Vertaling van "hoger bleek " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

kleur van feces: bleek
couleur de selles : pâle

Omschrijving: normale ademhaling, niet bereikt binnen 1 minuut, maar met hartfrequentie 100 of hoger, enige spiertonus aanwezig, enige respons op stimulatie | Neventerm: | asfyxie met 1-minuut-Apgar-score 4-7 | blauwe asfyxie
Asphyxie avec indice d'Apgar à une minute entre 4 et 7

Omschrijving: Dementie bij de ziekte van Alzheimer die optreedt voor het 65e jaar, met een betrekkelijk snelle achteruitgang en met opvallende en talrijke stoornissen van de hogere corticale functies. | Neventerm: | preseniele dementie, Alzheimer-type | primair degeneratieve dementie van het Alzheimer-type met aanvang in presenium | ziekte van Alzheimer, type 2
Définition: Démence de la maladie d'Alzheimer survenant avant l'âge de 65 ans, évoluant assez rapidement vers une détérioration et comportant de multiples perturbations marquées des fonctions corticales supérieures. | Démence dégénérative primaire de type Alzheimer, à début présénile Démence présénile, de type Alzheimer Maladie d'Alzheimer, type 2

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Een vergelijking van veiligheid tussen 71 patiënten met een leeftijd ≥ 70 jaar (ouderen) en 450 patiënten < 70 jaar die werden behandeld met Teysuno in combinatie met cisplatine in de FLAGSstudie, toonde aan dat de incidentie van alle bijwerkingen met graad 3 of hoger (62% vs 52%), alle ernstige bijwerkingen (30% vs 19%) en de frequentie van voortijdige beëindiging vanwege bijwerkingen van zowel Teysuno als cisplatine (21% vs 12%) hoger bleek te zijn onder patiënten van 70 jaar en ouder.
La comparaison des données de sécurité entre 71 patients d'âge ≥70 ans (patients âgés) et 450 patients d'âge < 70 ans traités avec Teysuno en combinaison avec le cisplatine dans l'étude FLAGS a montré que l'incidence de tous les effets indésirables de degré 3 ou supérieur (62 % vs 52 %) et de tous les effets indésirables graves (30 % vs 19 %), ainsi que le taux d'arrêt prématuré à cause d'effets indésirables de Teysuno et du cisplatine (21 % vs 12 %), étaient supérieurs chez les patients d'âge ≥70 ans.

Gewichtstoename In klinische studies naar schizofrenie werden de percentages deelnemers vergeleken die ≥ 7% gewichtstoename hadden (het criterium voor gewichtstoename). Hieruit bleek dat de incidentie van gewichtstoename bij de doseringen 3 en 6 mg INVEGA vergelijkbaar was met placebo, en de incidentie van gewichtstoename bij de doseringen 9 mg en 12 mg INVEGA bleek hoger te zijn in vergelijking met placebo.
Prise de poids Dans les essais cliniques dans la schizophrénie, les pourcentages de patients atteignant le critère de prise de poids ≥ 7% ont été comparés, montrant une incidence comparable de prise de poids pour INVEGA aux doses de 3 mg et 6 mg par rapport au placebo, et une incidence plus élevée de prise de poids pour INVEGA à 9 mg et 12 mg par rapport au placebo.

Karakteristieken bij patiënten Uit een studie bleek dat de plasmaconcentraties van acenocoumarol, die leidden tot een bepaalde concentratie protrombine, hoger zijn bij bejaarde patiënten ouder dan 70 dan bij jongere patiënten, ondanks het feit dat de toegediende doses niet hoger waren.
Populations particulières Dans une étude, il semble que les concentrations plasmatiques d'acénocoumarol conduisant à un taux donné de prothrombine sont plus élevées chez les patients âgés de plus de 70 ans que chez les malades plus jeunes, bien que les doses administrées n'aient pas été plus fortes.

Het risico bleek hoger als bicalutamide 50mg werd gecombineerd met LHRH-agonisten, maar er werd geen hoger risico gezien als bicalutamide 150mg werd gebruikt als monotherapie tegen prostaatkanker.
Le risque semblait augmenter lors de l'association de bicalutamide 50 mg à des agonistes de la LHRH, alors qu'aucune élévation du risque n'apparaissait en cas d'utilisation de bicalutamide 150 mg en monothérapie pour traiter le cancer de la prostate.

Het onderzoek betrof 12,2 miljoen Zweden van wie1,1 miljoen kanker kreeg. Het kankerrisico bleek significant hoger bij de nakomelingen van ouders die op latere leeftijd (bvb. ouder dan 70 jaar) kanker kregen dan van ouders die geen kanker kregen.
12,2 millions de Suédois - dont 1,1 million atteints de cancer - ont été inclus dans cette étude.

Uit studies naar acute toxiciteit uitgevoerd bij knaagdieren bleek dat de mediane letale dosis bij orale toediening van anastrozol hoger was dan 100 mg/kg/dag en hoger dan 50 mg/kg/dag bij intraperitoneaal gebruik.
Chez les rongeurs, lors d’études de toxicité aiguë, la dose létale médiane d'anastrozole était supérieure à 100 mg/kg/jour, par voie orale, et à 50 mg/kg/jour par voie intrapéritonéale.

Zo bleek dat risico in vergelijking met kinderen van ouders zonder kanker 8,3 keer hoger als een ouder kanker kreeg op een leeftijd jonger dan 40 jaar, 4,4 op een leeftijd van 40-49 jaar, 2,8 voor leeftijd 50-59 jaar, 2,1 voor 60-69 en 1,6 voor elke tien jaar na de leeftijd van 69.
Si l’on compare avec des enfants dont les parents n’ont pas eu de cancer, le risque pour ceux dont c’est le cas est 8,3 fois plus élevé quand le diagnostic de cancer du parent a eu lieu avant 40 ans.

Bij dieren bleek de toediening van prostaglandinesyntheseremmers te leiden tot een hoger pre- en postimplantatieverlies en tot embryofoetale sterfte.
Chez l’animal, l’administration d’un inhibiteur de la synthèse des prostaglandines induit une augmentation des pertes pré- et post-implantation et de la létalité embryonnaire et fœtale.

Bij hogere inoculatieniveaus (tweede studie) bleek er geen statistisch significant verschil tussen de verschillende bemonsteringsmethoden.
A de plus forts niveaux d'inoculation (deuxième étude), on n'a pas noté de différence statistiquement significative entre les différentes méthodes d'échantillonnage.

Uit " in vitro" experimenten met humane levermicrosomen bleek dat lercanidipine in enige mate CYP3A4 en CYP2D6 remt in concentraties die respectievelijk 160 en 40 maal hoger zijn dan de piekconcentraties die bereikt worden in het plasma na een dosis van 20 mg.
Les essais in vitro sur des microsomes hépatiques humains ont démontré que la lercanidipine montre une légère inhibition des deux enzymes CYP3A4 et CYP2D6 à des concentrations 160 fois et 40 fois supérieures aux pics de concentration plasmatique obtenus après l’administration d’une dose de 20 mg.