Vertaling van "herhaalde toediening verhoogd " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bij patiënten met een milde tot matig verminderde nierfunctie waren de C max en AUC van candesartan na herhaalde toediening verhoogd met respectievelijk ca. 50% en ca. 70%, ten opzichte van patiënten met een normale nierfunctie.
Chez les patients présentant une insuffisance rénale légère à modérée, la C max et l'AUC du candésartan augmentent après administration répétée d'environ 50% et 70% respectivement, mais la demi-vie d'élimination t ½ n'est pas modifiée par rapport à celle des patients dont la fonction rénale est normale.

In een studie waarin de farmacokinetiek van quetiapine bij herhaalde toediening werd onderzocht voor en tijdens behandeling met carbamazepine (een bekende leverenzyminductor), verhoogde gelijktijdige toediening van carbamazepine de klaring van quetiapine significant.
Dans une étude à doses multiples menée chez des patients afin d’évaluer la pharmacocinétique de la quétiapine administrée avant et pendant un traitement par carbamazépine (un inducteur d’enzymes hépatiques bien connu), l'administration concomitante de carbamazépine a significativement augmenté la clairance de la quétiapine.

Bij patiënten met lichte tot matige nierinsufficiëntie zijn de Cmax en de oppervlakte onder de curve van candesartan bij herhaalde toediening bij benadering met respectievelijk 50% en 70% verhoogd, maar de halfwaardetijd was niet gewijzigd in vergelijking met patiënten met een normale nierfunctie.
Chez les patients atteints d’insuffisance rénale légère à modérée, la Cmax et l’ASC du candésartan ont augmenté, lors d’administrations répétées, d’approximativement 50% et 70% respectivement, mais le t½ n’a pas été modifié par comparaison à des patients ayant une fonction rénale normale.

Hun risico is echter verhoogd in geval van herhaalde toediening.
Cependant, leur risque est augmenté en cas d’administrations répétées.

Er bestaat een verhoogd risico op respiratoire depressie, in het bijzonder bij kinderen, in geval van herhaalde toediening van lorazepam.
Il existe un risque accru de dépression respiratoire, notamment chez l'enfant, en cas d'administration répétée de lorazépam.

Voor de gecombineerde placebogecontroleerde Fase 3-onderzoeken bedroegen de gemiddelde sputumconcentraties bij 195 CF-patiënten 10 minuten na een enkele dosis van 75 mg Cayston 726 µg/g op Dag 0, 711 µg/g op Dag 14 en 715 µg/g op Dag 28. Dit wijst erop dat er na herhaalde toediening geen verhoogde accumulatie van aztreonam was.
A partir des données cumulées des études de phase 3 contrôlées versus placebo, les concentrations moyennes dans les expectorations de 195 patients atteints de mucoviscidose dix minutes après l’administration d’une dose unique de 75 mg de Cayston à J0, J14 et J28, ont été respectivement de 726 µg/g, 711 µg/g et 715 µg/g, ce qui montre l’absence d’accumulation de l’aztréonam après des administrations répétées.

Bij cynomolgus-apen ging schildklierfollikelatrofie meestal gepaard met een verlaging van T3- gehaltes en werd een neiging tot verhoogde TSH-gehaltes waargenomen in het 4 weken durende toxiciteitsonderzoek met herhaalde toediening bij cynomolgus-apen.
On a observé des signes microscopiques associés au ponatinib dans les ovaires (atrésie folliculaire accrue) et les testicules (dégénérescence minimale des cellules germinales) chez les animaux ayant été traités avec 5 mg/kg de ponatinib dans le cadre des études de toxicité à doses répétées chez le singe Cynomolgus.

Bijgevolg, wordt een verhoogd niveau van ongeveer 1 ng/ml waargenomen na herhaalde toediening.
Par conséquent, on observe une augmentation des taux d’environ 1 ng/ml après une administration répétée.

Na herhaalde toediening bij gezonde vrijwilligers verhoogde moxifloxacine de C max van digoxine met ongeveer 30% zonder effect te hebben op de AUC of dalwaarden.
Après administration répétée chez le volontaire sain, la moxifloxacine augmente la C max de la digoxine d’environ 30 % sans conséquence sur l'AUC ni sur la concentration résiduelle.