Traduction de «herhaalde dosering gedurende » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In onderzoek naar genotoxiciteit en toxiciteit bij herhaalde dosering gedurende één maand of korter met de combinatie emtricitabine en tenofovirdisoproxilfumaraat bleek er in vergelijking tot onderzoek met de afzonderlijke componenten geen exacerbatie van toxicologische effecten op te treden.
Les études de génotoxicité et de toxicologie en administration répétée d’un mois ou moins avec l’association d’emtricitabine et de fumarate de ténofovir disoproxil n’ont pas montré d’exacerbation des effets toxiques par rapport aux études sur les composants administrés séparément.

Na enkele doses van 150 mg en 300 mg, ingenomen door gezonde vrijwilligers, hadden de gemiddelde Cmax-waarden een spreiding van respectievelijk 5,8 – 10,1 µg/ml en respectievelijk 7,2 – 12,0 µg/ml ; bij herhaalde dosering gedurende 15 dagen treedt een marginale accumulatie op met gemiddelde Cmax-waarden van 6,57 – 9,3 µg/ml (150 mg) en 10,4 – 10,9 µg/ml (300 mg) .
Après des doses uniques de 150 mg et de 300 mg, administrées à des volontaires sains, les taux moyens de concentration maximale étaient de respectivement 5,8 - 10,1 µg/ml et 7,2 – 12,0 µg/ml ; dans le cas d'une administration de doses multiples pendant une période allant jusqu'à 15 jours, il y a une accumulation marginale, avec des taux moyens de concentration maximale de 6,57 - 9,3 µg/ml (150 mg) et 10,4 – 10,9 µg/ml (300 mg).

Alcoholische extracten en de essentiële olie van valeriaanwortel zijn bij knaagdieren weinig toxisch gebleken tijdens acute tests en bij onderzoek op het gebied van toxiciteit bij herhaalde dosering gedurende perioden van 4 tot 8 weken.
Les extraits alcooliques et l'huile essentielle de racine de Valériane ont montré une faible toxicité chez les rongeurs lors de tests de toxicité aiguë et de toxicité à doses répétées durant des périodes de 4 à 8 semaines.

Extracten met ethanol en de essentiële olie van valeriaanwortel zijn bij knaagdieren weinig toxisch gebleken tijdens acute tests en bij onderzoek op het gebied van toxiciteit bij herhaalde dosering gedurende perioden van 4-8 weken.
Les extraits alcooliques et l’huile essentielle de racine de valériane ont montré une faible toxicité pour les rongeurs lors de tests aigus et d’études de toxicologie en administration répétée, durant des périodes de 4-8 semaines.

Combinatie van emtricitabine en tenofovirdisoproxilfumaraat: In onderzoek naar genotoxiciteit en toxiciteit bij herhaalde dosering gedurende één maand of korter met de combinatie van deze twee componenten bleek er in vergelijking tot onderzoek met de afzonderlijke componenten geen exacerbatie van toxicologische effecten op te treden.
Association d’emtricitabine et de fumarate de ténofovir disoproxil : Les études de génotoxicité et de toxicologie en administration répétée d’un mois ou moins avec l’association de ces deux composants n’ont pas montré d’exacerbation des effets toxiques par rapport aux études sur les composants administrés séparément.

In een toxiciteitsonderzoek bij herhaalde dosering bij ratten met herhaalde doseringen was er een afname in het aantal corpora lutea in de eierstokken van ratten die gedurende 1 maand vandetanib kregen toegediend.
Une étude de la toxicité par administration réitérée chez le rat a montré une diminution du nombre de corps jaunes ovariens chez la rate recevant le vandétanib pendant un mois.

De gemiddelde eliminatie halfwaardetijd varieerde van 3,5 tot 4 uur bij een eenmalige dosering of bij een herhaalde tweemaal daagse dosering gedurende 7 dagen van een intraveneuze bolusinjectie van 2 g bij oudere patiënten van 80 jaar of ouder.
La demi-vie d’élimination moyenne allait de 3,5 à 4 heures

Na herhaalde dosering van fluticasonfuroaat/vilanterol gedurende 7 dagen was er een toename van de systemische blootstelling aan fluticasonfuroaat (tot een verdrievoudiging zoals gemeten door de AUC (0–24) ) bij proefpersonen met een leverfunctiestoornis (Child-Pugh A, B of C) in vergelijking met gezonde proefpersonen.
Après l’administration de doses répétées de furoate de fluticasone/vilanterol pendant 7 jours, une augmentation de l’exposition systémique au furoate de fluticasone a été observée (jusqu’à trois fois d’après la mesure de l’ASC (0–24) chez les sujets avec une insuffisance hépatique (Child-Pugh A, B ou C) comparativement aux sujets sains.

De aanbevolen dosering nelarabine voor volwassenen is 1.500 mg/m 2 gedurende twee uur intraveneus toegediend op dagen 1, 3 en 5. Dit dient elke 21 dagen herhaald te worden.
Chez l'adulte, la posologie recommandée de nélarabine est de 1 500 mg/m 2 , administrés par voie intraveineuse durant deux heures par jour, les 1 er , 3 ème et 5 ème jours et ce, tous les 21 jours.

De aanbevolen dosering nelarabine voor kinderen en adolescenten is 650 mg/m 2 gedurende een uur dagelijks intraveneus toegediend op vijf opeenvolgende dagen. Dit dient elke 21 dagen herhaald te worden.
Chez l'enfant et l’adolescent, la posologie recommandée de nélarabine est de 650 mg/m 2 , administrés par voie intraveineuse durant une heure par jour, pendant 5 jours consécutifs et ce, tous les 21 jours.