Traduction de «hof eraan » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Andere vormen van duurzaam herhaald onaangepast gedrag die niet secundair zijn aan een herkend psychiatrisch syndroom, waarbij de indruk bestaat dat de betrokkene bij herhaling geen weerstand kan bieden aan de drang om het gedrag uit te voeren. Eraan vooraf gaat een periode van spanning, gevolgd door een gevoel van ontspanning ten tijde van de daad. | Neventerm: | periodieke explosieve stoornis
Définition: Autres variétés de comportements inadaptés persistants et répétés, non secondaires à un syndrome psychiatrique reconnu. Le sujet ne parvient pas, de façon répétitive, à résister à des impulsions le poussant à adopter ce comportement, avec une période prodromique de tension suivie d'un sentiment de soulagement lors de la réalisation de l'acte. | Trouble explosif intermittent

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Wat betreft de modaliteiten van tenlasteneming van de in zulke omstandigheden verkregen medische verzorging, in een derde Staat, voegde het Hof eraan toe dat, overeenkomstig het door de artikelen 22 en 36 van Verordening nr. 1408/71 ingevoerde systeem, deze verzorging in principe ten laste moet worden genomen door het orgaan van de lidstaat van verblijf, overeenkomstig de door deze laatste toegepaste wetgeving (de Duitse wetgeving), onder dezelfde voorwaarden als die waarvan de sociaal verzekerden die
S’agissant des modalités de prise en charge des soins médicaux reçus, dans de telles circonstances, dans un État tiers, la Cour a ajouté que, conformément au système institué par les articles 22 et 36 du règlement n° 1408/71, lesdits soins doivent en principe être pris en charge par l’institution de l’État membre de séjour conformément à la législation appliquée par cette dernière (la législation allemande), dans des conditions identiques à celles dont bénéficient les assurés sociaux relevant de cette législation (les assurés allemands).

Ter beoordeling van dat element – zo heeft het Hof eraan toegevoegd – is het bevoegde orgaan verplicht “rekening te houden met alle omstandigheden van het concrete geval, door niet alleen de gezondheidstoestand van de patiënt op het moment waarop de toestemming wordt gevraagd, en eventueel de mate van pijn of de aard van de handicap van de patiënt, waardoor het bijvoorbeeld onmogelijk of bijzonder moeilijk is beroepswerkzaamheden te verrichten, maar ook diens antecedenten naar behoren in aanmerking te nemen”.
Pour apprécier cet élément, a ajouté la Cour, l’institution compétente est tenue de prendre en considération «l’ensemble des circonstances caractérisant chaque cas concret, en tenant dûment compte non seulement de la situation médicale du patient au moment où l’autorisation est sollicitée et, le cas échéant, du degré de la douleur ou de la nature du handicap de ce dernier, qui pourrait, par exemple, rendre impossible ou excessivement difficile l’exercice d’une activité professionnelle, mais également de ses antécédents».

«Voorts», voegde het Hof eraan toe, «wordt deze zorg over het algemeen verstrekt dicht bij de woonplaats van de patiënt, in een culturele omgeving die hem bekend is en waarbinnen hij met de behandelende arts een vertrouwensrelatie kan opbouwen.
«En outre», a ajouté la Cour, «les soins sont généralement dispensés à proximité du lieu de résidence du patient, dans un environnement culturel qui lui est familier et lui permettant d’établir avec le médecin traitant des relations de confiance.

In de eerste plaats heeft het Hof eraan herinnerd dat de lidstaten die een naturastelsel of een nationale gezondheidsdienst in het leven hebben geroepen, in het kader van de toepassing van verordening nr. 1408/71 reeds in een regeling moeten voorzien voor de vergoeding a posteriori van de kosten van in een andere lidstaat verstrekte medische zorgen.
En premier lieu, la Cour a rappelé que, dans le cadre de l’application du règlement n° 1408/71, les États membres ayant institué un régime d’intervention en nature, voire un service national de santé, doivent prévoir des mécanismes de remboursement a posteriori de soins dispensés dans un autre État membre.

Maar de beperking van de uitoefening, zoals de straffen die eraan voorafgaan, zou - op grond van het Verdrag van de rechten van de mens - moeten behoren tot de bevoegdheid van de rechtsmacht die normaliter belast is met de bescherming van de rechten van de mens, met name, het Hof van Beroep (met geneesherenassessoren) en het Hof van Cassatie.
Mais la privation du mode d'exercice, comme les sanctions qui la précèdent, ne devrait relever, au nom de la Convention des droits de l'homme, que de la juridiction traditionnellement chargée de défendre les libertés individuelles, c'est‑à‑dire la Cour d'appel (avec des assesseurs médecins) et la Cour de cassation.

In de derde plaats heeft het Hof duidelijk gesteld dat niets eraan in de weg staat dat de bevoegde lidstaat waar een naturastelsel geldt, de hoogte van de vergoeding bepaalt waarop patiënten die een behandeling in een andere lidstaat hebben ondergaan, recht hebben, mits deze bedragen op objectieve, nietdiscriminerende en transparante criteria berusten.
En troisième lieu, a-t-elle précisé, rien ne s’oppose à ce que l’État membre compétent dans lequel existe un régime d’intervention en nature fixe les montants du remboursement auxquels des patients ayant reçu des soins dans un autre État membre peuvent prétendre, pour autant que ces montants reposent sur des critères objectifs, non discriminatoires et transparents.

Aangaande het argument betreffende de noodzaak om een evenwichtige en voor iedereen toegankelijke geneeskundige en ziekenhuisdienst te verzekeren, erkende het Hof dat een dergelijke doelstelling desgevallend in overweging kan worden genomen, maar voegde eraan toe dat hier niet is aangetoond dat de omstreden reglementering noodzakelijk was voor het behoud van een zorgcapaciteit of een medische competentie die van essentieel belang is op het nationaal grondgebied.
S’agissant de l’argument lié à la nécessité d’assurer un service médical et hospitalier équilibré et accessible à tous, elle a reconnu qu’un tel objectif mérite, le cas échéant, d’être pris en considération, mais elle a ajouté qu’en l’espèce, il n’avait pas été démontré que la réglementation litigieuse était indispensable au maintien d’une capacité de soins ou d’une compétence médicale essentielle sur le territoire national.