes les subdivisions de cette catégorie s'appliquent exclusivement à un épisode isolé. Un épisode hypomaniaque ou maniaque survenant chez un sujet ayant présenté un ou plusieurs épisodes affectifs dans le passé (dépressif, hypomaniaque, maniaque, ou mixte) doit conduire à un diagnostic de trouble affectif bipolaire (F31.-). | trouble bipolaire, épisode maniaque isolé

Omschrijving: Een acute psychotische stoornis waarin de psychotische symptomen betrekkelijk stabiel zijn en een diagnose van schizofrenie rechtvaardigen, maar minder dan ongeveer één maand hebben voortgeduurd; de veelvormige en instabiele kenmerken, zoals beschreven onder F23.0, zijn afwezig. Als de schizofrene symptomen aanhouden dient de diagnose gewijzigd te worden in schizofrenie (F20.-). | Neventerm: | acute (ongedifferentieerde) schizofrenie | kortdurende schizofreniforme psychose | kortdurende schizofreniforme stoornis | oneirofrenie | schizofrene reactie
Définition: Trouble psychotique aigu, caractérisé par la présence de symptômes psychotiques relativement stables, justifiant un diagnostic de schizophrénie, mais persistant moins d'un mois. Les caractéristiques polymorphes instables décrites en F23.0 sont absentes. Quand les symptômes schizophréniques persistent, le diagnostic doit être modifié pour celui de schizophrénie (F20.-). | Accès | Psychose | Trouble | schizophréniforme de courte durée | Onirophrénie Réaction schizophrénique Schizophrénie aiguë (indifférenciée)

aanmoedigen om positief lichaambeeld te hebben
encourager une image corporelle positive

Omschrijving: Deze categorie omvat een verscheidenheid aan stoornissen waarvan lang bestaande wanen het enige of het meest opvallende, klinische kenmerk zijn en die niet zijn geclassificeerd als organisch, schizofreen of affectief. Waanstoornissen die minder dan enige maanden hebben voortgeduurd dienen, althans voorlopig, geklasseerd te worden onder F23.-.
Définition: Comprend des troubles divers, caractérisés uniquement, ou essentiellement, par la présence d'idées délirantes persistantes et ne pouvant être classés parmi les troubles organiques, schizophréniques ou affectifs. Quand la durée d'un trouble délirant est inférieure à quelques mois, il doit être classé, au moins temporairement, en F23.-.

Omschrijving: Een acute psychotische stoornis waarin hallucinaties, wanen of stoornissen van de waarneming duidelijk merkbaar zijn, maar opvallend wisselend en veranderend van dag tot dag of zelfs van uur tot uur. Emotionele onrust met intense voorbijgaande gevoelens van geluk of extase; angst en prikkelbaarheid zijn eveneens dikwijls aanwezig. De veelvormigheid en instabiliteit zijn typerend voor het algemene klinische beeld en de psychotische kenmerken rechtvaardigen een diagnose van schizofrenie (F20.-) niet. Deze stoornissen hebben dikwijls een abrupt begin, ontwikkelen zich vaak snel in enkele dagen en vertonen dikwijls een snelle oplossing van symptomen zonder herhaling. Als de symptomen aanhouden dient de diagnose gewijzigd te worden in persisterende waanstoornis (F22.-). | Neventerm: | bouffée délirante zonder symptomen van schizofrenie of niet-gespecificeerd | cycloïde psychose zonder symptomen van schizofrenie of niet-gespecificeerd
Définition: Trouble psychotique aigu, comportant des hallucinations, des idées délirantes ou des perturbations des perceptions manifestes, mais très variables, changeant de jour en jour, voire d'heure en heure. Il existe souvent un bouleversement émotionnel s'accompagnant de sentiments intenses et transitoires de bonheur ou d'extase, d'anxiété ou d'irritabilité. Le polymorphisme et l'instabilité sont caractéristiques du tableau clinique. Les caractéristiques psychotiques ne répondent pas aux critères de la schizophrénie (F20.-). Ces troubles ont souvent un début brutal, se développent rapidement en l'espace de quelques jours et disparaissent souvent rapidement, sans rechutes. Quand les symptômes persistent, le diagnostic doit être modifié pour celui de trouble délirant persistant (F22.-). | Bouffée délirante | Psychose cycloïde | sans symptômes schizophréniques ou sans précision

Omschrijving: Toestanden van subjectieve spanning en emotionele ontregeling die doorgaans het sociaal functioneren en optreden belemmeren en ontstaan in de periode van aanpassing aan een belangrijke levensverandering of stressveroorzakende levensgebeurtenis. De stressveroorzakende factor kan de samenhang van iemands sociale netwerk aangetast hebben (sterfgeval, scheiding) of sociale steun en waarden in groter verband (migratie, vluchtelingenstatus) of vertegenwoordigde een belangrijke ontwikkelingsstap of crisis (naar school gaan, ouder worden, falen in het bereiken van een dierbaar persoonlijk doel, pensionering). Individuele predispositie of kwetsbaarheid speelt een belangrijke rol bij het risico voor het optreden van aanpassingsstoornissen en de vormen daarvan, maar men neemt niettemin aan dat de toestand niet zou zijn ontstaan zonder de stressveroorzakende factor. De vormen variëren en omvatten depressieve stemming, angst, zorgen (of een mengsel hiervan); een gevoel van onvermogen de problemen het hoofd te bieden, vooruit te plannen of in de huidige situatie voort te gaan, alsmede enige mate van beperking bij het verrichten van alledaagse taken. Gedragsstoornissen kunnen een begeleidend kenmerk zijn, vooral bij adolescenten. Het meest op de voorgrond tredende kenmerk kan een korte of langdurige depressieve reactie zijn of een stoornis van andere emoties en gedragingen. | Neventerm: | cultuurschok | hospitalisme bij kinderen | rouwreactie
Définition: Etat de détresse et de perturbation émotionnelle, entravant habituellement le fonctionnement et les performances sociales, survenant au cours d'une période d'adaptation à un changement existentiel important ou un événement stressant. Le facteur de stress peut entraver l'intégrité de l'environnement social du sujet (deuil, expériences de séparation) ou son système global de support social et de valeurs sociales (immigration, statut de réfugié); ailleurs, le facteur de stress est en rapport avec une période de transition ou de crise au cours du développement (scolarisation, naissance d'un enfant, échec dans la poursuite d'un but important, mise à la retraite). La prédisposition et la vulnérabilité individuelles jouent un rôle important dans la survenue et la symptomatologie d'un trouble de l'adaptation; on admet toutefois que le trouble ne serait pas survenu en l'absence du facteur de stress concerné. Les manifestations, variables, comprennent une humeur dépressive, une anxiété ou une inquiétude (ou l'association de ces troubles), un sentiment d'impossibilité à faire face, à faire des projets, ou à continuer dans la situation actuelle, ainsi qu'une certaine altération du fonctionnement quotidien. Elles peuvent s'accompagner d'un trouble des conduites, en particulier chez les adolescents. La caractéristique essentielle de ce trouble peut consister en une réaction dépressive, de courte ou de longue durée, ou une autre perturbation des émotions et des conduites. | Choc culturel Hospitalisme chez l'enfant Réaction de deuil

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bij vrouwen met een huidig of recent gebruik van HST, wordt het totale aantal bijkomende gevallen in dezelfde leeftijdsgroep geraamd op 1 tot 3 (beste raming = 2) bijkomende gevallen per 1.000 vrouwen die gedurende 5 jaar een HST hebben gebruikt, 3 tot 9 (beste raming = 6) extra gevallen per 1.000 vrouwen bij gebruik van HST gedurende 10 jaar en 5 tot 20 (beste raming = 12) bijkomende gevallen per 1.000 vrouwen die gedurende 15 jaar een HST hebben gebruikt. Het aantal bijkomende gevallen van borstkanker is nagenoeg vergelijkbaar voor
Chez les femmes qui utilisent actuellement ou qui ont récemment utilisé un THS, le nombre total de cas supplémentaires dans la même fourchette d’âge a été estimé entre 1 et 3 (estimation la plus juste = 2) cas supplémentaires pour 1000 femmes ayant utilisé un THS pendant 5 ans, entre 3 et 9 (estimation la

De Million Women Study (MWS) heeft aangetoond dat, in vergelijking met vrouwen die nooit een HST hebben gebruikt, het risico van borstkanker hoger is bij gebruik van verschillende types van oestroprogestatieve HST (RR = 2,00; 95% BI: 1,88 – 2,12) dan bij gebruik van enkel oestrogenen (RR = 1,30; 95% BI: 1,21 – 1,40) of bij gebruik van 2,5 mg tibolone (RR = 1,45; 95% BI: 1,25 - 1,68).
La Million Women Study (MWS) a montré que par comparaison aux femmes n’ayant jamais pris de THS, l’utilisation de divers types de THS oestroprogestatifs était associée à un risque accru de cancer du sein (RR = 2,00 ; 95 % IC: 1,88 – 2,12) par rapport à l’utilisation d’œstrogènes seul (RR = 1,30 ; 95 % IC: 1,21 – 1,40) ou de 2,5 mg de tibolone (RR = 1,45 ; 95 % IC: 1,25 – 1,68).

De MWS-studie heeft aangetoond dat het gebruik van verschillende vormen van gecombineerde HST (oestrogenen + progestativa) het risico van borstkanker verhoogt in vergelijking met vrouwen die nooit een HST hebben gebruikt (RR = 2,00; 95% BI: 1,88 – 2,12) en in vergelijking met oestrogenen alleen (RR = 1,30; 95% BI: 1,21 – 1,40) of tibolon (RR = 1,45; 95% BI 1,25-1,68).
La MWS a montré que par comparaison aux femmes n'ayant jamais pris de THS, l'utilisation de divers types de THS estroprogestatifs était associée à un risque accru de cancer du sein (RR = 2,00, 95%CI: 1,88 – 2,12) par rapport à l'utilisation d'estrogènes seuls (RR = 1,30, 95%CI: 1,21 – 1,40) ou de tibolone (RR = 1,45; 95%CI 1,25-1,68).

Een gerandomiseerde placebo-gecontroleerde studie, de Women’s Health Initiative Study (WHI) alsook epidemiologische studies, waaronder de Million Women Study (MWS) hebben laten zien dat er bij vrouwen die verscheidene jaren oestrogeen, oestrogeen-progestageen combinaties of tibolon als HST hebben gebruikt een verhoogd relatief risico bestaat op borstkanker (zie rubriek 4.8).
Cancer du sein Une étude randomisée contrôlée versus placebo, l’étude Women’s Health Initiative (WHI), ainsi que des études épidémiologiques, dont la Million Women Study (MWS), ont montré un risque accru de cancer du sein chez les femmes traitées par des œstrogènes, des associations œstroprogestatives ou par la tibolone dans le cadre d’un THS pris pendant plusieurs années (voir section 4.8).

Borstkanker Een gerandomiseerde placebogecontroleerde studie, de Women’s Health Initiative (WHI) studie, en epidemiologische studies waaronder de Million Women Study (MWS), hebben gerapporteerd dat er bij vrouwen die verscheidene jaren oestrogenen, oestrogeen-progestageencombinaties of tibolon als HST hebben gebruikt een verhoogd risico bestaat van borstkanker (zie rubriek Bijwerkingen).
Cancer du sein Une étude randomisée contrôlée versus placebo, l’étude Women’s Health Initiative (WHI), ainsi que des études épidémiologiques dont la Million Women Study (MWS), ont montré un risque accru de cancer du sein chez les femmes traitées par des estrogènes, des associations estroprogestatives ou par la tibolone dans le cadre d’un THS pris pendant plusieurs années (voir section Effets indésirables).

Borstkanker Een grote gerandomiseerde placebogecontroleerde studie, de Women’s Health Initiative (WHI) studie, en epidemiologische studies waaronder de Million Women Study (MWS), hebben aangetoond dat er bij vrouwen die verscheidene jaren oestrogenen, oestrogeenprogestageencombinaties of tibolon als systemische HST hebben gebruikt, een verhoogd risico bestaat van borstkanker.
Un large essai randomisé contrôlé versus placebo, l’étude Women’s Health Initiative (WHI), ainsi que des études épidémiologiques dont la Million Women Study (MWS), ont montré un risque accru de cancer du sein chez les femmes sous traitement systémique par des estrogènes, des associations estroprogestatives ou par la tibolone dans le cadre d’un THS pris pendant plusieurs années.

Een gerandomiseerde placebogecontroleerde studie, de “Women’s Health Initiative (WHI)” studie, en epidemiologische studies waaronder de Million Women Study (MWS) hebben gerapporteerd dat er bij vrouwen die verscheidene jaren oestrogenen, oestrogeen-progestageen combinatiepreparaten of tibolone als HST hebben gebruikt een verhoogd risico bestaat van borstkanker (zie rubriek 4.8).
Une étude randomisée contrôlée versus placebo, l’étude Women’s Health Initiative (WHI), ainsi que des études épidémiologiques, dont la Million Women Study (MWS), ont montré un risque accru de cancer du sein chez les femmes traitées par des estrogènes, des associations estroprogestatives ou par la tibolone dans le cadre d’un THS pris pendant plusieurs années (voir section 4.8).

Toch blijft het waar dat een behandeling met HST, zij het op basis van oestrogeen alleen bij vrouwen die hysterectomie hebben ondergaan, zij het op basis van een oestrogeen-progestageenassociatie bij vrouwen met baarmoeder ter plaatse, best niet langer wordt verder gezet dan noodzakelijk is voor behandeling van menopauzale klachten.
Il reste cependant vrai qu’un traitement hormonal de substitution, soit par un estrogène seul chez les femmes hystérectomisées, soit par une association estroprogestative chez les femmes non hystérectomisées, ne doit de préférence pas être poursuivi plus longtemps que ce qui est nécessaire pour le traitement des plaintes liées à la ménopause.

Bij vrouwen die reeds een verhoogd risico van borstkanker hebben (b.v. door persoonlijke of familiale antecedenten) zal men zeker terughoudend zijn bij het voorschrijven van HST.
Chez les femmes qui ont déjà un risque accru de cancer du sein (par ex. en raison d’antécédents personnels ou familiaux), on sera particulièrement prudent en cas de prescription d’une substitution hormonale.