Vertaling van "hof heeft artikel " (Nederlands → Frans) :

Het Hof heeft artikel 24, 1°, van de voormelde wet vernietigd, aangezien die bepaling het voordeel van de forfaitaire tegemoetkomingen van de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen enkel voorbehield aan de organisaties die uitsluitend een beroep doen op loontrekkend of statutair personeel, waarbij het criterium van het juridische statuut van het personeel dat andere vormen van organisatie van diezelfde zorgverstrekking uitsluit van het voordeel van die tegemoetkomingen, niet relevant werd geacht ten aanzien van het nagestreefde doel.
La Cour a annulé l’article 24, 1°, de la loi précitée au motif qu’il réservait aux seules organisations faisant appel exclusivement à du personnel salarié ou statutaire le bénéfice des interventions forfaitaires de l’assurance obligatoire soins de santé et indemnités, le critère du statut juridique du personnel excluant d’autres formes d’organisation des mêmes soins du bénéfice de ces interventions ayant été considéré comme non pertinent par rapport à l’objectif poursuivi.

Het Europese Hof heeft op 23 juni 1981 uitspraak gedaan in de zaak Le Compte, Van Leuven en De Meyere, die het Koninkrijk België betreft. Met zestien stemmen tegen vier constateert het Hof een schending van artikel 6 lid 1 (1) van het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens voor zover de zaak van de klagers niet in het openbaar is gehoord door een rechterlijke instantie met volledige rechtsmacht.
Par un arrêt prononcé à Strasbourg le 23 juin 1981 dans l'affaire Le Compte, Van Leuven et De Meyere, qui concerne le Royaume de Belgique, la Cour constate, par seize voix contre quatre, une violation de l'article 6, §1 (1) de la Convention européenne des Droits de l'Homme en tant que la cause des requérants n'a pas été entendue publiquement par un tribunal jouissant de la plénitude de juridiction.

Het hof heeft er zich vervolgens van vergewist dat de Raad van Beroep en het Hof van Cassatie beide de voorwaarden van artikel 6 lid 1 in het kader van hun bevoegdheden vervulden: de eerste omdat het de enige instantie was die maatregelen met betrekking tot een recht van privaatrechtelijk karakter volledig onderzocht had, de tweede omdat het een uiteindelijke controle had uitgeoefend op de wettigheid van deze maatregelen.
La Cour s'assure ensuite que conseil d'appel et Cour de cassation réunissaient tous deux les conditions de l'article 6, § 1 dans le cadre de leurs attributions: le premier parce que lui seul a procédé à un examen complet de mesures touchant à un droit de caractère civil, la seconde parce qu'elle a exercé un contrôle final de la légalilté de ces mesures.

Het Hof heeft bij toepassing van artikel 48 van zijn reglement uitspraak gedaan in voltallige zitting.
La Cour a statué en séance plénière par application de l'article 48 de son règlement.

Het Hof heeft het beginsel en de modaliteiten van de vaststelling van deelbudgetten in de sector van de geneesmiddelen, zoals ingevoerd door artikel 8 van de wet van 24 december 1999, grondwettig geacht om de redenen uiteengezet in B.33 tot B.37 van het arrest nr. 159/2001 van 19 december 2001.
La Cour a considéré que le principe et les modalités de la fixation de budgets partiels dans le secteur des médicaments, inscrits à l'article 8 de la loi du 24 décembre 1999, étaient conformes à la Constitution, pour les raisons exposées en B.33 à B.37 de l'arrêt n° 159/2001 du 19 décembre 2001.

Het Hof heeft die organisaties als ondernemingen gekwalificeerd en geoordeeld dat het hun toevertrouwde monopolie een uitsluitend of bijzonder recht was in de zin van artikel 86 van het EG-Verdrag aangezien het de mogelijkheden van de andere ondernemingen om de desbetreffende economische activiteit op hetzelfde grondgebied uit te oefenen substantieel aantastte en bijgevolg het aanbod in het nadeel van de “consumenten” beperkte.
La Cour a qualifié ces organisations d’entreprises et a estimé que le monopole qui leur avait été confié était un droit exclusif ou spécial au sens de l’article 86 CE dans la mesure où il était de nature à affecter substantiellement la capacité des autres entreprises à exercer l’activité économique en cause sur le même territoire et, partant, à limiter l’offre au préjudice des «consommateurs».

Het Hof heeft met andere woorden geacht dat men zich niet op artikel 22 van Verordening nr. 1408/71 moet concentreren om het geschil op te lossen maar op de bepalingen van het vrij verrichten van diensten.
En d’autres termes, a estimé la Cour, ce n’est pas vers l’article 22 du règlement n° 1408/71 mais vers les dispositions sur la libre prestation de services qu’il convient de se tourner pour résoudre le litige.

Op basis enerzijds van de door artikel 22 van Verordening nr. 1408/71 ingevoerde regel inzake de verdeling van de verantwoordelijkheden en anderzijds van het beginsel van de wederzijdse erkenning van de medische diploma’s, heeft het Hof geoordeeld dat het bevoegde orgaan (de Spaanse verzekeringsinstelling) dat krachtens artikel 22 van Verordening nr. 1408/71 aan één van haar sociaal verzekerden de toestemming heeft gegeven om in een andere lidstaat (Duitsland) medische verzorging te krijgen, zich, gedurende de periode gedekt door de toestemming, moet houden aan de vaststellingen van de door het orgaan van de lidstaat van verblijf erkende geneesheren (Duitse sociale zekerheid) betreffende de noodzaak van dringende vitale verzorging, evenals aan de beslissing van deze geneesheren om de betrokkene over te brengen naar een ziekenhuis dat zich in een andere Staat bevindt, deze laatste zijnde een derde Staat (Zwitserland).
Se fondant, d’une part, sur la règle de partage des responsabilités instituée par l’article 22 du règlement n° 1408/71 et, d’autre part, sur le principe de reconnaissance mutuelle des diplômes médicaux, la Cour a jugé que l’institution compétente (la sécurité sociale espagnole) qui a consenti, au titre de l’article 22 du règlement n° 1408/71, à ce que l’un de ses assurés sociaux reçoive des soins médicaux dans un autre État membre (l’Allemagne) est liée par les constatations relatives à la nécessité de soins urgents à caractère vital effectuées durant la période couverte par l’autorisation par des médecins agréés par l’institution de l’État membre de séjour (la sécurité sociale allemande), ainsi que par la décision de tels médecins de transférer l’intéressé dans un établissement hospitalier situé dans un autre État, ce dernier fût-il un État tiers (la Suisse).

Zoals men heeft kunnen vaststellen, stelt het systeem ingevoerd bij artikel 22 van Verordening nr. 1408/71 de aangeslotene in staat om, volgens de voorwaarden die dit artikel bepaalt, de tenlasteneming te bekomen door het bevoegde orgaan van de in een andere lidstaat verstrekte zorgen overeenkomstig de tarieven van de wetgeving van de lidstaat waar men verblijft, terwijl het Hof, op grond van artikel 49 van het EG- Verdrag, aan de aangeslotene het recht verleent om geen niet gerechtvaardigde belemmeringen te ondervinden bij het bekomen van geneeskundige zorgen buiten de bevoegde lidstaat volgens de door de wetgeving van laatstgenoemde lidstaat vastgestelde tarieven.
Ainsi qu’on a pu s’en rendre compte, le système institué par l’article 22 du règlement n° 1408/71 permet à l’affilié d’obtenir, aux conditions qu’il détermine, la prise en charge par l’institution compétente de soins obtenus dans un autre État membre, selon les barèmes définis par la législation de l’État membre de séjour, tandis que, au titre de l’article 49 CE, la Cour reconnaît à l’affilié le droit de ne pas subir d’entraves injustifiées dans l’obtention de soins en dehors de l’État membre compétent selon les barèmes fixés par la législation dudit État membre.

Met zijn op prejudiciële vraag gewezen arrest van 24 mei 2012 heeft het Grondwettelijk Hof het volgende voor recht gezegd: “artikel 174, derde lid, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zoals het werd ingevoegd bij artikel 47 van de wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheidszorg, schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het de verzekeringsinstellingen toestaat gedurende een jaar de invaliditeitsuitkeringen terug te vorderen die, door een aan hen toe te schrijven vergissing, ten onrechte aan hun aangeslotenen zijn uitbetaald, op voorwaarde dat de sociaal verzekerde niet wist of niet moest weten dat hij geen of niet langer recht had op de uitgekeerde prestatie”.
Par son arrêt rendu sur question préjudicielle, le 24 mai 2012, la Cour Constitutionnelle a dit pour droit que “l’article 174, alinéa 3, de la loi relative à l’assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, tel qu’il a été inséré par l’article 47 de la loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu’il permet aux organismes assureurs de récupérer durant un an les prestations d’invalidité indûment payées à leurs affiliés par suite d’une erreur imputable aux organismes et pour autant que l’assuré social ne savait pas ou ne devait pas savoir qu’il n’avait pas ou plus droit à la prestation versée”.