De in het geding zijnde bepaling, gesitueerd in afdeling IV “ Enige bijzonder
e verjaringen ” van hoofdstuk V “ Tijd die voor de verjaring vereist is ” van het Burgerlijk Wetboek beperkt zich ertoe een bijzondere duur in te voeren van de verjarings
termijn voor de vordering van de “ verzorgingsverstrekkers ”; de draagwijd
te van die bepaling bestaat niet erin de gronden vast te stellen voor het stuiten van die verjaring, die vervat z
...[+++]ijn in de algemene bepalingen van de artikelen 2242 tot 2250 van het Burgerlijk Wetboek.
La disposition en cause, située dans la section IV “De quelques prescriptions particulières” du chapitre V “Du temps requis pour prescrire” du Code civil, se limite à instaurer une durée particulière du délai de prescription à l’égard de l’action des “prestataires de soins”; cette disposition n’a pas pour portée de déterminer les causes d’interruption de cette prescription, qui sont prévues par les dispositions générales des articles 2242 à 2250 du Code civil.