De niet-conventionele beoefenaar blijft immers verantwoordelijk voor de wenselijkheid van de behandeling die hij wil beginnen, zonder dat hij zich achteraf aldus zou kunnen bevrijden van aansprakelijkheid door louter te verwijzen naar een (foutieve) diagnose van een arts.
Le praticien non conventionnel reste en effet responsable de l'indication du traitement qu'il envisage d'entamer, sans qu'il puisse donc s'exonérer ultérieurement de sa responsabilité sous le seul prétexte d'un diagnostic (erroné) d'un médecin.
